ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 749

ก่อนจะลงมือ เยี่ยนจ้าวเกอคำนวณความคิดมากมายไว้ในใจตั้งแต่แรกแล้ว

คังฮูหยินอาจจะเสียชีวิต ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋อง โดยเฉพาะคังผิงสามพ่อลูก น่าจะไม่ยอมเลิกรา

คังเม่าเซิงกับคังจิ่นหยวนยังพอทำเนา คังผิงที่มีพลังฝึกปรือสูงล้ำจึงมีความสามารถมอบความตายและการคุกคามแก่เยี่ยนจ้าวเกอได้อย่างแท้จริง

ตนแม้ว่าจะผูกมิตรกับเขาโถงทอง แต่ถึงอย่างไรก็ไม่ใช่ลูกศิษย์ของประมุขอาคเนย์ นอกจากนี้คังผิงยังมีเบื้องหลังที่ลึกล้ำด้วย

การฝากความหวังไว้บนตัวพวกหลินฮั่นหัว ไม่อาจรับประกันความปลอดภัยได้ทั้งหมด

เยี่ยนจ้าวเกอย่อมวางแผนให้ตัวเองตั้งแต่แรก เพียงแต่เดิมทีเขาคิดว่าจะได้ใช้ตอนพวกคังผิงบุกโจมตีหอกระบี่ทะเลเหนือ

ตอนนี้ได้พบเจอกับคังผิงโดยบังเอิญที่นี่ ถึงแม้ว่าจะอยู่เหนือความคาดหมาย แต่เยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่กระวนกระวาย

การเผชิญหน้ากับยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเจ็ด ขั้นสะพานเซียนระยะต้นของจอมยุทธ์ที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นหนึ่ง ขั้นรวมรูประยะต้น เป็นสถานการณ์ที่มีแต่ทางตายไม่มีทางรอดอย่างไม่ต้องสงสัย

จอมยุทธ์ที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นหนึ่งคนอื่น หากสู้กับคังผิงที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเจ็ด อีกทั้งยังฝึกฝนคัมภีร์นภากาลเวลา ล้วนมีแต่จะถูกฆ่าในเสี้ยววินาที

คังผิงถึงขั้นที่ไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามมากมายด้วยซ้ำ

คู่ต่อสู้เช่นนี้ สำหรับเขาแล้ว มาเท่าไรก็ตายเท่านั้น

แต่ในตอนนี้ เยี่ยนจ้าวเกอกลับยั่วยุตัวปัญหาที่ไม่อาจแก้ไขได้ในสายตาของคนอื่น

ระดับพลังฝึกปรือของอีกฝ่ายเห็นได้อย่างชัดเจน ความแตกต่างในด้านพลังฝึกปรือของทั้งสองฝ่ายมีมากเกินไป เขาไม่มีความคิดจะเข่นฆ่ากับอีกฝ่ายจนถึงขีดสุด หากรอดไปได้ก็ถือเป็นชัยชนะแล้ว

สู้ ย่อมต้องสู้ เยี่ยนจ้าวเกอไม่คิดจะงอมือและปิดตารอความตายอยู่แล้ว

แต่ว่าจะสู้อย่างไร จะทำอย่างไรถึงจะส่งผลดีต่อตัวเองมากที่สุด ในนี้มีวิธีการมากมายนัก

ก่อนที่คังผิงคิดจะลงมือจริงๆ เยี่ยนจ้าวเกอได้ปล่อยญาณจริงแท้ทั่วร่างออกมาอย่างเต็มที่แล้ว

ถ้าคังผิงไม่ลงมือ การเคลื่อนไหวของเยี่ยนจ้าวเกอก็จะเป็นการหาความสำราญให้ตัวเองเหมือนกับเล่นงิ้วคนเดียว

แต่คังผิงลงมือแล้ว

ด้วยเหตุนี้ งิ้วที่เยี่ยนจ้าวเกอเล่นก่อนก้าวหนึ่ง จึงช่วยให้ชายหนุ่มชิงความได้เปรียบมาได้เร็วกว่า ลบความได้เปรียบในด้านพลังและความเร็วของคังผิงจนหมด!

