ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 375

บทที่ 375 กดขี่ข่มเหง

บทที่ 375 กดขี่ข่มเหง

“คุณคะ ห้ามส่งเสียงดังในโรงพยาบาลนะคะ คนไข้อยู่ที่นี่เยอะแยะค่ะ”

พยาบาลสาวบอกด้วยความสุภาพ

“นี่! อะไรของเธอ! กล้าดียังไงมาว่าฉัน? ถ้าหมอไม่โผล่หัวมาฉันจะพังโรงพยาบาลให้หมด!”

ผู้หญิงวัยกลางคนท่าทางไม่เป็นมิตรซึ่งเดินนำหน้ามาว่าถากถาง พยาบาลสาวนิ่งค้าง สีหน้ากระอักกระอ่วนด้วยความทำตัวไม่ถูก

“ยังกล้ามาขวางทางฉันอีก? ตาบอดหรือยังไง? หลบไป!”

เธอเห็นพยาบาลสาวยืนนิ่งขวางทาง จึงอดต่อว่าด้วยความหงุดหงิดไม่ได้

คนสองคนวิ่งออกมาในจังหวะนี้เอง

“เกิดอะไรขึ้นคะ?”

เมื่อเห็นเช่นนั้น หญิงวัยกลางคนไม่สนใจพยาบาลสาวอีก

“หมอมาสักทีนะ! ลูกชายฉันบอกว่าปวดท้องมาก รีบรักษาเขาสิ…เป็นหมอประสาอะไร?!”

“ห๊ะ? ปวดท้องเหรอคะ?”

หมอคนหนึ่งชะงักเมื่อได้ยิน

“ใช่ค่ะ! เร็วเข้าสิยะ! ยืนนิ่งอยู่ได้ พาลูกฉันไปรักษาเร็ว ๆ เลย ขอห้องที่ดีที่สุดเลยนะคะ”

เธอไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งสิ้น สีหน้าของหมอดูยิ่งลำบากใจ

“คุณคะ ถ้าเป็นในกรณีนี้ เรามีห้องพิเศษอยู่หลายห้องก็จริง แต่ว่าเพิ่งจะมีคนเข้าแอดมิดในห้องสุดท้ายเมื่อกี้นี้เองค่ะ”

ห้องที่อวี้ฮ่าวหรานพาหญิงสาวพักรักษาตัวคือห้องสุดท้าย…

“แล้ว…ลูกของคุณน่าจะแค่อาหารเป็นพิษธรรมดา ถึงได้ปวดท้อง ไม่จำเป็นต้องแอดมิตหรอกค่ะ”

เขาเห็นเด็กในอ้อมแขนของเธอ แม้จะร้องไห้ด้วยความปวดแค่ไหน แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ได้อาการหนักแต่อย่างใด

“ว่าไงนะ? หมายความว่ายังไง? ดูถูกฉันเหรอ? ฉันขอบอกเลยนะ สามีฉันมีอิทธิพลมาก! อย่าบังคับให้ฉันต้องให้เขาทำลายโรงพยาบาลนี้!”

เธอหัวเสียทันทีที่ได้ยิน เสียงแหลมหูดังก้องไปทั่ว ดึงดูดให้ทุกคนหันมอง

คุณหมอสาวไร้หนทางออก ดูจากการแต่งตัวของอีกฝ่าย พื้นเพครอบครัวคงไม่ธรรมดา

“แต่ว่าคุณคะ ห้องพิเศษห้องสุดท้ายเพิ่งมีคนแอดมิตไป และ…”

“แล้วยังไง? ปวดท้องไม่เรียกว่าป่วยเหรอ? ให้คนนั้นออกมาแล้วให้ลูกชายฉันอยู่แทนสิ!”

เธอพูดแทรกขึ้นอย่างก้าวร้าว ถ้อยคำไร้เหตุผลเต็มที

“ไม่ได้หรอกนะคะ!”

เมื่อคุณหมอสาวได้ยิน สีหน้าก็อดเปลี่ยนไปไม่ได้ นึกไม่ถึงว่าครอบครัวนี้จะไร้เหตุผลขนาดนี้!

“โรงพยาบาลเรามีกฎเกณฑ์อยู่ ใครมาก่อนก็ได้รักษาก่อนค่ะ!”

“อย่ามาเถียงฉันนะ! มาก่อนอะไรกัน? ลูกชายฉันสำคัญที่สุด! เธอจะไม่ยอมทำตามใช่ไหม!”

เธอตอกกลับทันควัน ไม่คิดเห็นใจคนอื่นแต่อย่างใด

“ถ้าเธอไม่ทำ งั้นฉันจะทำเอง!”

ว่าจบเธอก็ส่งลูกชายให้ชายสูงวัยด้านหลัง เดินดุ่ม ๆ ไปยังห้องพิเศษด้วยตนเอง

“คุณคะ! ทำอย่างนี้ไม่ได้นะคะ! ถ้าเกิดเรื่องขึ้นคุณต้องรับผิดชอบนะคะ!”เมื่อเห็นเช่นนั้น คุณหมอสาวจึงรีบขวางทางเอาไว้

คุณหมอหนุ่มอีกคนเข้ามาห้ามเช่นกัน

“คุณครับ จะฝ่าฝืนกฎของโรงพยาบาลไม่ได้นะครับ”

คนไข้คนอื่นจับจ้องมองหญิงวัยกลางคนด้วยความไม่พอใจ แต่ละคนพากันต่อว่าเธอ

“ใช่แล้ว มาก่อนก็ต้องได้ก่อนสิ จะทำเกินไปแล้ว”

“นี่…เดี๋ยวนี้คนเราก็เป็นอย่างนี้กันไปหมด มารยาทแย่จริง ๆ”