ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 190
สรุปบท บทที่ 190 พบกับนักร้องดังอีกครั้ง: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]
บทที่ 190 พบกับนักร้องดังอีกครั้ง – ตอนที่ต้องอ่านของ ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]
ตอนนี้ของ ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเกิดใหม่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 190 พบกับนักร้องดังอีกครั้ง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“อืม…ผมจำผู้หญิงคนนั้น เธอมีปัญหาอะไร?”
อวี้ฮ่าวหรานขมวดคิ้วทันทีเมื่อได้ยินประโยคนี้ของผู้จัดการหวัง เขาไม่ชอบขี้หน้าผู้หญิงคนนั้นสักเท่าไหร่อยู่แล้ว แต่การที่เขาจะไล่ใครออกเพราะไม่ชอบขี้หน้ามันก็ดูไร้เหตุผลมากไปหน่อย
“อันที่มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่เท่าไหร่ครับท่านประธาน ผมแค่พบว่าช่วงนี้ที่ผมคอยจับตาดูหลี่จิงเทียน ผมเห็นว่าเผิงอิงอิงเข้าไปในออฟฟิศของหลี่จิงเทียนบ่อยมากซึ่งดูเหมือนว่าสองคนนี้น่าจะสนิทสนมกันเป็นอย่างดี มันเป็นไปได้ว่า…เผิงอิงอาจจะกำลังมีความคิดที่จะไต่เต้าจากหลี่จิงเทียน”
ผู้จัดการหวังเล่าทุกอย่างที่เขาพบเจอในช่วงหลายวันที่ผ่านมาด้วยสีหน้าครุ่นคิด
มันไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่ที่สองคนนี้จะจับคู่กัน
อย่างไรก็ตามอวี้ฮ่าวหรานก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก
“อืมผมเข้าใจแล้ว”
สีหน้าของเขาสงบนิ่ง ในใจของเขารู้สึกดูถูกคนคู่นี้ หลี่จิงเทียนที่โง่ขนาดนั้นไม่มีวันทำอะไรเขาได้แน่นอน
“รายงานสถานการณ์ในบริษัทช่วงนี้มาให้ผมฟังหน่อยว่ามีอะไรสำคัญเกิดขึ้นบ้าง”
หากเทียบกันแล้วเรื่องนี้สิที่สำคัญกว่า!
หลังจากได้รับคำสั่ง ผู้จัดการหวังจึงรายงานผลประกอบการของไตรมาสที่ผ่านมาซึ่งแค่ไตรมาสเดียวเครือฮ่าวหรานมีรายได้เข้ามามากกว่ารายได้ทั้งปีของบริษัทชงซานถึง 3 เท่า!
หลังจากรายงานจบ ผู้จัดการหวังยิ้มออกมาด้วยความเบิกบาน ยิ่งบริษัทเติบโตมากขึ้นเท่าไหร่ ประธานของบริษัทก็ยิ่งดูแลเขาดีมากเท่านั้น!
“ดีมาก!”
มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของอวี้ฮ่าวหรานเช่นกัน แน่นอนว่าเขาดีใจที่ผลประกอบการขนาดบริษัทกำลังไปได้สวยขนาดนี้…
นี่มันหมายถึงว่าเขาจะยิ่งมีเงินซื้อวัตถุโบราณมากยิ่งขึ้น แล้วฝันที่เขาจะแข็งแกร่งพอออกไปตามหาหลี่เม่ยก็ยิ่งเข้าใกล้มากขึ้นเช่นกัน!
เมื่อถึงเวลาเกือบ 4 โมงเย็น อวี้ฮ่าวหรานก็เดินไปที่แผนกสวนสนุกของบริษัทเพื่อรับตัวถวนถวน
เมื่อตอนกลางวัน อวี้ฮ่าวหรานสั่งไก่ทอดผู้พันมาให้ถวนถวนกิน แต่ตอนนี้มันเย็นแล้วเด็กน้อยที่เล่นสนุกมาทั้งวันจึงรู้สึกหิวอีกรอบ
“พ่อจ๋า…หนูยังอยากกินไก่ผู้พันอีก”
ถวนถวนเอ่ยขึ้นด้วยแววตาอ้อนวอนซึ่งมันทำให้เด็กน้อยยิ่งดูน่ารักมากกว่าเดิม
แต่แล้วก่อนที่จะตอบกลับถวนถวน จู่ ๆ อวี้ฮ่าวหรานก็นึกขึ้นได้ถึงเรื่องที่ฟ่านซีเหยียนนัดเขาไปกินข้าว แถมอีกฝ่ายยังวางสายไปโดยไม่เปิดโอกาสให้เขาปฏิเสธเลย
ในตอนนี้มันใกล้ได้เวลานัดที่อีกฝ่ายบอกแล้วนี่นา
ช่างเถอะไปสักหน่อยก็แล้วกันอย่างน้อย ๆ ถือซะว่าไปเอาลายเซ็นมาให้หลี่หรง!
“ถวนถวน…ลูกอยากเจอพี่สาวฟ่านซีเหยียนที่เป็นนักร้องไหม? วันนี้พี่สาวนัดกับพ่อไว้ลูกอยากไปหรือเปล่า?”
