ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 623

เหนือร่างของเยี่ยนจ้าวเกอมีหอสักการะค่ายกลอาคมหอหนึ่งปรากฏขึ้นมา บนยอดมีภาพของความโกลาหลสุดขีด

ร่างของนักพรตที่เหมือนมีเหมือนไม่มี ราวกับความโกลาหล ก็คือรูปญาณวรยุทธ์ที่เยี่่ยนจ้าวเกอใช้รากฐานของตัวเองสร้างขึ้น

เป็นสิ่งที่มาจากการทำความเข้าใจคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตของตัวเอง

ความคิดของเยี่ยนจ้าวเกอสั่นไหวเล็กน้อย รูปญาณวรยุทธ์เหนือหอสักการะค่ายกลอาคมเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน กลายเป็นยักษ์ตนหนึ่ง ในมือเหมือนกับถือตราประทับอันใหญ่

ตราประทับถูกชูขึ้น คล้ายกับท้องฟ้า ตราประทำลดต่ำ คล้ายพลิกฟ้าพลิกดิน นภาพังทลาย

เยี่ยนจ้าวเกอมีสายตาเคร่งขรึม คลื่นแสงซัดสาด รูปญาณวรยุทธ์เปลี่ยนแปลงอีกครั้ง

รูปญาณวรยุทธ์ที่โผล่มาในรอบนี้ กลับเป็นรูปนภากว่างเฉิงที่ได้มาจากวรยุทธ์สายเขากว่างเฉิง รวมกับลมปราณเอกพิสุทธิ์ และฝ่ามือนภากว่างเฉิง

ทว่ารูปนภากว่างเฉิงของเยี่ยนจ้าวเกอ แตกต่างกับพวกจางคุนและเหอหนิง

ร่างยักษ์สูงใหญ่ปล่อยประกายกระบี่นับพันนับหมื่นออกมารอบๆ ตัว แผ่กระจายไปทั่วท้องฟ้าสี่ทิศแปดทาง เท้าเหยียบอยู่บนมังกรเขียวขนาดมหึมาตัวหนึ่ง มังกรเขียวพายักษ์ตนนั้นล่องลอย

เยี่ยนจ้าวเกอผุดกายขึ้น เก็บรูปญาณวรยุทธ์ของตัวเอง ปราณพิสุทธิ์ที่ครอบคลุมอยู่รอบตัวหายไป

เงยหน้าไปมอง เห็นตอนกลางวัน ตรงหน้าคือฟ้าสีครามผืนหนึ่ง

ชายหนุ่มยิ้มเล็กน้อย เขากลับมายังที่พักของตัวเอง นั่งลงปรับลมหายใจอย่างเงียบงัน

สองวันต่อมา นอกจากการฝึกของตัวเอง และการทำความเข้าใจการเคลื่อนไหวของปราณวิญญาณในโลกซ้อนโลกแล้ว ก็เป็นการสนทนากับจางเชียนซงแห่งสำนักความมืด เวลานี้เขาเข้าใจสถานการณ์ของทะเลหวงเจียมากขึ้นกว่าเดิมแล้ว

กระนั้นเยี่ยนจ้าวเกอก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติ

ถึงแม้ว่าตระกูลเว่ยจะนอบน้อมมีมารยาท ต้อนรับขับสู้อย่างดี ตนอยากได้อะไร ขอแค่สั่งก็มีคนเตรียมให้

ทว่าหลังจากวันแรก ตนก็ไม่เห็นเงาเว่ยหลางอีกเลย

“คุณชาย ดูเหมือนจะผิดปกติจริงๆ” อาหู่เดินเข้ามาในห้อง สีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย

เยี่ยนจ้าวเกอถาม “เกิดอะไรขึ้น?”

“สำหรับเว่ยหลาง ตระกูลเว่ยบอกว่า เขาเคลื่อนไหวโดยพลการ ทำผิดกฎตระกูล จึงถูกคุมขังให้สำนึกผิด” อาหู่เล่า “นี่ไม่นับเป็นไร แต่ข้ารู้สึกได้ว่าคนของตระกูลเว่ยเหมือนมีเจตนาจับตาดูพวกเรา ถึงแม้พวกเขาจะปิดบังได้ดีมากก็ตาม”

ครั้นได้ยินดังนั้น เยี่ยนจ้าวเกอก็ครุ่นคิดตาม

เว่ยหลางเคลื่อนไหวโดยพลการ ต่อต้านราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องพร้อมกับจางเชียนซง โดยที่ตระกูลเว่ยไม่ได้ยินยอม ข้อนี้เยี่ยนจ้าวเกอดูออก

ในสถานการณ์เช่นนี้ ที่เว่ยหลางได้รับโทษหลังจากกลับตระกูล เป็นเรื่องที่อยู่ในความคาดหมาย

สิ่งที่แตกต่าง คือตระกูลเว่ยจะปฏิบัติต่อพวกเยี่ยนจ้าวเกอกับสำนักความมืดอย่างไร

ตระกูลเว่ยไม่มีเจตนาปิดบังความจริง โกหกว่าเว่ยหลางเข้าฌานฝึกปรือ หรือออกไปจัดการธุระ เพียงบอกพวกเยี่ยนจ้าวเกอย่างตรงไปตรงมาว่าถูกตัดสินโทษคุมขัง

มองแค่เรื่องนี้ ก็ไม่ได้มีจุดไหนผิดปกติ แต่เมื่อรวมกับร่องรอยปลีกย่อยที่เผยออกมา กลับทำให้ผู้คนอดเกิดความสงสัยไม่ได้

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวกับอาหู่ว่า “ลองไปพูดกับคนรับใช้ตระกูลเว่ยดู ว่าอีกสองวันพวกเราเตรียมจะออกจากเมืองเหลาเฟิงแล้ว”

อาหู่เข้าใจ ก่อนจะผละจากไป