ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 963

ยอดฝีมือระดับสุดยอดจำนวนมากของเขาสามขา รวมถึงเจ้าสำนักเขาสามขาเอง ล้วนถูกเยี่ยนจ้าวเกอสังหารทิ้งหมดสิ้น

ของวิเศษคุ้มครองพรรค ธงวิญญาณที่ใช้เก็บเศษวิญญาณอีกาทองและดาบอีกาทองผลาญฟ้าอันเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูง ก็ตกไปอยู่ในมือเยี่ยนจ้าวเกอเช่นกัน

เขาสามขาได้รับความเสียหายอย่างใหญ่หลวง พลังลดลงมาก เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่พ้นแล้ว

กระนั้นแมงร้อยขาตายแต่ไม่แน่นิ่ง เขาสามขายังคงมียอดฝีมืออยู่จำนวนไม่น้อย

ครั้งนี้ยอดฝีมือที่เข้าไปในอารามเอกนิกายล้วนพินาศย่อยยับ เขาสามขาไม่ได้มีอานุภาพควบคุมที่ราบสูงยอดขจีเหมือนก่อนหน้าอีกแล้ว

แต่แม้นจะเป็นเช่นนั้น บนที่ราบสูงยอดขจีหรือในเทือกเขาเสียงระรัว เขาสามขาก็ยังคงเป็นพรรคใหญ่ที่มีชื่อเสียงซึ่งมีจำนวนนับนิ้วได้อยู่ดี

สำหรับเซี่ยกวง ถือว่ายังคงเป็นขุมกำลังที่ยิ่งใหญ่

จอมยุทธ์เขาสามขาที่ล้างตระกูลเซี่ย ความจริงเป็นแค่กลุ่มคนที่เข้าไปในอารามเอกนิกาย

แม้นว่าจะไม่ใช่เซี่ยกวงลงมือแก้แค้นด้วยตัวเอง แต่พอผู้อาวุโสเขาสามขาคนสุดท้ายนั้นล้มกองอยู่เบื้องหน้าเซี่ยกวง ผู้ที่สังหารคนในตอนนั้น สามารถพูดได้ว่าตายหมดสิ้นแล้ว

เพียงแต่เพลิงโทสะในดวงตาที่เหลือเพียงข้างเดียวของเขา กลับไม่อ่อนลงแม้แต่น้อย

เซี่ยกวงจ้องมองดาบอีกาทองผลาญโลกและธงวิญญาณที่เยี่ยนจ้าวเกอหยิบออกมาอย่างดุร้าย กล่าวทีละคำว่า “เขาสามขาล้างตระกูลข้า คนที่อยู่ที่ยอดเขาสดับอัสนีในตอนนั้น นอกจากข้าที่เป็นเชลยก็ไม่มีใครรอด หากวันหน้าข้าฝึกฝนสำเร็จ จะต้องทำลายเขาสามขาให้จงได้!”

“ตระกูลเซี่ยของข้ากับเขาสามขา ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกทำลาย เรื่องนี้จึงจะนับว่าจบสิ้น!”

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้คัดค้าน “โอ้? แน่วแน่ถึงเพียงนี้เลยหรือ”

เซี่ยกวงพยักหน้าแรงๆ

ทว่าตอนเขามองเยี่ยนจ้าวเกอ ก็เกิดความรู้สึกอึดอัดอยู่บ้าง

ตนตอนนี้กำลังสาบานต่อหน้าคนอื่น ว่าจะไม่ยอมเลิกรากับสำนักใหญ่ที่มีชื่อเสียงพรรคหนึ่งในสภาพที่แทบเอาตัวเองไม่รอด ดูไปแล้วน่าหัวร่ออยู่บ้าง

โดยเฉพาะคนตรงหน้า ยังเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยเขาสังหารศัตรูเป็นจำนวนมากอีกต่างหาก

“ข้ารู้ว่ามันยาก” เซี่ยกวงสงบจิตใจ แต่น้ำเสียงยังคงแน่วแน่ “แต่ข้าจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด”

“คนในตระกูลเซี่ยหนึ่งร้อยยี่สิบเจ็ดคนตายด้วยน้ำมือของเขาสามขา อย่างน้อยข้าจะต้องให้คนหนึ่งร้อยยี่สิบเจ็ดคนของเขาสามขาชดใช้!”

