ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 763

เยี่ยนตี๋ที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม แค่ระดับพลังเพียงอย่างเดียวก็เหนือกว่ายอดฝีมือในขั้นเทวะสำแดงจำนวนมากแล้ว

เขานั่งอยู่ตรงประตูทางเข้าบาดแผลแห่งกำแพงสวรรค์ ซึ่งอยู่ในมิติที่อยู่ระหว่างโลกซ้อนโลกและโลกแปดพิภพ

โลกแปดพิภพกำลังสั่นไหว ช่วยผลักเยี่ยนตี๋ออกจากฟ้าดินแห่งนี้

เหตุการณ์ที่น่าตื่นตระหนกนี้ สั่นสะเทือนยิ่งกว่าการลอยขึ้นมาของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์อาทิตย์ม่วงจางเชาแห่งสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์เสียอีก

ในโลกซ้อนโลก คนที่มองเห็นภาพในโลกแปดพิภพผ่านร่องแยกของบาดแผลแห่งกำแพงสวรรค์ ใบหน้าต่างปรากฏความตกตะลึง

คนในราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องมองภาพที่เหมือนกับฝันร้ายนั้น ความทรงจำอันน่ากลัวเมื่อครู่โผล่ขึ้นในจิตใจอีกครั้ง

เฉินจื้อเหลียงกับไป๋จื่อหมิงถอนใจชมเชย บนใบหน้าคือความรู้สึกเหลือเชื่อ

“มีคนเช่นนี้อยู่ด้วยหรือนี่ นอกจากจะมาจากโลกใบเดียวกับเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว ยังเป็นพ่อลูกกันด้วย!”

ไป๋จื่อหมิงส่ายหน้าติดต่อกัน ตอนนี้น้ำเสียงยังเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

เฉินจื้อเหลียงตาเป็นประกาย “เขาน่าจะเพิ่งเลื่อนจากระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสอง ขั้นรวมรูประยะกลาง เป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ขั้นรวมรูประยะท้าย”

“พลังช่างน่าตกตะลึงจริงๆ แต่ว่าตอนนี้เขาต้องเผชิญกับอุปสรรคใหญ่หลวงแล้ว!”

จอมยุทธ์คนอื่นเมื่ออยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสี่ ขั้นเทวะสำแดงระยะต้น ที่ลอยจากโลกเบื้องล่างมายังโลกซ้อนโลก ด้านหนึ่งเป็นเพราะว่าพลังของตัวเองเหนือกว่าขีดจำกัดในการบรรจุของโลกเบื้องล่าง จึงถูกพลังแห่งเขตแดนของฟ้าดินกีดกัน ลอยขึ้นมาตามธรรมชาติ

อีกด้านหนึ่ง การหลอมจุดลมปราณเป็นเทวะได้ทำให้จอมยุทธ์เริ่มมีคุณสมบัติในการต้านทานการบีบอัดพลังแห่งเขตแดนได้ด้วยตัวคนเดียว

หากไม่ได้เห็นเทวะ จุดลมปราณไม่ได้ประสานเสียงกับดวงดาวที่แท้จริง ต่อให้กายเนื้อ พลังงาน วรยุทธ์ และพลังฝึกปรือจะทำให้ลอยขึ้นมาได้ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับการบีบอัดของพลังแห่งเขตแดน ก็ยากจะต้านทานอยู่ดี

ในตอนนี้แม้ว่าเยี่ยนตี๋จะลอยขึ้นมาสำเร็จ แต่ว่าตอนที่เขากำลังจะหลุดจากโลกแปดพิภพเข้ามาในโลกซ้อนโลก อาจจะถูกพลังแห่งเขตแดงฉีกร่างและวิญญาณทิ้ง!

