องค์หญิงสิบสามรู้ข่าวเรื่องการทำบุญครั้งใหญ่ของจวนแม่ทัพจึงส่งให้คนมาจับจองพื้นที่ รู้มาว่าพื้นที่แห่งนี้เป็นคุณหนูสวี่ที่จับจองไว้ และนับเป็นพื้นที่ที่ดีที่สุด องค์หญิงสิบสามจึงให้คนส่งภาพวาดของท่านอ๋องฉางอันไปให้คุณหนูสวี่เพื่อแลกเปลี่ยน
คุณหนูในห้องหอการออกจากบ้านก็ลำบากยิ่งเมื่อมีคนเสนอภาพวาดท่านอ๋องฉางบุรุษรูปงามที่มีอันดับเบียดชิดกับหยางเอ้อหลางจนไม่อาจจัดตำแหน่งระหว่างสองคนนี้ได้
นับเป็นภาพซึ่งหาดูได้ยากไปให้คุณหนูสวี่จึงไม่ปฏิเสธกลับรับไว้ด้วยใบหน้าแดงซ่านยินยอมยกพื้นที่จับจองตรงนี้ให้นางแต่โดยดีก่อนจะแอบเก็บภาพวาดเอาไว้เหมือนเป็นสมบัติล้ำค่า
อีกทั้งยังมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นเมื่อวันนี้เป็นวันที่พี่ชายของนางนัดหมายกับคนผู้นั้นเพื่อรับกระพรวนคืนทั้งพี่ชายยังช่วยขออนุญาตองค์ฮองเฮาให้นางออกจากวัง
หลังจากบุรุษร่างใหญ่ผู้นั้นไปแล้ว
สตรีทั้งสองก็เริ่มนำอุปกรณ์ออกมาลงมือวาดภาพอย่างตั้งใจทุกกิริยาท่าทางของหยางเอ้อหลางถูกองค์หญิงสิบสามบันทึกไว้ในกระดาษอย่างคล่องแคล่ว
เขาแย้มยิ้ม เขาเช็ดเหงื่อ ใบหน้าอันอ่อนโยนที่ยากจะเห็นได้ ในฐานะจิตรกรแล้วองค์หญิงสิบสามทำหน้าที่ได้ดียิ่ง
นอกจากนั้นนางยังวาดภาพเหมือนของบรรดาคุณชายที่มาร่วมในงานอย่างละเอียดลออ
ทุกภาพที่องค์หญิงสิบสามวาดออกมาล้วนเหมือนตัวจริงดั่งเนรมิตฝีมือการวาดรูปของนางทำให้แม้แต่อาชิงที่เห็นอยู่ทุกวันยังอดเอ่ยชื่นชมไม่ได้
“คุณหนูเจ้าคะภาพนี้เป็นมุมที่ดีที่สุดรับรองว่าท่านต้องขายได้ราคาสูงแน่”
อาชิงมองเห็นเงินก้อนโตในอนาคตแล้วยิ้มอย่างยินดี ในเวลาที่ออกมานอกวังนางมักเรียกองค์หญิงสิบสามว่าคุณหนูเพื่ออำพรางฐานะให้ผู้เป็นนายเสมอ
องค์หญิงสิบสามแย้มยิ้มแล้วเอ่ยด้วยความภูมิใจ จวบจนเวลาผ่านไปจนสกุลหยางแจกจ่ายของทำบุญให้กับผู้คนที่มาเข้าแถวยาวเหยียดเสร็จองค์หญิงสิบสามก็วาดภาพเสร็จพอดีนางจัดแจงหมวกคลุมหน้าของตนเองให้ดีแล้วสั่งให้อาชิงเก็บของให้เรียบร้อย
“คุณหนูเจ้าคะ วาดได้ครบทุกคนหรือไม่” อาชิงเอ่ยถาม กลัวว่าองค์หญิงจะพลาดผู้ใดไป
องค์หญิงสิบสามหัวเราะได้เต็มคำอย่างอารมณ์ดี การวาดฝันถึงเงินจำนวนมากทำให้ผู้คนมีความสุขได้เพียงนี้
องค์หญิงสิบสามก็เช่นกันนางคิดว่าวันนี้เป็นอีกวันที่ตนเองมีความสุขที่สุด
หลังได้กระพรวนคืนนางมีแผนการต่อซึ่งหากสำเร็จนางจะได้รับเงินก้อนโตต่อชีวิตคนในตำหนักให้กินดีอยู่ดีอีกหลายเดือนเลยทีเดียว มุมปากขององค์หญิงสิบสามมีรอยยิ้มชั่วร้ายจางๆ เกิดขึ้นการหากินกับแม่ทัพหยางนับว่าไม่เลวเลยทีเดียว
สตรีทั้งสองจึงช่วยกันเก็บภาพลงในกระบอกอย่างระมัดระวัง ด้านหน้ากระบอกเขียนชื่อคุณชายแต่ละจวนไว้อย่างคล่องแคล่ว
ความจริงองค์หญิงสิบสามไม่รู้หรอกว่าคุณชายแต่ละท่านเป็นคนจากตระกูลใดแต่เพราะอาศัยความสอดรู้ของชาวบ้านแถวนั้นที่รู้จริงรู้ชัดยิ่งกว่าเจ้าตัว ข่าวลือจากจวนต่างๆ ไม่อาจหลุดพ้นการนินทาของชาวบ้านไปได้
วันนี้นางจึงอาศัยชาวบ้านที่มารับบริจาครู้ข้อมูลอย่างครบถ้วน แต่ที่ทำให้นางติดตรึงใจคือเรื่องของแม่ทัพหยางเอ้อหลาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25
ได้อ่านถึงตอนที่ 66 แระคะ...มีอัพเดทเพิ่มเติมอีกมั้ยคะ..อยากอ่านต่อค่ะ...
สนุกมากกค่ะ...มีอัพเดทตอนต่อไปหรือป่าวคะ...ขอบคุณค่ะ...