ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 728

ภาค 8 ทะยานฟ้า โอบกอดจันทร์

บทที่ 728 ข้าเองก็ชอบบี้ลูกพลับอ่อนเช…

เงาคนสายนั้นปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้าเยี่ยนจ้าวเกออย่างฉับพลัน กลับเป็นคนหนุ่มในอาภรณ์สีแดงผู้หนึ่ง

ทั่วร่างของคนหนุ่มในอาภรณ์สีแดงผู้นี้มีเพลิงผลาญไร้ขอบเขตม้วนพัด เขาตั้งฝ่ามือประดุจดาบ ฟันมาใส่เยี่ยนจ้าวเกอดุจหงส์เพลิงสยายปีก

เยี่ยนจ้าวเกอกะพริบตา อีกฝ่ายเป็นจอมยุทธ์ที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ขั้นรวมรูประยะท้าย ภายนอกดูอ่อนเยาว์ แต่ความจริงเป็นยอดฝีมือมาหลายปีแล้ว

ในการต่อสู้ระหว่างพวกหวังฮุ่ยกับไป๋จื่อหมิง รวมถึงในการประมือระหว่างหวังฮุ่ยและร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกเมื่อก่อนหน้านี้ เขาคิดจะช่วยเหลือ แต่กลับไร้พลัง

ทว่าในตอนนี้หวังฮุ่ยบังคับจานฝนหมึกสีทองไปขวางพวกไป๋จื่อหมิงไว้ ตัวนางเข้าปะทะกับร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกอีกครั้ง บุรุษผู้นี้กลับโจมตีใส่เยี่ยนจ้าวเกอ!

“จับเขาไว้ กดดันให้เขาบังคับร่างแยกระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเทวะสำแดงของเขาให้ไปช่วยเหลือ พวกเราจะมีโอกาสรอด!”

ไม่จำเป็นต้องบอกอย่างละเอียด ศิษย์พี่ศิษย์น้องหวังฮุ่ยก็กำหนดแผนการได้แล้ว

เยี่ยนจ้าวเกอที่ก่อนหน้านี้ดูเหมือนไร้ความสำคัญ เป็นแค่จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นหนึ่ง พลันกลายเป็นอัคคีลวกมือ[1]ในสายตาของพวกหวังฮุ่ย

เหมือนกับเป็นกุญแจที่ใช้แก้ไขสถานการณ์ตรงหน้า

ขณะมองอีกฝ่ายที่ฟันดาบเขเท่ แต่เป้าหมายที่แท้จริงคือการครอบคลุมสี่ทิศ ตัดทางถอยของตน เยี่ยนจ้าวเกอก็อดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้

เขาไม่ได้หลบหลีกอย่างฉุกละหุกเหมือนที่อีกฝ่ายคาดไว้ กลับสืบเท้าเข้าไปหาประกายดาบเพลิงสายนั้น

บุรุษในอาภรณ์สีแดงงงงันเล็กน้อย คิดไม่ออกว่าเหตุใดจอมยุทธ์ที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นหนึ่ง ขั้นรวมรูประยะต้นจึงกล้าทำเช่นนี้

การกระทำของเขา มองไปไม่แตกต่างกับการหาที่ตาย เหมือนกับเอาตัวพุ่งเข้าหาคมดาบเปลวเพลิง

เยี่ยนจ้าวเกอยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นมาพลิกครั้งหนึ่ง กดทับใส่ศีรษะของอีกฝ่าย

บริเวณที่ฝ่ามือผ่าน เหมือนกับท้องฟ้าคล้อยต่ำลง!

คมดาบเปลวเพลิงที่ปกคลุมเยี่ยนจ้าวเกอไว้ทั่วทั้งสี่ทิศ ในยามนี้ต่างถูกบิดจนม้วนกลับไป

ตรงหน้าของบุรุษในอาภรณ์แดงปรากฏภาพหนึ่ง ท้องฟ้าเหนือศีรษะเหมือนกับพังทลาย และกำลังจะถล่มใส่หน้าของตัวเอง

เขาตื่นตะลึง ไม่คิดจะจับเป็นเยี่ยนจ้าวเกออีก ใช้พลังทั้งหมดกระตุ้นท่าดาบของตัวเอง

หงส์เพลิงสยายปีก เพลิงผลาญมากมายกลายเป็นคมดาบไร้สิ้นสุด ใช้สภาวะอัคคีลามทุ่มฟันใส่เยี่ยนจ้าวเกอ

เขาพบแล้วว่า คู่ต่อสู้ตรงหน้าไม่ธรรมดา!

ความคิดก่อนหน้านี้ของเขาและหวังฮุ่ยผิดพลาดโดยสิ้นเชิง

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ใช่กุ้งตัวน้อยที่พวกเขาคิดว่าจะใช้มือจับมาได้ แต่เป็นศัตรูที่แข็งแกร่ง!

ตอนนี้เขาขอแค่สังหารเยี่ยนจ้าวเกอได้ก็พอ

เยี่ยนจ้าวเกอเหมือนไม่เห็นการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย ตบฝ่ามือหนึ่งลง!

ในสายตาของอีกฝ่ายเหมือนกับฟ้าถล่มทลายก็ไม่ปาน

แต่บุรุษอาภรณ์แดงที่ประจัญหน้ากับเยี่ยนจ้าวเกอกลับตื่นตระหนก ตรงหน้าไม่ได้มีแค่ท้องฟ้าถล่มเท่านั้น ฟ้าดินทั้งหมดเหมือนกับพลิกกลับในวินาทีนี้!

ฟ้าดินพลิกกลับ เอกภพสับเปลี่ยน!

ท่ามกลางมหันตภัยอันน่าพรั่นพรึงชนิดฟ้าพลิกดินคว่ำนี้ เพลิงโหมมากมายดับลงอย่างง่ายดาย เหมือนกับไฟเทียนอันอ่อนแรงกลางพายุ

เขาส่งเสียงกู่ร้อง เพลิงผลาญม้วนพัด กลายเป็นหงส์เพลิงสีแดงชาดสายหนึ่ง ก่อนจะถอยไปด้านหลัง!

แสงไฟเคลื่อนไหวกลางฟ้าดิน คิดจะหนีเอาชีวิตรอดออกจากภัยพิบัติพลิกฟ้าพลิกดินตรงหน้า

ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะขึ้น ก่อนจะยกอีกมือหนึ่งขึ้นมา แล้วตบสองมือลงด้านล่างพร้อมกัน!

ไม่เพียงแต่ในห้วงสติของบุรุษอาภรณ์แดงเท่านั้น ที่ว่างของจริงกลับถูกเยี่ยนจ้าวเกอฟาดจนพังทลาย!