ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 982

ร้อนแรงดุจไฟ มีพลังชีวิตเปี่ยมล้ม

กลิ่นอายที่กล้าแข็งทำให้ทุกคนที่อยู่รอบๆ แทบต้องกลั้นหายใจ เบื้องหน้าปรากฏภาพหลอนขึ้น

เหมือนกับว่ามีต้นจักรรดิต้นหนึ่งตั้งสูงเทียมฟ้าอยู่ในเพลิงโหมไร้ขอบเขต บนยอดมีเสียงร้องของหงส์อันกระจ่างใสดังมา

จากนั้นก็เห็นต้นจักรพรรดิต้นนั้นร่วงหล่นลงมาจากฟ้า พุ่งมาอยู่บนยอดเขามหาวิญญาณ

ถึงแม้จะไม่ได้กล่าววาจา ทว่าทุกคนต่างทราบถึงสถานะของผู้มาเยือนดี

ผู้อาวุโสจากเนินต้นจักรพรรดิแห่งเขาลีลาหงส์ ยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้า ขั้นสะพานเซียนระยะท้าย จางซู่เหริน ‘ต้นจักพรรดิสะกดภูผา’

จอมยุทธ์ทิศใต้ต่างรู้สึกลิงโลด

ตอนที่ได้ยินบทสนทนาระหว่างเยี่ยนจ้าวเกอและจ้าวเจินก่อนหน้า ถึงแม้จะรู้แล้วว่าจางซู่เหรินกำลังมา แต่ได้ยินเป็นปลอม ได้เห็นเป็นจริง

ต่อให้จ้าวเจินไม่ได้ข่มขู่ และจางซู่เหรินกำลังมาที่นี่จริงๆ แต่ถ้าหากว่ามาช้าไป คนที่อยู่ที่นี่อาจจะตายด้วยน้ำมือของเยี่ยนจ้าวเกอไปก่อน

กระนั้นการปรากฏตัวของจางซู่เหรินในตอนนี้ ก็ทำให้จอมยุทธ์ทิศใต้ทุกคนเหมือนได้กินยาระงับประสาท

เยี่ยนจ้าวเกอย่อมสัมผัสได้ถึงการเข้าใกล้ของจางซู่เหริน

ในคนที่อยู่รอบๆ เขาพบตัวจางซู่เหรินเร็วยิ่งกว่าหยวนเสี่ยนเฉิงและจ้าวเจินเสียอีก

สำหรับการมาถึงของยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้าแล้ว ปฏิกิริยาของเยี่ยนจ้าวเกอคหลังจากฟันแขนของจ้าวเจินขาด ก็ไม่ได้ชะงักค้างแม้แต่น้อย แม้กระทั่งสะบัดกระบี่อีกครั้งด้วยซ้ำไป

จ้าวเจินที่พิการสองแขน วิชากระบี่ถูกทำลาย และญาณจริงแท้คุ้มครองร่างพังทลาย บัดนี้ได้แต่มองคมกระบี่ของเยี่ยนจ้าวเกอบรรลุถึงด้านหน้าตัวเองตาปริบๆ

ในท้องฟ้ามีเสียงตวาดดังมา ประกายเพลิงสายหนึ่งพุ่งลงมาอย่างรวดเร็ว

เป้าหมายของประกายเพลิงไม่ใช่เยี่ยนจ้าวเกอ แต่เป็นจ้าวเจิน

ในเปลวเพลิงลุกโชนมีปราณสีขาวสายหนึ่งพรั่งพรูอกมา นำทางให้แก่พลังชีวิตของจ้าวเจิน ทำให้เขาหนีรอดออกมาได้

ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอยื่นอีกมือหนึ่งออกมา นิ้วชี้ประสานกับนิ้วโป้งกลางอากาศ ก่อนจะคว้าใส่อากาศ

ปราณขาวกุศลซ่อนสายหนึ่งที่ดูแลพลังชีวิตไม่ให้ขาดสะบั้นพลันถูกขวาง ทางรอดชีวิตของจ้าวเจินขาดลงโดยสิ้นเชิง

แสงสว่างหมุนบนคมกระบี่ประกายฟ้าเมฆาเคลื่อน ศีรษะข้างหนึ่งลอยขึ้นสู่ฟากฟ้า

พอศีรษะลอยไปถึงจุดสูงสุดแล้วถึงจะลงมา เผยให้เห็นใบหน้าที่ตายตาไม่หลับในขณะที่พลิกหมุน

ยอดฝีมือที่อยู่ทางตะวันออกของเขตเพลิงทักษิณซึ่งมีจำนวนนับนิ้วได้ จ้าวเจิน ‘มือกระบี่คลื่นม่วง’ ยอดฝีมือในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นแปด ขั้นสะพานเซียนระยะกลาง ผู้มีอำนาจเพียงหนึ่งเดียวบนทะเลเจิดจ้า วันนี้ตายด้วยกระบี่ของเยี่ยนจ้าวเกอ!

พอเห็นเหตุการณ์นี้ เหล่าจอมยุทธิ์ทิศใต้ที่เพิ่งจะสงบจิตใจลงได้ ก็เกิดความหวั่นไหวอีกครั้ง

ทุกคนถอยหลังโดยสัญชาตญาณ ต้นจักรพรรดิที่ร่วงหล่นจากฟากฟ้า กางกิ่งใบในเพลิงโหม บัดนี้ไม่อาจขับไล่ความหนาวเหน็บในจิตใจของพวกเขาได้อีก

หยวนเสี่ยนเฉิงเห็นจ้าวเจินกำลังจะถูกสังหาร สีหน้าพลันเปลี่ยนแปลง พุ่งโถมเข้ามา

แต่ว่าตราประทับตะวันที่ยิ่งใหญ่และแข็งกร้าวนั้นกระแทกลง ขวางหยวนเสี่ยนเฉิงไว้อย่างมั่นคง ทำให้เขาได้แต่มองดูศีรษะและร่างของจ้าวเจินหลุดออกจากกัน

“โอ้ น่าสนใจยิ่ง” เยี่ยนจ้าวเกอเหมือนกับไม่มีเรื่องราวใด หมุนตัวมาไม่นำพา มองไปยังหยวนเสี่ยนเฉิง

ทว่าหยวนเสี่ยนเฉิงที่ดับสิ้นแล้วเกิดใหม่มาในครั้งนี้ กลับแตกต่างจากก่อนหน้า

นอกจากตาขวาที่ปิดแน่นแล้ว หยวนเสี่ยนเฉิงในตอนนี้ไม่ได้มีสภาพแก่ชราเหมือนเมื่อครู่อีก

รูปลักษณ์ภายนอกของเขาในตอนนี้มองไปเหมือนคนที่มีอายุราวๆ สี่ห้าสิบปี

หากดูจากรูปร่างหน้าตา ยังพอมองลักษณ์ชราก่อนหน้าออกอยู่บ้าง แต่ว่าอายุลดลงไปมาก