“ตอนนี้เขาเข้าออกลำบากแล้ว!” เฉินจื้อเหลียงพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“เขาน่าจะใช้ของวิเศษขึ้นมาเหมือนกับสหายน้อยเยี่ยนบุตรของเขา จะได้ไม่ต้องอยู่ในสภาพกระอักกระอ่วนเช่นตอนนี้”

ก่อนหน้านี้ในตอนที่เฉินจื้อเหลียงสนทนากับเยี่ยนจ้าวเกอ ก็ชมเชยที่ชายหนุ่มลอยขึ้นมายังโลกซ้อนโลกได้ โดยที่ยังไม่อยู่ในขั้นเทวะสำแดง

ไม่ใช่แค่ชมเชยเท่านั้น ความจริงเขายังรู้สึกโชคดีแทนเยี่ยนจ้าวเกอด้วย

เพียงแต่ในตอนนั้นกลับคิดไม่ถึงว่า โลกแปดพิภพที่เยี่ยนจ้าวเกอเกิดมา จะยังมีคนอีกคนที่เป็นเช่นนี้

ไป๋จื่อหมิงยามนี้มีปฏิกิริยาเดียวกัน เสียดายสุดแสน “น่าเสียดาย น่าเสียดายนัก!”

จอมยุทธ์ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องหลังจากความสับสนในตอนแรก ตอนนี้ได้ใจเย็นลงแล้ว

ปัญหาที่เฉินจื้อเหลียงกับไป๋จื่อหมิงนึกออก พวกเขาก็นึกออกเช่นกัน

ทุกคนต่างโล่งใจพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

จอมยุทธ์ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องออกความเห็นต่างๆ นาๆ รู้สึกว่าความกังวลในใจท้ายที่สุดก็ได้รับการแก้ไข จิตใจเบิกบานยิ่ง

“ประเสริฐนัก คนผู้นี้ขึ้นมาไม่ได้ อีกทั้งยังจะต้องตายในบาดแผลแห่งกำแพงสวรรค์ด้วย!”

“นี่เรียกว่าเปลี่ยนภูเขาเปลี่ยนเส้นทางไม่ได้ สุขทุกข์ยากจะคาดคิด ก่อนหน้านี้ในตอนที่เขาแสดงความน่าเกรงขาม เคยคิดไหมว่าจะมีสภาพลำบากเช่นนี้?”

“ขอไม่ปิดบัง ก่อนหน้านี้ตอนที่ข้าอยู่ที่โลกเบื้องล่างใบนั้น ก็คิดไว้แล้วว่าเขาจะมีวันนี้ แค่คิดไม่ถึงว่าจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้”

บางคนถึงขั้นมีสีหน้าเห็นใจ “บางทีนี่อาจจะเป็นเพราะฟ้าริษยาอัจฉริยะอย่างแท้จริง เพราะโดดเด่นเกินไป จึงต้องตายเนื่องจากกฎแห่งฟ้าดินนี้ ผู้คนทำอะไรเขาไม่ได้ แต่กลับต้องถูกเทพเจ้าเอาชีวิตไป!”

เสวียนมู่อ๋องสายตาเคร่งขรึมขึ้น จากนั้นก็ไล่ตามเยี่ยนจ้าวเกอต่อ!

แสงเงาคุนเผิงที่เยี่ยนจ้าวเกอนั่งอยู่บนหลังสยายปีกหลบเสวียนมู่อ๋อง โดยที่สายตาของชายหนุ่มจ้องที่บาดแผลแห่งกำแพงสวรรค์

เฉินจื้อเหลียงตะโกนว่า “สหายน้อยเยี่ยน เกลี้ยกล่อมให้เขาสลายญาณจริงแท้ทิ้งบางส่วน เพื่อกดพลังของตัวเอง ไม่ให้ลอยขึ้นมาในตอนนี้เถอะ รอเตรียมตัวเสร็จ หลอมจุดลมปราณเป็นเทวะก่อน ทุกอย่างจะสำเร็จลุล่วงเอง อย่ารีบร้อนเพราะความสุขชั่วขณะเลย!”