ตอน บทที่ 434 สิ้นหวัง จาก ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 434 สิ้นหวัง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
บทที่ 434 สิ้นหวัง
บทที่ 434 สิ้นหวัง
“ก็ได้พี่เขย ฉันรู้แล้ว วันนี้จะไม่เข้าไปแล้วกัน”
หรี่หรงเห็นสีหน้าเคร่งขรึมของพี่เขย เธออดยอมตามใจไม่ได้
เหตุที่เธอต้องรีบไปบริษัทเพราะบริษัทฮัวหรงกำลังอยู่ในช่วงขยายกิจการหลังจากควบรวมกับอีกบริษัท
“ดีแล้ว”
อวี้ฮ่าวหรานพยักหน้ารับ เขารู้สึกผิดที่โทรมารบกวนเธอเมื่อคืนก่อน
“ถ้าที่บริษัทมีปัญหาอะไรก็ให้ฉันช่วยได้นะ”
หรี่หรงสีหน้าสดใสขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“ได้เลย! พี่เขยพูดแล้วนะ อย่างนั้นวันนี้ฉันจะพักผ่อนให้เต็มที่เลย!”
เธอถอดเสื้อคลุมโยนลง ก่อนทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวนิ่ม
“ไปทำธุระของพี่เถอะ วันนี้ฉันไม่ไปไหนหรอก”
เมื่อเห็นว่าพี่เขยไม่ยอมไปไหน หรี่หรงจึงเอ่ยปากขึ้นก่อน
“อืม” อวี้ฮ่าวหรานไม่อยู่เฝ้าเมื่อได้ฟังคำเธอ
ผ่านไปคืนหนึ่งแล้ว ผู้นำตระกูลซูและลูกชายยังไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร
อย่างน้อยเพื่อไม่ให้ซูหว่านเอ๋อต้องเสียใจ เขาจึงต้องเร่งมือ
…
อีกฟากหนึ่ง ณ บ้านพักริมทะเลสาบบริเวณชานเมืองฮ่วยอัน
“ถุย! ไอ้แก่ ตระกูลซูของแกจบสิ้นแล้ว!”
ลึกลงไปชั้นใต้ดิน เหล่ยเซียวพร้อมลูกน้องหลายสิบคนจ้องมองซูกว่างไห่ซึ่งถูกมัดเอาไว้ตรงหน้า
“แค่คืนเดียวทรัพย์สมบัติของตระกูลซูก็จะตกมาอยู่ในมือฉันด้วยน้ำมือของแกเอง”
“เหล่ยเซียว! ไปตายซะไป!”
ซูกว่างไห่ซึ่งถูกมัดแน่นก่นด่าเกรี้ยวกราด
เขานึกอาลัยให้กับสมบัติที่เขาเพียรไขว่คว้ามา ในขณะเดียวกันก็เริ่มเป็นห่วงชะตาของตนเอง
“หึหึ ไปตายเหรอ? น่าเสียดายที่ตระกูลซูของต่างหากที่จะต้องถูกกำจัด!”
เหล่ยเซียวไม่สนใจคำปรามาส แต่กลับหัวเราะอย่างย่ามใจ
เพียะ!!
เขาหันไปตบหน้าซูหว่านผิง
“ลูกชายแกนี่มันทนไม้ทนมือดีจริง ๆ มันยังไม่ตายทั้งที่ถูกซ้อมมาตั้งแต่เมื่อคืน”
“แก! ไอ้เวร ไอ้ชั่ว!”
ซูกว่างไห่มองตาขวาง แทบอยากจะฆ่าอีกฝ่ายให้ตายทั้งเป็น!
เขาเห็นลูกชายตนเองใบหน้าบวมช้ำ อาการบาดเจ็บสาหัส จึงอดรู้สึกปวดใจเกินทนไม่ได้
ลูกชายในไส้ของเขาถูกพวกเฮงซวยนี่รุมทำร้ายจนเกือบตาย!
เหล่ยเซียวท่าทีอวดดี
“ฮึ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก แกมีลูกสาวด้วยนี่? ฉันเห็นคราวก่อนด้วยนะ สวยสุด ๆ ไปเลย!”