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะไปอันดับแรก อวี้ฮ่าวหรานต้องถามลูกสาวของเขาดูก่อนว่าอยากจะไปด้วยหรือเปล่าเพราะคราวที่แล้วลูกสาวของเขาไม่ค่อยชอบบรรยากาศในคอนเสิร์ตสักเท่าไหร่
“พ่อจ๋าหนูอยากไป! ถวนถวนอยากไปเจอพี่สาวฟ่านซีเหยียน!” ถวนถวนตอบกลับด้วยสีหน้าตื่นเต้น ซึ่งผิดคาดกับที่อวี้ฮ่าวหรานคิดเอาไว้
“เพื่อนของหนูที่โรงเรียนชอบพี่สาวฟ่านซีเหยียนทุกคนเลย ตอนนี้ ถวนถวนก็ชอบพี่สาวฟ่านซีเหยียนเหมือนกัน!”
เด็กน้อยพูดขึ้นด้วยสีหน้าดีใจ เธอแสดงออกอย่างชัดเจนว่าอยากจะไป
เมื่อเห็นลูกสาวของตัวเองตื่นเต้นขนาดนี้ อวี้ฮ่าวหรานก็อดไม่ได้ที่จะมองฟ่านซีเหยียนดีขึ้นบ้าง
ดูเหมือนว่าการไปเจอฟ่านซีเหยียน ไม่ใช่ความคิดที่เลวร้ายอะไรเท่าไหร่อย่างน้อย ๆ อีกฝ่ายก็สามารถทำให้ลูกสาวของเขาอารมณ์ดีได้
หลังจากนั้นอวี้ฮ่าวหรานพาถวนถวน ออกจากบริษัทและขับรถเบ๊นซ์ S class ของบริษัทตรงไปที่ภัตตาคารจินหัว
แน่นอนว่าเขาจำเป็นต้องเปลี่ยนรถเพราะคันเดิมเขาเอาไปชนประตูรั้วบริษัทฉีถงและโรงงานของฉีถงจนหน้ารถยับเยินไปหมดแล้ว
ในระหว่างทางขับรถไป อวี้ฮ่าวหรานโทรไปหาฟ่านซีเหยียนเพื่อยืนยันว่าอีกฝ่ายยังรอเขาอยู่ที่ภัตตาคารจินหัว
“ฉันเพิ่งมาถึงเมื่อครู่นี้เอง ฉันกำลังคิดอยู่ว่าคุณจะมารึเปล่า”
“อื้ม ๆ พี่สาวฟ่านซีเหยียน หนูขอลายเซ็นหน่อยได้ไหม? ถวนถวน อยากเอาไปอวดเพื่อนๆ!”
ถวนถวนเอ่ยขึ้นขอเสียงเบาอย่างรู้ความ
“ได้เลย! หนูนี่น่ารักจริงๆ!”
ฟ่านซีเหยียนอดใจกับความน่ารักของถวนถวนไม่ไหวจนลูบหัว ถวนถวนเบา ๆ ด้วยสายตาอ่อนโยน…
“ถวนถวนได้เอาสมุดหรือรูปถ่ายของพี่มาหรือเปล่าจ้ะ?”
“อืม…หนูไม่ได้เอามาด้วย…ไม่สิพี่สาวเซ็นให้หนูที่เสื้อก็ได้! วันจันทร์หนูจะเอาไปอวดเพื่อน ๆ ของหนู ทุก ๆ คนชอบพี่สาวฟ่านซีเหยียนกันหมดเลย!”
เด็กน้อยพูดขึ้นก่อนที่จะกระโดดลงจากเก้าอี้แล้วเดินไปหาฟ่านซีเหยียน
“ได้เลยๆ”
ฟ่านซีเหยียนไม่ลังเลที่จะเขียนลายเซ็นให้กับเด็กน้อย เธอเขียนลายเซ็นลงไปที่ตรงอกเสื้อของถวนถวน
“นี่คุณจำเป็นต้องแต่งตัวให้มันประหลาดแบบนี้ด้วยงั้นเหรอ?”
หลังจากแจกลายเซ็นกันเสร็จเรียบร้อยและถวนถวนกลับมานั่งที่เก้าอี้ เหมือนเดิม อวี้ฮ่าวหรานอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้าแปลกประหลาดใจ
“ก็ถ้าฉันไม่แต่งตัวแบบนี้ทุกคนก็จำฉันได้หมดน่ะสิ! คุณลองคิดสิว่าถ้าทุกคนจำฉันได้เราจะได้กินข้าวกันแบบเงียบ ๆ งั้นเหรอ? ทุกคนในร้านคงต่างกรูกันเข้ามาขอลายเซ็นฉันหรือต่อให้ฉันเซ็นให้ทุกคนจนหมดแล้วพวกเขาคงเอาแต่จับจ้องเราตาไม่กระพริบ”
ฟ่านซีเหยียนตอบกลับพลางใส่แว่นและผ้าปิดปากเหมือนเดิมก่อนที่จะพูดต่อ “เรื่องการแต่งตัวของฉันคุณไม่ต้องสนใจหรอก เอาเป็นว่าวันนี้ให้ฉันได้เลี้ยงข้าวคุณเพื่อเป็นการขอบคุณก่อนจะดีกว่า”
หลังจากพูดจบ ฟ่านซีเหยียนหยิบเมนูส่งให้อวี้ฮ่าวหราน
“ภัตตาคารแห่งนี้เป็นที่ ๆ ฉันชอบมากินมากที่สุด เมนูที่ฉันสั่งประจำก็คือล็อบสเตอร์ตัวใหญ่ ๆ อบชีส คุณกับถวนถวนลองสั่งมากินสิรับรองไม่ผิดหวัง!”
คำพูดของฟ่านซีเหยียนฟังดูน่าคล้อยตามเป็นอย่างมากจน ถวนถวน เริ่มน้ำลายสอ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]