อาหู่มองดูใบหน้าที่สิ้นหวังและดุร้ายของเซี่ยกวงอยู่ด้านข้าง กล่าวในใจว่า ‘ด้วยนิสัยของเขา จะต้องไม่คิดจะบีบลูกพลับนิ่ม เล่นงานลูกศิษย์อายุน้อยที่มีพลังฝึกปรือต่ำของเขาสามขาแน่นอน’

คนที่เซี่ยกวงต้องการฆ่า จะต้องเป็นยอดฝีมือระดับสูงของเขาสามขาอย่างไม่ต้องสงสัย

สำหรับเขาแล้ว การทำลายล้างเขาสามขาทั้งหมดจึงเป็นความปรารถนาที่ใหญ่ที่สุด

อาหู่กลับไม่รู้สึกอะไรนัก การทำลายสำนัก สำหรับคนธรรมดาอาจดูเหี้ยมโหด แต่ว่าในโลกของจอมยุทธ์กลับเกิดขึ้นได้บ่อยยิ่ง

“เลือดลมที่พลุ่งพล่านชั่วขณะ ไม่ใช่ความกล้าที่แท้จริง ความกล้าที่โง่เขลา ก็ไม่ใช่การไร้ความกลัวที่แท้จริง” เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ยอย่างราบเรียบ “เขาสามขาไม่ได้รวบรัดง่ายดายเหมือนที่ท่านจินตนาการไว้”

“ต่อให้ท่านมีปัญญาเอาชนะการร่วมมือกันของทุกคนในเขาสามขาได้ กลับไม่ได้บ่งบอกว่าท่านสามารถทำลายเขาสามขาได้จริงๆ”

เขาหัวเราะเล็กน้อย เอ่ยต่ออีกว่า “หลังจากท่านทำลายเขาสามขาแล้ว ความแค้นของท่านจะได้รับการชำระ แต่เรื่องราวไม่แน่ว่าจะจบลงเช่นนั้น”

เซี่ยกวงได้ยินก็งงงัน “เยี่ยน…ท่านเยี่ยน…”

“ท่านรู้จักเขาสามขามากขนาดไหน” เยี่ยนจ้าวเกอถาม

อีกฝ่ายมองดาบอีกาทองผลาญฟ้าและธงวิญญาณที่อยู่ตรงหน้า กล่าวอย่างกระอักกระอ่วนเล็กน้อยว่า “ข้าเพียงแต่รู้ว่าพวกเขาอยู่บนที่ราบสูงยอดขจี ในสำนักมียอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียนไม่ต่ำกว่าหนึ่งคน อีกทั้งยังมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูง วรยุทธ์ที่ฝึกฝนยังศึกษาความลี้ลับในพลังของดวงอาทิตย์ และอีกาทองสามขา”

เขามีนิสัยใจร้อนตรงไปตรงมา แต่ไม่ได้โง่งมจริงๆ พอได้ยินคำพูดของเยี่ยนจ้าวเกอ ก็รู้สึกตัวขึ้นมาบ้าง “ความหมายของท่านเยี่ยนท่านคือ เบื้องหลังเขาสามขายังมียอดฝีมือที่แข็งแกร่งกว่าคอยสนับสนุนกระมัง”

“ท่านกล่าวไม่ผิด วรยุทธ์เขาสามขาศึกษาความลี้ลับของดวงอาทิตย์อย่างแท้จริง วรยุทธ์การสืบทอดมีชื่อว่าคัมภีร์อีกาทองผลาญโลก” เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวด้วยรอยยิ้ม “แต่ว่าคัมภีร์อีกาทองผลาญโลกก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ที่บูรพาจารย์ผู้ก่อตั้งเขาสามขาได้มา เป็นแค่คัมภีร์ชำรุดเท่านั้น”