ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 39

บทที่ 39 เศษมีด

“ฮ่าฮ่า กลัวจนไม่กล้าพูดอะไรเลยงั้นเหรอ?”

เมื่อเห็นว่าฝั่งตรงข้ามไม่พูดอะไรโต้ตอบเลย เฟิงเหลียนจ้างจึงคิดว่าอวี้ฮ่าวหรานกำลังหวาดกลัวจนพูดไม่ออก

อวี้ฮ่าวหรานไม่สนใจคำยั่วยุของฝั่งตรงข้ามแม้แต่น้อย เขาเอาแต่มองไปรอบ ๆ เพื่อวางแผนจัดการกับนักฆ่าเหล่านี้แบบรวดเดียวในใจ

ถึงแม้ว่าร่างของเขาจะทนทานกระสุนได้ แต่ร่างของเฉิงชิวอวี้นั้นไม่ใช่ หากเขาจัดการคนเหล่านี้ไม่เร็วพอ เฉิงชิวอวี้อาจจะตกเป็นเหยื่อคมกระสุนจากคนเหล่านี้แทน

“เฮ้อ…เอาล่ะ ๆ เห็นแก่ที่แกใจเด็ดยอมมาแบบนี้ งั้นฉันจะไว้หน้าแกหน่อยก็แล้วกัน และอันที่จริงฉันเองก็ไม่ใช่คนชอบทำอะไรให้มันเละเทะเกินไปนัก เอามีดอันนี้ไปและเชือดคอตัวเองซะ ฉันสัญญาว่าฉันจะฝังร่างแกในสภาพสมบูรณ์เพื่อเป็นการให้เกียรติ แบบนี้แกว่าดีไหม?”

หลังจากพูดจบเฟิงเหลียนจ้างก็โยนมีดพกของเขาไปที่พื้นตรงหน้าอวี้ฮ่าวหราน ตอนนี้เขาคิดว่าตัวเองชนะแล้วแน่นอน เขาไม่จำเป็นต้องกลัวต่อให้อวี้ฮ่าวหรานจะได้มีดไป

เขาอยากเห็นภาพที่อวี้ฮ่าวหรานฆ่าตัวตายเพื่อสนองความพึงพอใจของตัวเองมากกว่า

อวี้ฮ่าวหรานระเบิดเสียงหัวเราะทันทีเมื่อมีดถูกโยนมาอยู่ตรงเท้าของเขา “ฮ่าฮ่าฮ่า แกนี่ทำให้เรื่องมันง่ายขึ้นเยอะเลย!”

“ฮ่าฮ่า ใช่ ๆ เรื่องมันง่ายขึ้นเยอะเลยใช่ไหมล่ะ? แค่แกเชือดคอตัวเองก็จบแล้วจริง…?” ยังไม่ทันที่เฟิงเหลียนจ้างจะพูดจบประโยค เขาก็ได้เห็นภาพที่ในชีวิตนี้ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นได้จริง

“เพล้ง!”

จู่ ๆ ใบมีดของมีดที่เฟิงเหลียนจ้างโยนไปให้อวี้ฮ่าวหรานก็แตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย และจากนั้นใบมีดที่แตกทั้งหมดก็พุ่งออกไปคนละทิศคนละทางราวกับว่าพวกมันมีชีวิต!

เศษใบมีดแต่ละอันพุ่งเข้าไปที่หัวของนักฆ่าทุกคนอย่างแม่นยำคว้านสมองในกะโหลกจนเละ จากนั้นถึงพุ่งทะลุกะโหลกด้านหลังออกไปและบินหายไปจากที่เกิดเหตุ

“อ๊ากกกก!!!”

