ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 118

เมื่อถึงเวลาสี่โมงเย็น หลังจากประชุมเสร็จและจัดการเซ็นเอกสารอื่น ๆ ที่จำเป็นเรียบร้อย อวี้ฮ่าวหรานก็พาถวนถวนออกจากบริษัทและตรงกลับคอนโด

วันนี้เด็กน้อยเล่นสนุกกับบรรดาเพื่อนใหม่ทั้งวัน ดังนั้นเมื่อขึ้นรถไม่นานก็ผล็อยหลับไปในรถ

อย่างไรก็ตามในขณะที่อวี้ฮ่าวหรานขับรถไปเรื่อย ๆ แบบไม่ได้เร็วอะไรมากนัก จู่ ๆ เมื่อเขาขับไปถึงย่านร้างผู้คน ชายชุดดำสามคนก็ปรากฏตัวขึ้นยืนขวางรถของเขาจนเขาต้องกระทืบเบรกอย่างแรง!

ในเวลาเดียวกับที่รถหยุด อวี้ฮ่าวหรานก็สัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าชาย 3 คนที่ยืนขวางรถของเขาอยู่กำลังปล่อยกลิ่นอายสังหารออกมาปกคลุมรถของเขา

“พ่อจ๋า ถวนถวนรู้สึกหายใจไม่ออก!”

ถวนถวนที่เมื่อครู่กำลังหลับอยู่ถูกปลุกขึ้นมาด้วยการกระทืบเบรกของอวี้ฮ่าวหราน และเมื่อเผชิญกับกลิ่นอายสังหารที่น่าอึดอัด มันก็ทำให้เด็กน้อยร้องขึ้นมาด้วยสีหน้าย่ำแย่

“ไม่ต้องกลัว ๆ พ่ออยู่นี่แล้ว”

อวี้ฮ่าวหรานลูบหลังของถวนถวนเบา ๆ พลางโคจรพลังวิญญาณของเขาเองให้ไปในร่างของถวนถวนเพื่อปกป้องเด็กน้อยจากกลิ่นอายสังหารของฝั่งตรงข้าม

เมื่อปลอบลูกของตัวเองเรียบร้อย อวี้ฮ่าวหรานขมวดคิ้วมองออกไปที่ด้านนอกรถ ซึ่งในตอนนี้คนที่ยืนขวางรถเพิ่มมาเป็นห้าคนแล้ว ซึ่งจากการประเมินด้วยสายตาคร่าว ๆ ระดับความอันตรายของคนกลุ่มนี้เหนือกว่าพวกนักเลงที่เขาเคยเจอมาเป็นร้อยเท่า!

“เฮ้ ไอ้หนู แกมีสายตาที่ไม่เลวนี่นา เมื่อครู่หากแกขับรถตรงเข้ามาหาพวกฉันป่านนี้แกคงกลายเป็นศพไปแล้ว!”

ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ตำแหน่งตรงกลางมองอวี้ฮ่าวหรานซึ่งกำลังอยู่ในรถด้วยสีหน้าดูถูก

“แกไม่ต้องเสียเวลาปลอบลูกของแกหรอก เพราะไม่ว่ายังไงวันนี้แกกับลูกก็ต้องตายอยู่แล้ว เลิกทำเรื่องไร้สาระแล้วออกมาให้พวกฉันฆ่าซะดี ๆ!”

อวี้ฮ่าวหรานขมวดคิ้ว ช่วงหลังมานี้เขาไม่ได้โดนขู่แบบนี้มาสักพักแล้ว

“พวกแกเป็นใคร?”

อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับเปิดประตูลงจากรถ

“พวกเราเป็นใครงั้นเหรอ? ฮ่าฮ่า นี่แกจำไม่ได้งั้นเหรอว่าองค์กรไหนที่แกเพิ่งล่วงเกินไปเมื่อไม่นานมานี้? แกคิดจริง ๆ งั้นเหรอว่าองค์กรอสรพิษจะปล่อยแกไปง่าย ๆ โดยที่ไม่ทำอะไรเลย!”

“ที่ผ่านมาที่แกรอดตายมาได้มันเป็นเพราะว่าแกโชคดีก็เท่านั้น แต่วันนี้แกต้องตายที่นี่แน่นอน โชคดีของแกมันจบลงแล้ว!”

“องค์กรอสรพิษ? อ้อพวกแกนี่เอง”

อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มอย่างเย้ยหยันและรู้สึกประหลาดใจที่องค์กรนี้เพิ่งปรากฏตัวออกมาอีกรอบ เขานึกว่าหลังจากที่เขาทำลายสาขาขององค์กรอสรพิษในเมืองฮ่วยอันไป คนเหล่านี้จะตามหาเขาเจอเร็วกว่านี้

ดูเหมือนว่าเขาประเมินฝั่งตรงข้ามสูงไปสักหน่อย!

“อันที่จริง ถ้าเมื่อกี้พวกแกไม่ได้ขู่จะเอาชีวิตลูกสาวของฉัน ฉันคงจะปล่อยให้พวกแกรอดไปสักคนสองคนเพื่อที่พวกแกจะได้เอาไปบอกกับหัวหน้าของแกว่าฉันรำคาญพวกแกเต็มทน แต่ในเมื่อพวกแกบังอาจขู่ลูกของฉันแล้วแบบนี้ งั้นฉันคงต้องลงโทษพวกแกทุกคนด้วยความตาย!”

สีหน้าของอวี้ฮ่าวหรานค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นเย็นชา

“ฮิฮิ ไอ้โง่นี่ช่างน่าสงสารจริง ๆ มันไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่ามันกำลังจะตาย! ต่อหน้าองค์กรอสรพิษ แกไม่มีทางขัดขืนอะไรได้หรอก!”

คนที่ดูน่าจะเป็นหัวหน้าทีมองค์กรอสรพิษรอบนี้ เมื่อเห็นว่าอวี้ฮ่าวหรานไม่กลัวพวกเขาเลย เขาจึงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะเย้ย

กลับกัน อวี้ฮ่าวหรานจ้องไปกลับที่คนขององค์กรอสรพิษทั้ง 5 คนด้วยสายตาเย็นชา แต่ในขณะที่เขาคิดว่าจะลงมือจัดการกับคนพวกนี้ให้มันเสร็จ ๆ ไป ถวนถวนที่อยู่ในรถก็เอ่ยขึ้นเสียงเบา

“พ่อจ๋า คนพวกนี้เป็นพวกคนเลวใช่ไหม?”

ถึงแม้ว่าตอนนี้ร่างกายของเด็กน้อยจะถูกพลังวิญญาณของ อวี้ฮ่าวหรานปกป้องอยู่ แต่เด็กน้อยก็ยังแสดงท่าทางหวาดกลัวออกมาให้เห็น