ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 788

จวงเจาฮุยใช้ประโยชน์จากการต่อสู้กับเยี่ยนจ้าวเกอในวังศิลาใกล้ๆ บ่อเลือด ไม่ได้ถูกหลุมสีดำขมุกขมัวดูดไว้ กลับลอยขึ้นพ้นผิวน้ำตามวังศิลาที่ทรุดโทรมนี้

แม้จะเป็นเช่นนั้น เขาก็ถือว่ารอดมาได้อย่างหวุดหวิด เกือบถูกเยี่ยนจ้าวเกอฟันกระบี่ใส่ กระเด็นเข้าไปในหลุมดำ

พวกคังผิงที่ตอนนี้กำลังคิดจะออกจากผิวน้ำ สลัดให้หลุดจากพลังแห่งการกลืนกินของหลุมดำน่าอนาถยิ่งกว่า

พลังแห่งการกลืนกินของหลุมสีดำขมุกขมัว เปลี่ยนจากปลอมเป็นจริง มีลักษณะเป็นลำแสงสีดำซึ่งเหมือนกับโซ่ตรวนหลายเส้นพันธนาการอยู่บนร่างพวกคังผิง

พลังงานอันยิ่งใหญ่กำลังจะลากพวกคังผิงกลับไปที่ก้นทะเลใหม่

เยี่ยนจ้าวเกอเพ่งตามองไป เห็นพวกคังผิง เฮ่อตงเฉิง กู้จาง หลัวจื้อเทา และกู้หงต่างอยู่กันครบ

หลัวจื้อเทาอาศัยพลังของกงจักรตะวันจันทราสนับสนุน ดวงอาทิตย์สีทองดวงหนึ่งครอบคลุมคนของสำนักแสงสว่างไว้

ส่วนกงซุนอู่ผู้ปกครองเกาะมนุษย์สำริดอาศัยการช่วยเหลือจากกู้หงแห่งหอกระบี่ทะเลเหนือ จึงไม่ถูกหลุมสีดำขมุกขมัวกลืนกินในทันที

ในกลุ่มคน คนที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นคังผิงอย่างไม่ต้องสงสัย

เขายังมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงกระบี่ประกายฟ้าเมฆาเคลื่อนอยู่ในมือ ครั้งนี้อยู่ด้านหน้าสุดเป็นทัพหน้า

ภายใต้การพัวพันจากพลังแห่งการกลืนกินของหลุมสีดำขมุกขมัว ครั้งนี้กระบี่กาลเคลื่อนคล้อยที่ก่อนหน้านี้รวดเร็วจนไม่อาจหยุดยั้งราวกับการเคลื่อนตัวของกาลเวลาเริ่มเชื่องช้าลง

ภายใต้สภาพแวดล้อมที่เลวร้ายเช่นนี้ คังผิงที่เงยหน้าแล้วจู่ๆ ก็เห็นเยี่ยนจ้าวเกอ สีหน้าอดเกิดการเปลี่ยนแปลงไม่ได้

เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าให้คังผิง ไม่พูดมากความ ฟันใส่กระบี่หนึ่งทันที!

บนกระบี่โบราณทองสัมฤทธิ์สาดแสงสีดำ ก่อนจะรวมตัวกันเป็นลำเดียว แล้วมุ่งเข้าหาศีรษะของคังผิง

คังผิงกัดฟัน โบกกระบี่ประกายฟ้าเมฆาเคลื่อนอย่างจนปัญญา ป้องกันกระบี่นี้ของเยี่ยนจ้าวเกอ

แต่ว่าสภาวะฝืนลอยขึ้นด้านบนในตอนแรกของเขาพลันหยุดลง

หลุมสีดำขมุกขมัวเบื้องล่างส่งพลังแห่งการกลืนกินอันน่ากลัวออกมาตลอดเวลา ถ้าคังผิงผ่อนคลายแม้แต่นิดเดียว จะถูกม้วนเอาไว้ ไม่อาจหนีได้อีก

ครั้นขัดขวางคังผิงเสร็จแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็มองไปอีกทางหนึ่ง

ในฐานะที่เป็นยอดฝีมือที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเจ็ด ขั้นสะพานเซียนระยะต้น และเป็นผู้สืบทอดของผู้วิเศษเซิงเหมือนกัน เฮ่อตงเฉิงกับกู้จางตอนนี้กำลังคิดดิ้นให้หลุดจากพันธนาการของหลุมสีดำขมุกขมัวเช่นกัน

เฮ่อตงเฉิงค่อนข้างเร็ว แต่ติดตามอยู่ด้านหลังคังผิง จึงถูกกระบี่ของเยี่ยนจ้าวเกอทันที

เขาคิดจะหลบหลีก แต่ว่าเจตจำนงกระบี่ที่มาจากกระบี่ปีศาจเทาเที่ยซึ่งเป็นเหล่งกำเนิดเดียวกับหลุมดำด้านล่าง ได้เหนี่ยวนำให้หลุมสีดำขมุกขมัวปล่อยลำแสงสีดำออกมามัดตัวเขาไว้มากกว่าเดิม

เนื่องจากไม่มีกระบี่ประกายฟ้าเมฆาเคลื่อนอยู่ด้วย เฮ่อตงเฉิงจึงมีสภาพเลวร้ายยิ่งกว่าคังผิง

ยังไม่ต้องพูดถึงว่าสภาวะลอยขึ้นของเขาจะหยุดลง และจะถูกลำแสงสีดำลากลงไปด้านล่างทันที

เยี่ยนจ้าวเกอใช้กระบี่หนึ่งกดดันเฮ่อตงเฉิงเสร็จ ก็ยังไม่หยุดมืด

เขาใช้นิ้วต่างกระบี่ จิ้มใส่จุดลมปราณสำคัญที่ด้านหลังร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกบังคับกระบี่ที่สามของกระบี่ปีศาจเทาเที่ยลงด้านล่าง กระแทกกู้จางให้หล่นลงไปในหุบเหวเช่นกัน

ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องกระตุ้นตราประทับตะวัน และไม่จำเป็นต้องกระตุ้นกระบี่ปีศาจเทาเที่ยสุดกำลัง เยี่ยนจ้าวเกอจึงรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมา

เขาเพียงแค่ประสานกับหลุมสีดำขมุกขมัวที่เกิดจากซากกายเนื้อของเทาเที่ยที่อยู่ด้านล่าง หยุดการหนีของพวกคังผิง แล้วส่งพวกเขาให้หลุมสีดำขมุกขมัวจัดการก็พอแล้ว

เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะเหอะๆ แล้วหันหน้า สายตาตกลงบนร่างของหลัวจื้อเทา

สีหน้าของหลัวจื้อเทาพลันดำเหมือนกับก้นหม้อ

ไม่รอเขาเอ่ยปาก เยี่ยนจ้าวเกอก็เอ่ยพร้อมกับหัวเราะว่า “ครั้งนี้มีความอัปยศต้องล้าง มีแค้นต้องชำระแล้ว”

ขณะที่หัวเราะ เยี่ยนจ้าวเกอก็ฟันออกไปอีกหนึ่งกระบี่โดยไม่ปราณีแม้แต่น้อย