เฟิงเหลียนจ้างร้องลั่นเพราะความเจ็บปวด เนื่องจากเศษใบมีดไม่ได้พุ่งมาที่หัวของเขาเหมือนที่ลูกน้องของเขาโดน แต่มันกลับมีเศษใบมีดถึง4ชิ้นพุ่งมาระเบิดกระดูกหัวไหล่ทั้งสองข้าง และกระดูกหัวเข่าทั้งสองข้างของเขาจนแหลกละเอียด ทำให้เขาลงไปนอนกองกับพื้นในสภาพน่าอนาถ

แน่นอนว่าเหตุการณ์ทั้งหมดเมื่อครู่มันเป็นเพราะอวี้ฮ่าวหราน

จริง ๆ แล้วแผนการในตอนแรกของอวี้ฮ่าวหรานก็คือเขาสังเกตเห็นว่าโกดังนี้มันเก่ามากแล้ว และโครงสร้างของมันก็ไม่ได้แข็งแรงเท่าไหร่ เขาคิดว่าเขาจะถีบเสาโกดังสักต้นให้ทั้งตึกสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงเพื่อทำให้พวกนักฆ่าเสียการทรงตัว จากนั้นเขาจะกระโดดขึ้นไปจัดการกับพวกนักฆ่าบนระเบียงก่อนเป็นอันดับแรกด้วยความเร็วเหนือมนุษย์ และจากนั้นเขาจะใช้ปืนจากหนึ่งในเหยื่อของเขายิงไอ้พวกนักฆ่าที่อยู่ชั้นล่างรวมไปถึงเฟิงเหลียนจ้าง

เขาประเมินไว้ว่าคงใช้เวลาราว 4 วินาทีในการกำจัดคนพวกนี้ได้ทั้งหมด เพราะจากความใหญ่ของตัวโกดังที่ใหญ่พอสมควร และจำนวนของพวกนักฆ่าที่มีมากเกือบ 20 คน อย่างไรก็ตามวิธีนี้ของเขามันมีจุดเสี่ยงมาก ๆ ก็คือระยะเวลาตอบสนองและตัดสินใจของมนุษย์ปกติจะอยู่ที่ราว 1.5-2.5 วินาที แต่คนพวกนี้คือนักฆ่ามืออาชีพ ดังนั้นพวกมันคงตัดสินใจตอบโต้ได้เร็วกว่านั้น ซึ่งถ้าพวกมันเห็นว่าเหตุการณ์เข้าขั้นวิกฤตพวกมันอาจตัดสินใจยิงหัวเฉิงชิวอวี้ขึ้นมาในชั่ววินาทีที่เขาช้าไป ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นทุกอย่างจะกลายเป็นสูญเปล่าทันที

แต่แล้วในทันทีที่เฟิงเหลียนจ้างโยนมีดมาให้เขา ทุกอย่างก็คลี่คลายทันที เขาไม่จำเป็นต้องอาศัยความเร็วของร่างกายอีกต่อไป เขาสามารถใช้พลังวิญญาณที่รวดเร็วกว่าได้ แถมเขาสามารถฆ่าคนเหล่านี้ได้โดยไม่ทิ้งร่องรอยเอาไว้ให้ตำรวจตามสืบได้อีกด้วย!

ในวินาทีนั้นอวี้ฮ่าวหรานโคจรพลังวิญญาณของตัวเองไปที่มีดที่อยู่ตรงเท้าของเขาทันที และบีบให้มันแตกออก จากนั้นเขาใช้พลังวิญญาณของเขาควบคุมเศษใบมีดทั้งหมดให้บินไปหาเป้าหมายที่เขาต้องการ!

อันที่จริงเทคนิคนี้คือสิ่งที่ทำได้ยากมาก ๆ มันคือการควบคุมสิ่งของ 20 กว่าชิ้นให้พุ่งไปยังตำแหน่งที่แตกต่างกัน แถมยังต้องรุนแรงและรวดเร็วอีกต่างหาก อันดับแรกผู้ใช้จะต้องมีพลังวิญญาณที่มหาศาลแถมยังต้องเข้าใจในทักษะการควบคุมพลังวิญญาณแบบลึกซึ้ง

แต่อวี้ฮ่าวหรานเป็นใคร?