ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 926

เมื่อกวนอวี่ลั่วได้ยินว่าเยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่ทราบที่อยู่ของเฟิงอวิ๋นเซิงเช่นกัน นางก็พลันผิดหวังทันที

“พวกเราเจอกันในมิติต่างแดนแห่งหนึ่งด้านนอกโลกซ้อนโลก เสียดายที่ต่อจากนั้นพลัดหลงกัน”

สีหน้าของนางค่อนข้างเป็นกังวล

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มเล็กน้อย “ครั้งหน้าถ้าได้เจอ ข้าจะบอกกับนางว่ามีดรุณีน้อยคนหนึ่งกำลังคิดถึงนางอยู่”

กวนอวี่ลั่วได้ยินก็พูดอย่างดีใจ “รบกวนคุณชายเยี่ยนแล้ว ถ้าหากมีเวลา ขอเชิญท่านกับพี่เฟิงมาเป็นแขกของเขาหอเมฆา”

เฉิงโม่ที่อยู่ด้านข้างได้ยินดังนั้นก็ยังมีสีหน้ายังคงเดิม ทั้งไม่มีความคิดคัดค้าน

“ชื่ออันสูงส่งของประมุขอุดร ทั่วทั้งสำนักเราได้ยินมานาน หากได้ไปเยือนเขาหอเมฆาสักครั้ง ย่อมเป็นเกียรติอย่างสูง” เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

ตามคำกล่าวของเสี่ยวอ้าย เสวี่ยชูฉิงมารดาของตนเคยไปอยู่ในเขตราตรีอุดรอยู่ระยะหนึ่ง

ตอนที่ได้พบและเก็บเสี่ยวอ้ายมาดูแล ก็เป็นสถานที่แห่งหนึ่งในเขตราตรีอุดร

เขตราตรีอุดรไม่เคยตามจับเสวี่ยชูฉิง

แม้จะไม่อาจบอกว่าได้คอยดูแล กระนั้นอย่างน้อยก็แสดงท่าทีปิดตาข้างหนึ่ง หลักันบตาข้างหนึ่ง

แต่ก็ได้ยินว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขตราตรีอุดรกับเขตสารทอิสานไม่ได้ปรองดองนัก

ระหว่างสองเขตที่อยู่ติดกัน มักเกิดข้อพิพาทกรณีพรมแดน และเกิดการแย่งชิงทรัพยากรรวมถึงคนมีความสามารถ ที่แล้วมาไม่ค่อยลงรอยกัน แต่ก็อยู่ในความคาดหมาย

กระนั้นประมุขผู้ยิ่งใหญ่ทางทิศเหนือและทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เหมือนจะยืนอยู่คนละฝั่งในเรื่องการปฏิบัติต่อเสวี่ยชูฉิง

เยี่ยนจ้าวเกอกับพวกเฉิงโม่หลังจากคารวะกันเสร็จแล้ว ทุกคนก็ไปยังเรือนภาบัวแดงที่อยู่ห่างออกไปด้วยกัน

สายสืบทอดของอารามคงมายาบนเขาหอเมฆาอันเป็นสำนักของประมุขอุดร กับสายสืบทอดของผาบัวแดงบนยอดเขาอัศจรรย์อันเป็นสำนักของจักรพรรดิแพร ไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดเป็นพิเศษ

แต่ว่าในเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่นี้ พวกเขารุดมาชมการต่อสู้ หากยึดตามมารยาทแล้ว จำเป็นต้องไปเยี่ยมเยือนคนของยอดเขาอัศจรรย์

ขณะที่เดินอยู่ ความจริงแล้วพวกเฉิงโม่กำลังสำรวจเยี่ยนจ้าวเกอ

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้เผยพลังฝึกปรือของตัวเองอย่างชัดเจน แต่ก็ไม่ได้ปิดบัง

ด้วยระดับพลังฝึกปรือของพวกเฉิงโม่ ต่างมองความไม่ธรรมดาในตอนนี้ของเยี่ยนจ้าวเกอออก

ทุกๆ คนเจอประสบการณ์เหมือนกับหลิวเซี่ยงถง ประมุขพรรคเขาหยกเมื่อก่อนหน้า

ไม่ใช่ประหลาดใจ แต่แทบจะตื่นตระหนก

กวนอวี่ลั่วมองระดับพลังฝึกปรือของเยี่ยนจ้าวเกอไม่ออก แต่พอพวกเฉิงโม่แอบส่งกระแสเสียงบอกให้ทราบ นางก็พลันลืมตากลมโตค้าง

จอมยุทธ์อารามคงมายาที่อยู่ด้านข้างคนหนึ่งหลังจากลังเลอยู่สักพัก ท้ายที่สุดก็ถามขึ้นว่า “ศิษย์พี่ใหญ่ อายุของเขาจะใช่…”

ในประวัติศาสตร์ มีจอมยุทธ์บางคนใช้ความสามารถพิเศษอำพรางอายุจริงของตัวเอง ทำให้คนอื่นๆ เข้าใจผิด เพื่อให้ได้มาซึ่งชื่อเสียง

แม้ว่าจะหาได้ยาก แต่ก็ไม่ใช่ไม่มี

“แม้เขาจะปลอมแปลง อย่างน้อยข้าก็มองไม่ออกว่าเขาทำได้อย่างไร” เฉิงโม่กล่าวอย่างราบเรียบ

จอมยุทธ์จากอารามคงมายาลอบพยักหน้า

แม้ว่าจะกุเรื่องหลอกลวง แต่เมื่อปิดบังสายตาของเฉิงโม่ได้ ก็นับเป็นความสามารถอย่างหนึ่ง ทำให้ผู้คนไม่กล้าดูแคลนแล้ว

ถ้าหากไม่ได้ปลอมแปลง เช่นนั้นก็ยิ่งทำให้คนทอดถอนใจเลื่อมใสยิ่งกว่าเดิม

เฉิงโม่ว่า “กลับเป็นคุณชายเยี่ยนท่านนี้มีความสัมพันธ์กับยอดเขาอัศจรรย์อย่างล้ำลึกจนเหนือความคาดหมาย แม้จะลือกันว่าประมุขอาคเนย์ชื่นชมเขามาก แต่ถึงอย่างไรประมุขอาคเนย์ก็คือประมุขอาคเนย์ จักรพรรดิแพรก็คือจักรพรรดิแพร”

สหายร่วมสำนักของเขาว่า “ถ้าหากยันต์ของเขาเป็นฟู่บัวแดงผู้นั้นมอบให้อย่างที่เขาว่าจริงๆ หรือว่าจะ…”

เฉิงโม่ส่ายศีรษะ “ยังบอกไม่ได้”