“ในขณะนี้บริษัทไป๋เชากำลังทุ่มเงินจำนวนมหาศาลเพื่อโฆษณาแคมเพนลดราคายาของพวกเขาในสื่อทุกช่องอย่างหนักหน่วง ซึ่งมันจะกระทบกับยอดขายยาของบริษัทเราแน่นอนครับท่านประธาน!”
ผู้จัดการพูดเกี่ยวกับข้อมูลที่เพิ่งได้รับมา
หลังจากได้ฟังรายงานทั้งหมดจากผู้จัดการบริษัทของตัวเอง เฉิงกัวอันพ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิด
“อืม เป็นเรื่องปกติที่เราจะต้องเสียหายเมื่ออีกฝ่ายล้มกระดานแบบนี้”
“ถ้างั้นเราควรลดราคาผลิตภัณฑ์ของเราและโฆษณาแบบพวกเขาบ้างไหมครับท่านประธาน? ส่วนเรื่องต้นทุนช่วงนี้เราอาจลดคุณภาพของวัตถุดิบลงหน่อยก็คงไม่เป็นอะไร” ผู้จัดการแนะนำ
เฉิงกัวอันส่ายหัวทันทีเมื่อได้ยินคำแนะนำนี้ “ในตอนนี้เรายังไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น แค่รอดูสถานการณ์ต่อไปก่อนก็พอ”
หลังจากพูดจบเขาโบกมือให้ผู้จัดการบริษัทตัวเองออกจากห้องไปและนั่งครุ่นคิดอยู่ในห้องคนเดียว
…
อีกด้านหนึ่ง อวี้ฮ่าวหรานขับรถไปจดที่หน้าโรงเรียนอนุบาลเพื่อรอถวนถวนเลิกเรียนตอนสี่โมงเย็น
ตามปกติเฉกเช่นเดียวกับทุกวัน เมื่อถึงเวลาเลิกเรียน สวีรุ่ยจะเดินออกมาส่งถวนถวนและเด็กคนอื่น ๆ ที่หน้าประตู
แน่นอนว่าเมื่อเห็นอวี้ฮ่าวหราน เธอก็เดินเข้ามาทักทายเขาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
“วันนี้เป็นวันไหว้พระจันทร์ คุณอย่าลืมซื้อขนมไหว้พระจันทร์ให้ถวนถวนกินที่บ้านด้วยล่ะ” สวีรุ่ยเอ่ยขึ้นพลางลูบหัวถวนถวนด้วยความเอ็นดู
“พ่อจ๋า วันนี้ครูสวีเอาขนมไหว้พระจันทร์ให้หนูกินด้วยแหละ!”
ถวนถวนพูดขึ้นด้วยสีหน้าเบิกบาน
“ลูกขอบคุณครูสวีไปแล้วใช่ไหมลูก?”
อวี้ฮ่าวหรานลูบหัวลูกสาวของเขาพร้อมกับเอ่ยถามด้วยความรักใคร่ จากนั้นเขาหันกลับไปหาสวีรุ่ย
“ขอบคุณมากจริง ๆ ที่คอยดูแลถวนถวนให้ผม”
“ม…ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก นี่เป็นสิ่งที่ฉันควรทำอยู่แล้วเพื่อตอบแทนสิ่งที่คุณเคยทำให้ฉันมามากมาย”
หลังจากพูดคุยกันอย่างสุภาพอีกเล็กน้อย ทั้งคู่ก็แยกย้าย
กลับถึงห้อง
วันนี้หลี่หรงเลิกงานเร็วเป็นพิเศษ ขณะนี้เธอกำลังวุ่นอยู่ในครัว
“หืม? พี่เขย พี่ก็ซื้อขนมไหว้พระจันทร์มาด้วยงั้นเหรอ?”
อวี้ฮ่าวหรานยื่นกล่องขนมไหว้พระจันทร์ให้หลี่หรงพร้อมกับพยักหน้า “อืม พี่ซื้อมันมาระหว่างทางกลับ”
“ถ้างั้นคืนนี้พวกเรากินขนมไหว้พระจันทร์ของพี่ก่อนก็แล้วกันส่วนของที่ฉันซื้อมาพวกเราเก็บเอาไว้กินวันหลัง” หลี่หรงเอ่ยขึ้นพลางรับขนมไหว้พระจันทร์ไปเก็บไว้
หลังจากผ่านไปอีกชั่วโมงกว่า ๆ อาหารค่ำก็เตรียมเสร็จเรียบร้อย
เนื่องจากวันนี้เป็นวันเทศกาลไหว้พระจันทร์บนโต๊ะอาหารวันนี้จึงเต็มไปด้วยอาหารมากมายมากกว่าปกติถึงสามเท่า
“ถวนถวนรักแม่หรงที่สุดเล้ย!”
ที่โต๊ะอาหาร หลี่หรงเทน้ำส้มให้กับถวนถวน ซึ่งทำให้เด็กน้อยเบิกบานเป็นอย่างมากจนตะโกนเสียงดังลั่น
บรรยากาศในโต๊ะอาหารวันนี้เต็มไปด้วยความอบอุ่น
หลังจากกินอาหารค่ำกันเสร็จ ทั้งสามคนก็พากันออกมานั่งดูพระจันทร์ที่ระเบียง พร้อมกับกินขนมไหว้พระจันทร์ที่อวี้ฮ่าวหรานซื้อมาวันนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]