เฉินลี่อ้าปาก คิดจะกล่าวอะไรบางอย่าง แต่กลับส่งเสียงไม่ออก
เขาไม่รู้จักร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก คิดว่าเป็นยอดฝีมือที่แอบฝึกฝนจากที่ไหนสักแห่ง ที่เยี่ยนจ้าวเกอผูกมิตรและเชิญมาช่วยเหลือ
ดังนั้นเฉินลี่จึงใช้น้ำเสียงรังเกียจ ลดคุณค่าของเยี่ยนจ้าวเกอ ความจริงเพื่อลองหยุดร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก
แต่ไม่คาดคิดเลยว่าร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกจะไม่ฟังแม้แต่น้อย เยี่ยนจ้าวเกอบอกให้สู้ก็สู้ทันที ทำเอาเฉินลี่คับข้องจนหน้ามืด
เมื่อมองเห็นสีหน้าที่คล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้มบนใบหน้าของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก ที่เหมือนกับบนใบหน้าของเยี่ยนจ้าวเกออย่างยิ่ง กอปรกับม่านตาที่ปรากฏรอยตราสัญลักษณ์เดียวกัน เฉินลี่ก็พบความผิดปกติ
“ร่างแยกจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์?!” เฉินลี่เกือบจะกระอักเลือดออกมา
เขาอ้าปากตาค้างมองเยี่ยนจ้าวเกอกับร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก “มหาปรมาจารย์อย่างเจ้า กลับหลอมร่างกายของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ให้กลายเป็นร่างแยกได้หรือ?!”
เยี่ยนจ้าวเกอมักจะมีการกระทำน่าทึ่ง ไม่อาจมองเป็นเรื่องธรรมดา เป็นสิ่งที่ทุกคนในโลกแปดพิภพมีความเห็นตรงกัน
ขนาดเจ้าสำนักแดนศักดิ์สิทธิ์และคนระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์อย่างเฉินลี่ยังรู้ดี
ทว่าถึงอย่างไรเขาก็อยู่ในตำแหน่งสูง มีอำนาจมากมาย พลังเองก็แข็งแกร่ง เต็มไปด้วยประสบการณ์ เรื่องที่ทำให้เขาตกใจจนพูดไม่ออกอย่างแท้จริงมีน้อยยิ่งกว่าน้อย
กระนั้นวันนี้ เฉินลี่เกิดความรู้สึกว่าทัศนคติของตนถูกทำลาย โลกทั้งใบแหลกสลาย
พายุหมัดพามาปะทะหน้า การคุกคามจากความตายทำให้เฉินลี่ขนลุกไปทั่วร่าง
ร่างกายของเขาเหมือนกับกลายเป็นสายฟ้า ถอยไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพุ่งไปด้านหน้าอีกครั้ง!
ในขณะที่ถอยและพุ่ง เขาคิดจะอ้อมผ่านร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก แล้วค่อยโจมตีใส่ตัวเยี่ยนจ้าวเกอ
‘ไม่ว่าเจ้าจะหลอมจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ให้กลายเป็นร่างแยกได้หรือไม่ ตัวเจ้ายังคงเป็นแค่จอมยุทธ์ระดับมหาปรมาจารย์เท่านั้น หากสังหารเจ้า ไม่จำเป็นต้องโจมตีร่างแยกของเจ้า มันก็จะถูกทำลายไปเอง หรืออาจจะตกมาเป็นของข้า!’
เฉินลี่คิดในใจ ความเร็วของตัวเองเพิ่มขึ้นถึงขีดสุด
กระบวนท่าของตำหนักอัสนีสวรรค์มีความเร็วดุจสายฟ้าฟาด เฉินลี่ที่เป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ใช้แก่นแท้ที่เร็วดุจสายฟ้าได้อย่างหมดจด
ตัดสินแพ้ชนะในชั่วพริบตา กำหนดความเป็นตายในไม่กี่กระบวนท่า เป็นวิธีที่จอมยุทธ์ตำหนักอัสนีสวรรค์สันทัด
แต่เฉินลี่รู้สึกว่าตรงหน้าพร่ามัว จากนั้นก็เห็นร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกยังคงขวางอยู่ด้านหน้า กำปั้นเหล็กกล้าที่คล้ายกับคมหอกนั้นยังคงแทงเข้ามาหาเขา ใกล้ขึ้นกว่าเดิมหลายส่วน!
เฉินลี่ตกใจ เรื่องที่ทำให้เขารู้สึกเหลือเชื่ออีกเรื่องหนึ่งเกิดขึ้นตรงหน้าจริงๆ
ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของเยี่ยนจ้าวเกอ มีความเร็วเหนือกว่าเขา!
มือที่น่ากลัวกำเป็นหมัด ข้อนิ้วกลางยื่นออกมาเล็กน้อยในลักษณะหมัดเนตรหงส์ พุ่งใส่หน้าผากของเฉินลี่ดุจปลายหอกที่คมกริบ!
ถ้าหากหอกนี้แทงโดน จะเกิดเป็นรูขนาดใหญ่กลางหน้าผากเฉินลี่ทันที!
เฉินลี่สูดหายใจลึก สีหน้าจริงจัง สายตาเคร่งขรึม
เขาหยุดการเคลื่อนไหวอย่างฉับพลัน มีแสงสายฟ้าสว่างขึ้นบนสองมือ
ในมือขวาปรากฏมีดสั้นเล่มหนึ่ง มือซ้ายปรากฏกระบี่ยาวเล่มหนึ่ง
สภาวะดาบเปลี่ยนแปลงเก้าครั้ง สายฟ้าสีเขียวหลายสายจับตัวกันกลางอากาศ อัสนีที่บ้าคลั่งถึงขีดสุดถึงกลับเป็นสภาพหยุดนิ่ง ในความเงียบสงัดแฝงความน่ากลัวเอาไว้
ประกายกระบี่สว่างวาบ รวดเร็วเหลือประมาณ ต่อให้เป็นยอดฝีมือที่เป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์เหมือนกัน สายตายังไม่อาจจับวงโคจรของประกายกระบี่ที่เร็วประดุจแทงทะลุมิติเวลาได้
อากาศที่เฉินลี่อยู่คล้ายกับถูกแยกออกเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งเป็นสายฟ้าสีเขียวที่แข็งตัว อีกส่วนเป็นสายฟ้าสีม่วงที่รวดเร็ว
ในโลกสีเขียวปรากฏร่างของราชันสายฟ้าผู้น่าเกรงขาม ในโลกสีม่วงปรากฏร่างเทพมารดาสายฟ้าที่ไม่อาจหยั่งคาด
เฉินลี่กำอาวุธวิญญาณชั้นสูงในมืออย่างละชิ้น จากนั้นก็ประกบดาบกับกระบี่ โจมตีใส่ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก!
โลกครึ่งเขียวครึ่งม่วงแตกร้าวพร้อมกัน สายฟ้าที่ยืดยาวไร้สิ้นสุดกับแสงสายฟ้าที่ครุมเครือไร้ร่องรอยรวมตัวกัน แล้วพุ่งลงด้านล่างเหมือนกับน้ำท่วมสูงเทียมฟ้า!
ดาบราชันอัสนีเก้าทบ!
กระบี่เทพมารดาสายฟ้า!
ฟ้าร้องและฟ้าแลบระเบิดใส่กันและกัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี