ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 896

หลินฮั่นหัวให้กำลังใจเยี่ยนจ้าวเกอ

จากท่าทีแล้ว เขาปฏิบัติกับเยี่ยนจ้าวเกอไม่ต่างอะไรกับฟู่ถิง

ทว่ายามที่เยี่ยนจ้าวเกอสบตากับหลินฮั่นหัว ทั้งสองต่างก็เกิดความรู้สึกรู้ใจกันโดยไม่ต้องบอกกล่าว

หลินฮั่นหัวมาอาศัยอยู่ในโลกซ้อนโลก ในระดับหนึ่งถือเป็นการกลับถิ่นเกิดเพื่อจักรพรรดิน้ำพุหลง ไม่ใช่เพราะเป็นสายสืบให้แก่มรกตท่องฟ้า

ดังนั้นเยี่ยนจ้าวเกอจึงคาดเดาว่า ไม่จำเป็นต้องพิจารณาในการรักษาความลับ เพราะหลินฮั่นหัวกับมรกตท่องฟ้าอาจจะไม่ได้ติดต่อกันมากเท่าไร

เขาอยู่ที่นี่ในฐานะลูกศิษย์ของประมุขอาคเนย์

มีแต่เรื่องใหญ่อย่างการถูกกดดันให้ออกจากโลกซ้อนโลกเช่นวันนี้ จึงอาจจะต้องหาวิธีแจ้งมรกตท่องฟ้า

กับเยี่ยนจ้าวเกอ ต่างฝ่ายต่างไร้ความสัมพันธ์ ที่หลินฮั่นหัวให้การดูแล สาเหตุส่วนหนึ่งเป็นเพราะเขาพบว่าเยี่ยนจ้าวเกอก็บรรลุคัมภีร์กระบี่สังหารเซียนเช่นกัน

เพียงแต่หลินฮั่นหัวไม่อาจยืนยันเบื้องหลังของเยี่ยนจ้าวเกอมาโดยตลอด

ทว่าในครั้งนี้ เยี่ยนจ้าวเกอได้เห็นความเข้าใจในแววตาของหลินฮั่นหัวอยู่หลายส่วน

นี่ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอจิตใจสั่นไหว ‘เขาก่อนหน้านี้ติดต่อกับมรกตท่องฟ้า ทางนั้นบอกอะไรกับเขากัน’

เมื่อคิดถึงตรงนี้ คำถามในตอนแรกก็ลอยขึ้นมาอีกครั้ง

ไฉนมรกตท่องฟ้าจึงส่งคัมภีร์กระบี่ลวงเซียนให้แก่ตน

การฝึกสามพิสุทธิ์ร่วมกันของตน สำหรับคนส่วนใหญ่แล้วเป็นความลับ ทั้งยังประมือกับผู้สืบทอดสายเหนือพิสุทธิ์ไม่กี่ครั้ง อีกฝ่ายสมควรยากจะดูออก

มิพักเอ่ยถึงการเลื่อนเป็นระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเทวะสำแดงของตนยังจำเป็นต้องใช้วรยุทธ์สายเหนือพิสุทธิ์ คัมภีร์กระบี่ลวงเซียนตอบสนองความต้องการทันที

ในการต่อสู้บนทะเลหวงเจียก่อนหน้านี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเยี่ยนจ้าวเกอฝึกฝนกระบี่ลวงเซียน ฝ่ายตนคิดเอาชนะ ความยากจะต้องมีมากอย่างไม่ต้องสงสัย

ถึงขั้นที่ไม่อาจคาดถึงผลแพ้ชนะ

ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร บางครั้งการต่อสู้ของยอดฝีมือก็ตัดสินกันที่ปลายเส้นขน

ผู้วิเศษเซิงกับคังผิงฝึกฝนกระบี่กาลเคลื่อนคล้อย กลับถูกจอมกระบี่ที่ฝึกกระบี่ลวงเซียนสะกด จะมากจะน้อยก็คงตายตาไม่หลับ

ถึงอย่างไรสองคนนี้ก็เป็นอัจฉริยะมากความสามารถ เป็นคนสองคนในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียนที่มีอยู่จำนวนน้อยนิด สามารถหาญสู้ยอดฝีมือในระดับสูงกว่าได้

พวกเขาที่ได้พบเจอยอดฝีมือซึ่งมีระดับสูงกว่าครึ่งขั้นหรือขั้นหนึ่งมานับไม่ถ้วน ครั้นเผชิญกับกระบี่ลวงเซียนกลับต่ำเตี้ยลงไปช่วงตัวหนึ่ง

ในยามที่หนึ่งเพิ่มหนึ่งลด ก็เกิดความแตกต่างขึ้นมาก

เยี่ยนจ้าวเกออดคิดในใจไม่ได้ว่า ‘มรกตท่องฟ้าอาจจะไม่รู้ว่าพวกผู้วิเศษเซิงกับนักพรตสือกลับมา แต่ว่าหลังจากรวบรวมข่าวคราวของทะเลหวงเจียและเรา ก็ไม่ยากที่จะทราบว่าคนที่ส่งผลคุกคามมาในหลายปีมานี้ของข้า คือจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียนที่ฝึกฝนกระบี่กาลเคลื่อนคล้อยอย่างผู้วิเศษเซิง กู้จาง และเฮ่อตงเฉิง’

แน่นอนว่าคนจากมรกตท่องฟ้า จะมากจะน้อยก็ประเมินเยี่ยนจ้าวเกอกับเขากว่างเฉิงต่ำไปบ้าง

กระนั้นไม่ว่าจะพูดอย่างไร เยี่ยนจ้าวเกอก็ได้รับกระบี่ลวงเซียนมาโดยไม่ต้องทำอะไร เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายมีส่วนช่วยอีกแรง

หากบอกว่าเพื่อประกันตัวซุนจ้งต๋ากลับมา ตัวซุนจ้งต๋าเองก็ยังไม่เชื่อ

เยี่ยนจ้าวเกอได้ประโยชน์แล้ว

มีข้อเสียหรือไม่ ยังจำเป็นต้องสำรวจ

แต่ไม่ว่าจะต่อมรกตท่องฟ้า หรือต่อหลินฮั่นหัวที่อยู่ตรงหน้า สิ่งที่เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกได้รางๆ ส่วนใหญ่เป็นเจตนาดี

นี่ยิ่งทำให้เขารู้สึกสงสัยกว่าเดิม

‘ประหลาดนัก…’ เยี่ยนจ้าวเกอส่ายหน้า ใจเต็มไปด้วยข้อสงสัย

หลินฮั่นหัวคล้ายกับรู้สึกถึงข้อกังขาในใจของเยี่ยนจ้าวเกอ แต่พอเขามองเยี่ยนจ้าวเกอและเยี่ยนตี๋ ก็เพียงยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้กล่าวว่าอะไร

บางทีอาจจะเตรียมใจสำหรับวันนี้มาตั้งแต่แรกแล้วก็ได้ ดังนั้นแม้จะถูกขับออกจากโลกซ้อนโลก หลินฮั่นหัวก็ยังรู้สึกใจเย็น

การรุกรานของเขตเพลิงทักษิณถูกกดดันให้ล่าถอย เป็นเหตุให้ผู้วิเศษเซิงที่เผยสถานะของตนสิ้นชีวิตไปด้วย