ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 191

“พ่อจ๋า กุ้งล็อบสเตอร์น่ากินเหมือนที่พี่สาวฟ่านซีเหยียนบอกเลย!”

หลังจากที่กุ้งล็อบสเตอร์ตัวใหญ่ถูกนำมาวางบนโต๊ะ ถวนถวนพูดพลางตบมือด้วยความตื่นเต้น

“มาจ้ะ เดี๋ยวพี่สาวจะแกะเปลือกกุ้งให้ถวนถวนนะ!”

หลังจากพูดจบ ฟ่านซีเหยียนแกะเปลือกกุ้งให้กับถวนถวนและตัดเนื้อชิ้นใหญ่พร้อมกับจุ่มซอสสูตรพิเศษของทางร้านให้กับถวนถวน

“อู้ว! อร่อยจังเลย! ถวนถวนไม่เคยกินกุ้งที่อร่อยขนาดนี้มาก่อนเลย ถวนถวนชอบพี่สาวฟ่านซีเหยียนที่สุดเล้ย!”

เนื้อกุ้งที่จุ่มซอสแสนอร่อยทำให้ถวนถวนอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก

เมื่อเห็นภาพนี้…อวี้ฮ่าวหรานอดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มกว้างออกมา

ตราบใดที่ลูกสาวมีความสุขเขาก็มีความสุขเช่นกัน

หลังจากฟ่านซีเหยียนป้อนกุ้งให้กับถวนถวน จู่ ๆ เธอก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

“จริงด้วย หลังจากที่วันนั้นคุณช่วยฉันเอาไว้ มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณบ้างหรือเปล่า? คนพวกนั้นตามหาเรื่องคุณอีกบ้างไหม?”

เธอเอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้ากังวลกลัวว่า อวี้ฮ่าวหรานจะต้องมาเดือดร้อนเพราะเธอ

“มีปัญหางั้นเหรอ? หึหึ ไม่มีหรอก คนอย่างพวกนั้นไม่มีทางสร้างปัญหาให้กับผมได้”

อวี้ฮ่าวหรานหัวเราะเบา ๆ เขาพูดขึ้นราวกับคนเหล่านั้นเป็นแค่ตัวประกอบที่ไม่น่าสนใจอะไร

แน่นอนว่าด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขามีสิทธิ์ที่จะมองข้ามนักเลงธรรมดา ๆ พวกนั้น

หลังจากกินกันไปอีกครึ่งชั่วโมง ทั้งสามคนก็จัดการอาหารบนโต๊ะจนหมดและเตรียมตัวที่จะกลับ

“ให้ผมไปส่งคุณไหม?”

อวี้ฮ่าวหรานเห็นว่าอีกฝ่ายมาที่นี่ตามลำพังดังนั้นเขาจึงกลัวว่าอีกฝ่ายจะถูกใครรังแกเข้าอีก เขาจึงเอ่ยปากอาสาไปส่ง

“ไม่เป็นไร ขอบคุณในความมีน้ำใจของคุณแต่ตอนนี้รถของฉันมารอที่ด้านนอกแล้ว ฉันสามารถกลับเองได้”

“โอเคถ้างั้นพวกเราไปกันเถอะ ถวนถวน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อวี้ฮ่าวหรานพยักหน้าก่อนที่จะอุ้มถวนถวนและเดินออกจากร้านไปในทันที

หลังจากออกไปจากร้าน ฟ่านซีเหยียนก็ขอบคุณเขาอีกครั้ง

“ไม่ว่าคุณจะสนใจหรือไม่ก็ตาม ฉันขอขอบคุณคุณอีกครั้งที่ช่วยฉันเอาไว้…ฉันขอบคุณจริงๆ”

“ไม่เป็นไรหรอกมันเรื่องเล็กน้อย”

อวี้ฮ่าวหราน พยักหน้าจากนั้นเขาเดินไปขึ้นรถของเขา

ในตอนที่ร่ำลาน้ำเสียงของเขาดูอ่อนโยนมากกว่าเดิม เพราะเขารู้สึกดีกับอีกฝ่ายมากขึ้นที่สามารถทำให้ลูกสาวของเขายิ้มได้

เขาตัดสินใจว่าถ้าหากอีกฝ่ายมีปัญหาอะไรอีกในอนาคตและโทรหาเขา เขาคงยินดีไปช่วยเหลืออีกครั้ง

ภายในรถ

“พ่อจ๋า ถวนถวนชอบพี่สาวฟ่านซีเหยียนจังเลย ครั้งหน้าถ้าพ่อจะมาเจอกับพี่สาวพ่อต้องพาถวนถวนมาด้วยนะ!”

“ได้เลย!”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่เบิกบานของลูกสาวตัวเอง อวี้ฮ่าวหรานยิ่งรู้สึกอารมณ์ดีมากขึ้นไปอีก

ในระหว่างทางกลับ ท้องฟ้าในตอนนี้ได้มืดลงแล้ว ถวนถวนที่กำลังมองดูข้างทางผ่านหน้าต่างรถจู่ ๆ ก็ตะโกนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

“พ่อจ๋าดูสิ ดอกไม้ไฟ!”

“ให้พ่อพาไปดูใกล้ ๆ เอาไหม?” อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยถามขึ้นด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน

“อื้ม!” เด็กน้อยพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

จากนั้นอวี้ฮ่าวหรานก็ขับรถไปจอดที่สวนสาธารณะซึ่งกำลังมีงานจุดดอกไม้กันอยู่

เมื่อมองดูดอกไม้ไฟที่สวยงาม อวี้ฮ่าวหรานอดไม่ได้ที่จะนึกถึงอดีตตอนที่เขากับหลี่เม่ย เคยดูดอกไม้ไฟด้วยกันที่ทะเลสาบแห่งหนึ่ง

ถึงแม้ว่ามันจะนานมาแล้วแต่เขาก็ยังคงจำมันได้ว่าตอนนั้นเขากับหลี่เม่ยมีความสุขกันมาก