ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 748

หลินฮั่นหัวมองคังผิงแวบหนึ่ง สีหน้าฉายแววไม่พอใจอยู่บ้าง เจตจำนงกระบี่อันคมกริบสายหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างรุนแรง เหี้ยมหาญยิ่งกว่าคังผิง

“ท่านคัง ฮูหยินของท่านเสียชีวิตแล้ว จิตใจท่านเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ข้าเข้าใจดี แต่ว่าหากท่านจะสังหารแขกของเขาโถงทองต่อหน้าข้า ข้าก็ไม่อาจนิ่งดูดายเช่นกัน”

หลินฮั่นหัวโบกมือให้เยี่ยนจ้าวเกอ บอกให้ชายหนุ่มถอยไปด้านหลัง

เขามองคังผิงตรงๆ “ท่านอาจารย์อนุญาตให้พวกท่านอยู่ที่ทะเลหวงเจีย แต่ไม่ได้หมายความว่าท่านจะทำอะไรตามใจ ไม่เห็นหัวเขาโถงทองของข้าในเขตตะวันอาคเนย์ได้”

คังผิงเอ่ยอย่างเย็นชา “ราชากระบี่ภูผาเงากล่าวหนักไปแล้ว ข้าไม่ได้ไม่เคารพองค์ประมุขอาคเนย์กับเขาโถงทอง แต่แค้นสังหารภรรยาไม่อาจไม่ชำระ หากเสร็จเรื่องแล้ว ข้าจะไปขอรับโทษที่เขาโถงทองเอง องค์ประมุขอาคเนย์จะลงโทษอย่างไร ข้ายินดีรับไว้

“แต่หากจะให้ข้ากล้ำกลืนความอัปยศ ราชากระบี่ภูผาเงาก็เท่ากับบีบบังคับผู้คน”

เห็นหลินฮั่นหัวสายตาเปลี่ยนเป็นเย็นชา คังผิงสีหน้าไร้การเปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย “ฮูหยินของข้าเป็นศิษย์น้องร่วมสำนักของข้าเช่นกัน ศิษย์พี่ศิษย์น้องของข้ามีอย่างน้อยสองคนที่ตายเพราะเยี่ยนจ้าวเกอผู้นี้”

“เด็กน้อยแซ่เยี่ยนผู้นี้ไม่ใช่ลูกศิษย์ของเขาโถงทอง เขาโถงทองยังจะขวางไม่ให้พวกข้าแก้แค้นอีกหรือ?”

หลินฮั่นหัวมองเขาด้วยรอยยิ้ม “คนที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเจ็ดอย่างท่าน จะลงมือกับคนที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นหนึ่ง ท่านยังมีหน้ามาพูดอีกหรือ?”

“ระหว่างพวกท่านมีความแค้นต้องชำระ เขาโถงทองของข้าจะไม่ก้าวก่ายเป็นอันขาด ข้าได้ยินมาว่าบุตรสองคนของท่านมีพลังฝึกปรืออยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ขั้นรวมรูประยะท้ายใช่หรือไม่?”

“ไฉนจึงไม่เห็นพวกเขามาแก้แค้นให้มารดา กลับให้ท่านออกหน้าเอง”

“พูดถึงด้านอายุ พวกเขาเกรงว่าจะแก่กว่าสหายน้อยเยี่ยนมาก พูดถึงด้านพลังฝึกปรือ ยิ่งสูงกว่าถึงสองขั้น” หลินฮั่นหัวแค่นเสียงกล่าว “สมมติถือให้พวกเขากับสหายน้อยเยี่ยนอายุเท่ากัน เหตุใดไม่เห็นพวกเขาแก้แค้นให้กับมารดา?”

พลังฝึกปรือของเยี่ยนจ้าวเกอเหนือกว่าจอมยุทธ์ระดับเดียวกัน วันนี้เป็นความจริงที่ได้รับการยอมรับไปทั่วทะเลหวงเจียแล้ว

แม้แต่หลินฮั่นหัวกับคังผิงก็ทราบถึงเรื่องนี้

อย่าเห็นว่าคังเม่าเซิงกับคังจิ่นหยวนมีพลังฝึกปรืออยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ขั้นรวมรูประยะท้าย เมื่อต้องเผชิญกับเยี่ยนจ้าวเกอ แม้แต่คังผิงเองก็ไม่มั่นใจ

คังจิ่นหยวนเคยประมือกับเยี่ยนจ้าวเกอมาก่อน ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

คังเม่าเซิงทำให้คังผิงรู้สึกภูมิใจมาโดยตลอด เป็นคนพิเศษท่ามกลางคนรุ่นเดียวกัน

แต่เทียบกับเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว กลับห่างชั้นอย่างไม่ต้องสงสัย

ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่โดดเด่น แต่ว่าคู่ต่อสู้ในตอนนี้เป็นปีศาจ

ความเอนเอียงในใจของหลินฮั่นหัวชัดเจนยิ่ง ข้ออ้างเมื่อครู่จึงเป็นการหาเรื่อง

กระนั้นแค่การใช้ใหญ่รังแกเล็กก็สามารถทำให้เขาสอดมือไปในเรื่องนี้ได้แล้ว

เยี่ยนจ้าวเกอผูกมิตรกับเขาโถงทอง เขาถ้าหากขอความช่วยเหลือจากเขาโถงทอง เขาโถงทองย่อมลงมือช่วยเหลือ สิ่งที่ต้องกังวลคือบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋อง

ม่านตาของคังผิงหดตัวเล็กน้อย “นี่คือความคิดของเขาโถงทอง หรือเป็นความคิดส่วนตัวของราชากระบี่ภูผาเงา?”

หลินฮั่นหัวขมวดคิ้ว “เป็นความคิดส่วนตัวของข้าแล้วอย่างไร?”

คังผิงไม่ลดละ “ราชากระบี่ภูผาเงาท่านมีพลังฝึกปรือแข้งแกร่ง ข้าเกรงว่าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า แต่ก็ต้องสู้ อย่างมากแค่ตายเท่านั้น

“ข้าตายไปไม่เสียดาย องค์ประมุขอาคเนย์กล้าแข็ง ไม่กริ่งเกรงอันใด แต่ว่าพวกเราทั้งสองต้องมาผิดใจกันเรื่องนี้ ท่านว่าคุ้มค่าหรือไม่?”

หลินฮั่นหัวหัวเราะเหอะๆ ดวงตาพลันอันตรายขึ้นมา “ท่านกำลังข่มขู่ใคร?”

คังผิงส่ายหน้า “ผู้สืบทอดของเขาโถงทองล้วนเป็นจอมยุทธ์สายกระบี่ กล้าแกร่งอหังการ ท่านยิ่งเป็นคนที่โดดเด่น ข้าจะมีความคิดข่มขู่ได้อย่างไร? แต่ว่ามีเรื่องหนึ่งที่ต้องพูดให้ชัดเจน”