เขากำหมัด แววกระหายฉายผ่านสายตา
“…แต่ก็ไม่รู้ว่าลูกสาวแกดูอ่อนแอขนาดนั้นจะทนการทรมานได้อย่างลูกชายแกหรือเปล่าน่ะสิ?”
“ก็ลองดูสิ! ฉันจะฆ่าแกให้ดู! แกไม่ได้ตายดีแน่!”
ซูกว่างไห่กัดฟันกรอด จ้องฝ่ายตรงข้ามเขม็งด้วยสายตาเดือดดาล
“เฮอะ แกนี่โกรธง่ายจริง ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ทำจริงหรอกน่า”
เหล่ยเซียวไม่โกรธแม้แต่น้อย เพราะอีกฝ่ายก็เป็นแค่คนไร้ทางสู้ เขาจึงไม่คิดเอามาใส่ใจ
“ลูกสาวแกหนีเก่งดีนะ คนของฉันออกไปตามหาเธอเมื่อคืน แต่ยังไม่ได้ข่าวเลย”
“แต่ไม่ต้องกังวลไป ฉันจับเธอได้เมื่อไหร่จะให้มาอยู่กับพี่ชายเธอต่อหน้าแกเอง หึ ฉันว่าสภาพสิ้นหวังของลูกสาวแกคงน่ามองแน่”
“ห๊ะ! สองร้อยคนเหรอ?”
เหล่ยเซียวโพล่งขึ้นด้วยความตกใจ
“แน่ใจไหมว่าไม่ได้ดูผิดน่ะ?”
เขาไม่อยากเชื่อคำพูดของอีกฝ่าย
หลังกองกำลังหลักล้มลุกคลุกคลานมา ตอนนี้ในเมืองฮ่วยอันแทบไม่มีกองกำลังไหนที่มีคนหลายร้อย
“แน่ใจครับ! ผมคาดไม่ผิดแน่ ตอนนี้พี่น้องของเรากำลังต้านอยู่ด้านนอกครับ”
ลูกน้องเขารีบเอ่ยยืนกราน
เมื่อเหล่ยเซียวได้ฟัง สีหน้ากลับกลายถมึงทึง หันไปมองซูกว่างไห่ซึ่งถูกมัดและทรมานตลอดทั้งคืน
นอกจากอีกฝ่ายแล้ว ช่วงนี้เขาไม่ได้มีเรื่องบาดหมางกับใคร
“ไอ้แก่! คนของแกเหรอ?”
แม้เขาไม่อยากเชื่อ หากแต่ยังออกปากถาม
ซูกว่างไห่ได้ยินบทสนทนาทั้งหมด จึงส่งสีหน้าเหยียดหยาม
“ฮึ! จะใช่หรือไม่ใช่ แกก็จบเห่แล้ว!”
มีคนหลายร้อยล้อมไว้ไม่ใช่เรื่องเล็ก แม้เขารู้ว่าคนพวกนี้จะไม่ได้มาจากตระกูลซูอย่างแน่นอน แต่ยังอดยินดีไม่ได้
เพียะ!
“แม่งเอ๊ย! ไอ้แก่ อย่ามาเยาะเย้ยฉัน หากมีเรื่องจริง ฉันจะฆ่าแกเป็นคนแรก!”
เหล่ยเซียวไม่อาจทนสีหน้าเย้ยหยันของเขาได้ จึงง้างมือตบหน้าอีกฝ่ายทันที
แรงตบหนักเสียจนซูกว่างไห่ฟันหลุดสองซี่และแทบสลบ
“ไป! ฉันจะออกไปดูเอง!”
หลังทำร้ายอีกฝ่าย เหล่ยเซียวไม่รีรอ หันหลังเดินออกจากชั้นใต้ดิน
การถูกคนหลายร้อยล้อมไว้เป็นสิ่งที่เขาไม่มีทางเชื่อ เรื่องแบบนี้ต้องเห็นด้วยตาตนเองเท่านั้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]