ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 750

ตราประทับตะวันหยุดคังผิงไว้ครู่หนึ่ง เยี่ยนจ้าวเกอพึ่งพาพลังสะท้อนกลับนี้ ออกกระบี่ไปทิศตรงกันข้าม

ภายใต้การกระตุ้นจากวิชาสายฟ้าเทพชั่วพริบตา เยี่ยนจ้าวเกอเพิ่มพลังระเบิดของตัวเองถึงขีดสุด

ใช้สายฟ้าเทพชั่วพริบตาเสริมทัพ ใช้กระบี่สังหารเซียนเป็นทัพหน้า เยี่ยนจ้าวเกอร่างประสานกับกระบี่ บินขึ้นบนท้องฟ้า ฉีกร่องแยกออกมาร่องหนึ่งกลางโลกธารแสงที่เกิดจากประกายกระบี่ของคังผิง

ด้านในร่องแยกนี้ สรรพสิ่งไม่ได้มีสีซีดขาวอีกต่อไป การไหลของเวลากลับคืนสู่สภาพปกติ

เมื่อเผชิญหน้ากับสภาวะกระบี่อันแข็งแกร่งของคังผิง เยี่ยนจ้าวเกอรวบรวมพลังทั้งหมดเป็นจุดเดียว เปิดเป็นสภาวะทะลุทะเลวง คล้ายเอาเข็มปักใส่หนังวัว

ใช้สิ่งนี้พลิกสถานการณ์ เยี่ยนจ้าวเกอช่วงชิงโอกาสเอาตัวรอดให้ตัวเองได้สำเร็จ แก้ไขปัญหาที่เป็นไปไม่ได้ในสายตาของคนอื่นได้

หลิ่นฮั่นหวาครั้นเห็นกระบี่ของเยี่ยนจ้าวเกอ ดวงตาก็วาวโรจน์

คังผิงมองเยี่ยนจ้าวเกออย่างเย็นชา “สวยงามมาก!

“แต่หลังจากนั้นเล่า?” เขาจิ้มนิ้วเบาๆ ประกายกระบี่กลายเป็นกระแสน้ำอีกครั้ง แล้วม้วนใส่เยี่ยนจ้าวเกอ!

ประกายกระบี่ของเขารวดเร็วยิ่งกว่าความเร็วในการหนีของเยี่ยนจ้าวเกอ!

ประกายกระบี่ไล่ทันเยี่ยนจ้าวเกอในชั่วอึดใจ!

“จากนั้นหรือ?” กลับได้ยินชายหนุ่มแค่นเสียง “จากนั้น พวกเราค่อยเจอกันใหม่”

ท่ามกลางเสียงหัวเราะ ด้านในความว่างเปล่ามีความมืดไร้สิ้นสุดผุดขึ้นมาราวกับม่านราตรี

เยี่ยนจ้าวเกอหลบเข้าไปด้านใน ประกายกระบี่อยู่ห่างจากเขาแค่ชั่วลมหายใจเท่านั้น!

ประกายกระบี่ของคังผิงไม่หยุด กระจายออกไปทุกที่ ฟันทำลายความมืดไร้สิ้นสุด!

แต่เยี่ยนจ้าวเกอกลับหายตัวไปแล้ว เหมือนกับเมื่อเข้าไปด้านในความมืด มิติเวลาก็ไม่เหมือนเดิม ไม่อาจใช้ระยะห่างระหว่างมิติเวลาของโลกภายนอกมาวัดได้อีก

ไม่ว่าจะเป็นหลินฮั่นหัวหรือคังผิง ต่างก็รู้สึกงงงันเล็กน้อย

ใกล้ๆ นั้นยังมีเสียงฮือฮาของจอมยุทธ์สำนักความมืดดังมา

หลินฮั่นหัวใช้หอสักการะย่อยของสำนักความมืดแห่งหนึ่งเป็นฐานที่มั่นของตัวเอง พวกโจวฮ่าวเซิงเจ้าสำนักความมืดแม้จะจากไปแล้ว แต่ยังมีจอมยุทธ์สำนักความมืดอยู่บริเวณรอบๆ

แม้ว่าจะไม่กล้ารบกวนหลินฮั่นหัว แต่ว่าหอสักการะย่อยแห่งนี้ยังเหลืออุปกรณ์พื้นฐานของสำนักความมืดไว้ ค่ายกลคุ้มกันก็ยังมีอยู่เช่นกัน อีกทั้งยังใช้ได้ตามปกติ

เยี่ยนจ้าวเกอกระตุ้นค่ายกล แล้วหลบเข้าไปด้านใน

เขาเคยมีประสบการณ์เคลื่อนที่จากหอสักการะย่อยสำนักความมืดแห่งหนึ่งไปยังหอสักการะหลักผ่านค่ายกลต้านทัพทวนกระแสมาก่อน

ในระหว่างนั้น แม้เยี่ยนจ้าวเกอจะถูกกระแทกจนโซซัดโซเซ แต่ก็ได้ทำความเข้าใจกวิชาค่ายกลของสำนักความมืดในขั้นแรก

สิบสองวิชาประกายกาฬของจักรพรรดิประกายกาฬอิ่นเทียนเซี่ยที่ได้ฝึกฝนในเวลาต่อมา คือการการสืบทอดและรากฐานระดับสูงของสำนักประกายกาฬ ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอเข้าใจการสืบทอดสายนี้ล้ำลึกกว่าเดิม

ในตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอวางแผนต่อสู้กับคังผิง ค่ายกลที่เป็นของหอสักการะย่อยสำนักความมืดซึ่งอยู่ด้านนอก ก็คือส่วนหนึ่งของแผนการ และเป็นบันไดขั้นหนึ่งบนทางถอยของตัวเองเช่นกัน