หากไม่ชิงเดินก่อนก้าวหนึ่ง แต่เริ่มต้นเดินพร้อมกับคังผิง เกรงว่าจะตอบสนองไม่ทัน โดนกระบี่ฟันไปแล้ว

ในนาทีนี้ เมื่อคังผิงแทงกระบี่หนึ่งออก เยี่ยนจ้าวเกอก็ใช้ตราประทับตะวันและร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกแล้ว!

คังผิงใบหน้าไร้อารมณ์ ไม่มีความเปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย

เขาใช้นิ้วต่างกระบี่ ประกายกระบี่จางๆ ส่องแสงระยับเหมือนกับกระแสเวลา ประกายกระบี่แผ่พุ่งไปทั่วบริเวณในชั่วพริบตา เหมือนกับสร้างโลกที่เป็นเอกเทศขึ้นใบหนึ่ง

ในโลกใบนี้ ทุกสิ่งล้วนถูกประกายกระบี่ลามใส่ ก่อนจะกลายเป็นซีดขาว

การเคลื่อนไหวของเยี่ยนจ้าวเกอและร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกเปลี่ยนเป็นช้าลงในทันใด ส่วนประกายกระบี่ของคังผิงเร็วขึ้นในฉับพลัน!

ด้านหนึ่งช้าด้านหนึ่งเร็ว การชิงเคลื่อนไหวก่อนเมื่อครู่ของเยี่ยนจ้าวเกอ ได้ลบโอกาสแรกของคังผิงทิ้ง ทำให้กลายเป็นไร้ประโยชน์

ประกายกระบี่ปล่อยทีหลังแต่มาถึงก่อน!

ยังเป็นคังผิงที่เร็วกว่า!

เพราะการจับตัวกันของเวลาที่เหมือนกับกระแสน้ำ เยี่ยนจ้าวเกอกับร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกไม่เพียงแต่ร่างกายเปลี่ยนเป็นช้าลงเท่านั้น แม้แต่ความคิดในหัวสมองก็ดูเหมือนจะช้าตามไปด้วย

เวลาของโลกใบนี้ ในตอนนี้ราวกับหยุดนิ่ง ไม่ไหลต่ออีก

ผู้ที่แหกกฏนี้ มีเพียงคังผิงกับกระบี่ของเขาเท่านั้น!

แต่ว่าดวงตาของเยี่ยนจ้าวเกอพลันสาดประกาย ขณะเกิดการเปลี่ยนแปลงนับพัน การเคลื่อนไหวก็เหมือนกับเร็วขึ้น

กระบี่ของคังผิงใช้ความสามารถที่เหมือนกับค่ายกลเทพไท่อี้ถล่มทลาย ลดทอนพลังของศัตรู เพิ่มพลังของตัวเอง

แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอคุ้นเคยกับค่ายกลเทพไท่อี้ถล่มทลายเป็นอย่างดี อีกทั้งยังได้คัมภีร์นภากาลเวลาที่ไม่สมบูรณ์มาจากตัวเลี่ยวเจิง ทำให้รากฐานของคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตที่เขาใช้ปราดเปรียวมากขึ้น

สำหรับกระบี่นี้ของคังผิง เยี่ยนจ้าวเกอแม้แต่มองยังไม่มอง

เขาไม่ได้โง่งมขนาดคิดเทียบกระบวนท่าต่อกระบวนท่า เทียบการเปลี่ยนแปลง เทียบความเร็วกับคังผิงที่ฝึกฝนคัมภีร์นภากาลเวลา และอยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเจ็ด

เวลานี้ได้แต่ใช้ความไม่เปลี่ยนแปลงรับความเปลี่ยนแปลงนับหมื่น กระตุ้นสมองของตัวเองอย่างเต็มที่!