ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 670

พวกผู้อาวุโสชีบนเกาะเทียนอิ้นไม่มีทางนึกถึงว่า เพื่อรับมือเยี่ยนจ้าวเกอ สำนักแสงสว่างถึงกับส่งยอดฝีมือที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสี่ ขั้นเทวะสำแดงมาถึงที่นี่

นอกจากจางเชาที่สะกดพวกผู้อาวุโสชีบนเกาะเทียนอิ้นแล้ว สำนักแสงสว่างยังมีเฉิงซงผู้อาวุโสที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสี่มาถึงที่นี่ เพื่อซุ่มฆ่าเยี่ยนจ้าวเกอโดยเฉพาะ

พวกผู้อาวุโสชีไม่รู้ว่า ครั้งนี้สำนักแสงสว่างขูดเลือดเนื้อของตัวเอง ต้องจัดการเยี่ยนจ้าวเกอให้จงได้

ไม่เพียงแต่เพราะแค้นใหม่แค้นเก่าที่สั่งสมตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ยังเป็นเพราะเยี่ยนจ้าวเกอมีตราประทับตะวันที่เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ด้วย

พวกเขาแน่วแน่มาก

เยี่ยนจ้าวเกอหยุดฝีเท้า เห็นแสงเจิดจ้าไกลออกไปยิ่งมายิ่งสว่าง จากนั้นก็มีดวงอาทิตย์สีทองดวงหนึ่งกับดวงจันทร์สีเงินยวงดวงหนึ่งหมุนวนสลับที่ ลอยขึ้นจากบนผิวน้ำ

ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์วนเวียนพร้อมกับลอยขึ้นข้างบนช้าๆ แสดงการเปลี่ยนแปลงของดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ แสงสว่าง ความมืด การสั่นไหวของพลังอันแข็งแกร่งนั้นทำให้คนหวาดผวา

แตกต่างกับเติ้งเซิงในตอนแรก แม้จะมีพลังฝึกปรืออยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสี่ ขั้นเทวะสำแดงระยะต้น แต่กลับถูกพลังแห่งเขตแดนของโลกแปดพิภพจำกัดให้อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม

ในตอนนี้อยู่บนโลกซ้อนโลก พลังที่คล้ายจะทำลายนภาเห็นเทวะที่แท้จริงของเฉิงซง สามารถแสดงออกมาได้อย่างสมบูรณ์

ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เหนือศีรษะของเฉิงซงปรากฏขึ้นเบื้องหน้าเยี่ยนจ้าวเกอ

ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่าจุดลมปราณบนร่างของเขากำลังสั่นไหว

การสั่นสะเทือนจุดลมปราณของตัวเองเป็นเรื่องของตัวเอง ไม่เหมือนกับจอมยุทธ์ที่อยู่ในระดับต่ำกว่าจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสี่

จุดลมปราณบนร่างเฉิงซงสั่นไหว ตอบสนองต่อกันและกันเหมือนแสงกะพริบของดวงดาวบนฟากฟ้าที่เดี๋ยวมืดเดี๋ยวสว่าง

พลังที่แฝงอยู่ในการสั่นไหวจุดลมปราณของเขา จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในขั้นรวมรูปไม่อาจเทียบเคียงได้

เฉิงซงมองเยี่ยนจ้าวเกออย่างราบเรียบ ไม่ได้พูดอันใด เพียงยื่นมือคว้าเข้ามา

ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์บนศีรษะของเขาหายไป แต่ใต้ฝ่ามือกลับมีภาพดวงอาทิตย์ลอยดวงจันทร์ตก

ฝ่ามือหนึ่งผลักออก เยี่ยนจ้าวเกอมีความรู้สึกว่าตรงหน้าถูกบดบัง

ฝ่ามือข้างนั้นเหมือนกับห่อคลุมท้องฟ้า ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ลอยและจม เพราะการครอบคลุมจากสภาวะฝ่ามือของเขา

แสงสว่างของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์อันกระจ่างส่องสว่าง แต่ว่าประกายแสงรอบๆ กลับดับลงไปในทันใด

เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้น สีหน้าใจเย็นและเคร่งขรึม

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกปรากฏตัวขึ้นด้านหน้า สวมเกราะเหมันต์ทระนง มือถือหอกมังกรมัจฉา แทงหอกใส่ฝ่ามือเทพสุริยันจันทราของเฉิงซงอย่างเหี้ยมหาญ

เงาแสงล่องลอย ท่ามกลางทะเลน้ำแข็งอันไพศาล ตัวคุนเผิงขนาดมหึมาตัวหนึ่งพุ่งไปด้านหน้าอยู่กลางทะเลลึก

คุนเผิงตัวนี้เหมือนไม่เห็นคลื่นซัดโหมทั้งหมดในสายตา มันบดขยี้ทุกอย่างเป็นผุยผงโดยไม่มองแม้แต่น้อย พลังอันยิ่งใหญ่ถึงขั้นสั่นสะท้านนภาได้เลยทีเดียว

มันกระโจนออกจากผิวน้ำ พลันกลายเป็นนกเผิงยักษ์ กระพือปีกบินขึ้นด้านบน มุ่งสู่ฟากฟ้า

พลังที่ทั้งเร่งร้อนทั้งรุนแรงนั้น ม้วนพัดทะเลน้ำแข็งซัดสาดชนิดพลิกฟ้าพลิกดิน

มังกรน้ำแข็งอันน่าสะพรึงมากมายบนผิวทะเลทะยานขึ้นพร้อมกันหลังจากตัวคุนเผิงไต่ขึ้นท้องฟ้า อยู่เหนือดวงจันทร์และดวงอาทิตย์!

ทั้งสองฝ่ายแลกกระบวนท่ากันกลางอากาศ ตัวคุนเผิงกับมังกรน้ำแข็งแหลกสลายพร้อมกัน แต่ว่าดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็ริบหรี่ลงไปด้วยเช่นกัน

เฉิงซงค่อนข้าประหลาดใจ “จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ขั้นหลอมรวมรูประยะท้ายหรือ? มีพลังเหนือกว่าคนทั่วไปเสียอีก!”

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกพกพลังแห่งอาวุธศักดิสิทธิ์สองชิ้น ทำให้เฉิงซงที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสี่ไม่อาจเอาเปรียบได้ชั่วขณะหนึ่ง

“ถึงกับยังซ่อนยอดฝีมือเช่นนี้ไว้ด้วย…รอเดี๋ยว ไม่ถูกต้อง!” เฉิงซงสีหน้าเคร่งขรึมขึ้น “นี่เป็นร่างแยกที่เจ้าหลอมขึ้นหรือ? เจ้านำร่างของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในขั้นรูปญาณระยะท้ายมาทำเป็นร่างแยก?”

เขาที่เห็นเบื้องหลังสูดลมหายใจลึกเฮือกหนึ่ง รู้สึกถึงความไม่ธรรมดาของเยี่ยนจ้าวเกอได้มากกว่าเดิม

ฝ่ามืออีกข้างที่ว่าง ครั้งนี้คว้าเข้ามา

สองมือผลักออกพร้อมกัน กลางฝ่ามือข้างหนึ่งมีดวงอาทิตย์สีทองลอยขึ้น อีกข้างหนึ่งมีดวงจันทร์เย็นเยือกสีเงินลอยขึ้น

ทันใดนั้น แสงอาทิตย์สีทองกับแสงจันทร์สีเงินมืดสลัวลง สีสันหายไป

ฟ้าดินทั้งหมดในตอนนี้เหมือนตกอยู่ในความมืด