คนในสำนักความมืดอ้าปากตาค้างขณะมองค่ายกลของตัวเองถูกกระตุ้นอย่างกะทันหันโดยไร้เค้าลาง พวกเขาในฐานะเจ้าของที่แท้จริงถึงกับไม่เข้าใจสถานการณ์

คังผิงแม้จะประหลาดใจ แต่มือไม่หยุดเคลื่อนไหว ประกายกระบี่หมุนวนครั้งหนึ่ง กลายเป็นม่านแสงครอบคลุมอากาศไว้

เขตแดนทั้งหมดที่อยู่รอบๆ หอสักการะย่อยแห่งนี้ล้วนถูกประกายกระบี่ของเขาปกคลุมไว้ชั่วขณะ

ภายใต้การกัดกร่อนโดยเจตจำนงจากกระบี่กาลเคลื่อนคล้อย ม่านราตรีที่ครอบคลุมหอสักการะย่อยสำนักความมืด กลายเป็นเชื่องช้าลง การไหลของเวลาที่อยู่ด้านในกำลังจะถูกหยุด

ที่นี่สุดท้ายก็เป็นแค่หอสักการะย่อยสำนักความมืด เทียบกับหอสักการะหลักที่ถูกทำลายทิ้งไม่ได้

คังผิงมีพลังสูงล้ำ ประกายกระบี่กระจายไปทุกที่ กำลังจะทำลายค่ายกลเบื้องหน้าไปพร้อมกับเยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่ในค่ายกล

แต่ว่าในตอนที่ประกายกระบี่ของเขาเริ่มกระเพื่อมความมืดไร้สิ้นสุด ค่ายกลที่อยู่ด้านในพลันเริ่มหมุนทวน

เยี่ยนจ้าวเกอจะสลัดหลุดได้หรือไม่ ยังคงไม่ทราบ

แต่การเข้าไปในกระแสปั่นป่วนของมิติ จะเกิดเส้นทางมากมายเชื่อมออกไปทั่วแปดทิศ มีความเป็นไปได้ไร้ขีดจำกัด และมีความกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต เยี่ยนจ้าวเกอคิดจะสลัดให้หลุด กลับง่ายดายกว่าการรั้งอยู่ในโลกซ้อนโลกมาก

เมื่อมาถึงขั้นนี้ ต่อให้เป็นคังผิงเอง ก็ไม่มีความมั่นใจว่าจะจัดการเยี่ยนจ้าวเกอได้อีก

ตั้งแต่การกระตุ้นตราประทับตะวันขัดขวางการโจมตีแรกของศัตรูเพื่อชิงโอกาสก่อน หลังจากนั้นก็ระเบิดพลังที่อยู่เหนือกว่าความคาดหมายของอีกฝ่ายออกมาทำลายมิติเพื่อหลบหนี และผละออกจากอาณาเขตการโจมตีของอีกฝ่าย สุดท้ายก็ใช้ค่ายกลสำนักความมืดทำลายทางเชื่อมสำเร็จ

เยี่ยนจ้าวเกอทั้งแม่นยำทั้งใจเย็น ค่อยๆ ทำให้แผนเป็นจริงทีละขั้น ชิงโอกาสรอดชีวิตจากสถานการณ์ที่ต้องตายอย่างแน่นอน เปิดเป็นทางรอดทางหนึ่ง

ยอดฝีมือในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเจ็ดคนไหนไม่อาจฆ่าจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นหนึ่งได้ง่ายเหมือนปอกกล้วยบ้าง?

คังผิงมีพลังน่าทึ่ง อีกทั้งยังเหนือกว่ายอดฝีมือในระดับเดียวกันมากมาย

กระนั้นในตอนนี้ กลับไม่มั่นใจเต็มร้อยว่าจะจัดการเยี่ยนจ้าวเกอได้อีก

คังผิงใบหน้าไร้อารมณ์ ดวงตาที่เย็นเยียบทั้งสองตอนนี้เหมือนลุกไหม้ขึ้นมา ปรากฏเพลิงโทสะและความเคียดแค้นที่ลึกล้ำ

เขาไม่พูดไม่จา ร่างกายวูบไหว ไล่ล่าไปถึงประตูทางเชื่อมเขตแดนในทันที หมายจะเข้าไปด้านใน เพื่อเข่นฆ่าเยี่ยนจ้าวเกอไปจนถึงสุดหล้าฟ้าเขียว!

แต่ว่าบัดนี้ ปราณกระบี่สายหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างสั่นสะท้าน ขณะที่ขัดขวางคังผิงไว้ กลับขวางเยี่ยนจ้าวเกอไว้ด้วย

ค่ายกลคุ้มกันของหอสักการะย่อยสำนักความมืดหมุนทวนพังทลาย พลังที่ระเบิดดอกมาขัดขวางคังผิง แต่ไม่ทำอันตรายต่อคนอื่น

เงาร่างสายหนึ่งขวางอยู่กลางที่ว่าง ยื่นมือขวาออกมา ตั้งนิ้วชี้และนิ้วกลางขึ้น ใช้นิ้วต่างกระบี่เช่นกัน

คมกระบี่ของเขากับคมกระบี่ของคังผิงรวมกันที่บริเวณหนึ่งกลางที่ว่าง ป้องกันประกายกระบี่ที่เหมือนกับกระแสเวลานั้น

ส่วนมือซ้ายของเขาล้วงเข้าไปในที่ว่าง คล้ายกับเปลี่ยนเป็นใหญ่มหึมา กำมิติเวลาเอาไว้ หยุดวังฝูงมังกรที่กำลังออกห่างไป

คนที่ลงมือคือราชากระบี่ภูผาเงา หลินฮั่นหัว