ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25 นิยาย บท 8

"สมกับเป็นลูกแม่บุรุษผู้นี้เหมาะสมกับเจ้าอย่างยิ่ง ในแผ่นดินนี้คนที่เหมาะจะครองคู่กับเจ้าแม่เห็นเพียงแม่ทัพหยางเพียงผู้เดียว ถึงแม้ว่าหากเขาแต่งกับเจ้าแล้วจะต้องสละยศทางการทหารแต่เจ้าไม่ต้องห่วง บุตรในท้องของเจ้าแม่วางตำแหน่งสูงส่งให้เขาแล้ว"

ฮองเฮายิ้มชั่วร้าย ตัวนางเองทำอย่างไรก็ไม่อาจตั้งครรภ์ได้เนื่องด้วยสุขภาพที่ไม่ใคร่ดีนัก ดังนั้นเมื่อพระนางไม่สามารถตั้งครรภ์ในวังหลวงแห่งนี้สตรีอื่นก็ไม่อาจมีพระโอรสได้เช่นกัน อำนาจล้วนอยู่ในมือนางดังนั้นไม่ว่านางต้องการสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น หากนางต้องการบัลลังก์ให้หลานชายของนางซึ่งเกิดกับหลินฉีบุตรสาวนางก็ต้องได้มา หยางเอ้อหลางมีคุณสมบัติครบถ้วนที่ผ่านการประเมินของฮองเฮาอีกทั้งรู้ว่าบุตรสาวของตนเองก็ชอบพอหยางเอ้อหลางไม่น้อย

เมื่อทุกสิ่งลงตัวเช่นนี้ฮองเฮาจึงถือโอกาสนี้จัดการให้ทั้งคู่แต่งกันเพื่อปูทางอนาคตให้กับบุตรสาวและสกุลบ้านเดิมของตนเอง

"เสด็จแม่ตรัสสิ่งใดลูกอายนะเพคะ" องค์หญิงใหญ่หลินฉีบิดผ้าเช็ดหน้าในมือจนยับย่น ผู้เป็นมารดาเห็นดังนั้นก็หัวเราะชอบใจ บุตรสาวของนางผู้นี้สายตาเฉียบคมการที่มีใจให้หยางเอ้อหลางเป็นเรื่องที่ดี

"แม่ไม่ปิดบังเจ้าแล้ว แม่ทัพหยางเก่งกาจบุ๋นบู้ หล่อเหลาองอาจ สง่าผ่าเผย ต้นตระกูลนั้นยอมสละเพื่อแผ่นดินอดีตฮ่องเต้หลายพระองค์ยกย่อง บารมีมากล้นหากจะมีผู้ใดที่คู่ควรกับเจ้าต้องเป็นเขาแล้ว"

"เสด็จแม่หมายความว่าอย่างไรเพคะ"

"แม่ขอถามอีกประโยค เจ้าพึงใจเขาหรือไม่"

สายตาขององค์หญิงใหญ่เป็นประกาย ตั้งแต่ก้าวเข้ามาในตำหนักของฮองเฮาเกิดเรื่องยินดีที่นางเฝ้าฝันมาเนิ่นนานโดยกะทันหัน ด้วยเป็นสตรีสูงศักดิ์ไม่อาจกระโดดโลดเต้นด้วยความยินดีให้อับอายได้แต่ซ่อนงำความตื่นเต้นไว้ภายในกระนั้นผู้เป็นมารดาก็ยังจับได้ว่านางยินดีเพียงใด

บุตรสาวกลับไปแล้วฮองเฮาเอนกายลงด้วยความสบายพระทัย เป็นเพราะพระนางไม่มีพระโอรสอีกทั้งอายุก็ล่วงเลยวัยเยาว์มามาก ถึงใบหน้าของพระนางจะทรงอ่อนเยาว์ประดุจสาววัยแรกรุ่นเพราะบำรุงด้วยของดีชั้นเลิศแต่ร่างกายก็หาได้ตอบสนองฝ่าบาทได้ดังเดิม

การกำจัดสนมคนอื่นๆที่ตั้งครรภ์บุตรชาย จึงเกิดขึ้นอย่างลับๆ หากองค์หญิงใหญ่ได้สมรสกับตระกูลหยางนับว่าดียิ่งวันหน้าการแต่งตั้งหลานชายผู้เก่งกาจของนางขึ้นครองราชย์คงไม่มีผู้ใดคัดค้านได้ ด้วยสายเลือดตระกูลหยางที่เก่งกาจและอำนาจบารมีมากล้นนับเป็นแรงสนับสนุนที่ดีเยี่ยม