บทที่ 444 รนหาที่ตาย
บทที่ 444 รนหาที่ตาย
เมื่อถวนถวนบรรเลงเพลงจบ คณะกรรมการต่างตกอยู่ในอาการอึ้ง ก่อนก้มหน้าให้คะแนน
ผลคะแนนจะถูกประกาศพร้อมกันในช่วงท้าย แต่แม้ว่ามันจะไม่ประกาศตอนนี้ก็ไม่สำคัญอีกต่อไป…
ผู้ปกครองทุกคนต่างรู้ว่าใครจะได้อันดับหนึ่งในการแข่งขันครั้งนี้
บางคนพลันนึกบางอย่างขึ้นได้
“ฉันว่าฉันจำเด็กคนนี้ได้นะ เห็นว่าชนะการแข่งขันรอบที่แล้วด้วย”
ยิ่งทำให้คนที่อยู่ข้างเธอยิ่งตกตะลึง
“ถูกเลี้ยงมายังไงกัน สุดยอดเลย”
“เทียบไม่ได้เลย เทียบไม่ได้เลย”
“…”
หลังถวนถวนก้าวลงจากเวที ไม่เหลือสิ่งที่น่าสนใจให้ชมอีก
ผู้ปกครองหลายคนพากันพูดถึงเรื่องนี้ กระทั่งเมื่อลูกหลานขึ้นมาแสดงบนเวที พวกเขาจึงหันไปตะโกนเชียร์กัน
ความแตกต่างเห็นได้ชัดเจน
ไม่นานเวลาล่วงเลยมาถึงสิบเอ็ดโมงเช้า การแข่งขันก็สิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการ
“ผู้ชนะเลิศอันดับหนึ่งในการแข่งขันครั้งนี้ได้แก่…อวี้ซินถวน!”
ถวนถวนคว้าชัยชนะมาครองครองได้อย่างไม่น่าแปลกใจ
“ประธานอวี้ ลูกของคุณเก่งมากเลยครับ! ไม่มีใครเทียบได้สักนิด!”
คุณครูหัวล้านคนหนึ่งของโรงเรียนอนุบาลเข้ามากล่าวแสดงความยินดีกับเขา
เป็นเรื่องจริง…เขาเคยเห็นเด็กมาหลายคน ยากนักที่จะเจออัจฉริยะแบบนี้
“ใช่แล้ว ประธานอวี้ ต่อไปลูกสาวคุณต้องอนาคตไกลแน่เลยค่ะ”
“ครับ”
ผู้อำนวยการเอ่ยชมสำทับ อวี้ฮ่าวหรานขานรับนิ่งเฉย ลูกสาวของมหาเทพอย่างอวี้ฮ่าวหรานย่อมเก่งกาจเช่นนี้เป็นธรรมดาอยู่แล้ว!
หลังการแข่งขันสิ้นสุดลง อวี้ฮ่าวหรานก็เตรียมตัวเดินทางกลับ
“เดี๋ยว…เดี๋ยวก่อนค่ะ”
สวีรุ่ยวิ่งไปรั้งเขาไว้หลังจากจัดการงานของตนเองเสร็จ
“ขอบคุณสำหรับเรื่องวันนี้นะคะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงถูกไล่ออกแน่”
เธอมองหน้าชายตรงหน้าขณะบอก พร้อมหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ไม่ว่าเรื่องราวจะใหญ่โตและสิ้นหวังเพียงไหน เมื่อถึงมือเขาคนนี้ ดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องเล็กไปเสียหมด
เพียงแค่เขาขยับมือ ก็สามารถคลี่คลายปัญหาได้ตามต้องการ
อวี้ฮ่าวหรานพยักหน้ารับน้อย ๆ
“ครับ ไม่เป็นไรเลย ถ้าต่อไปคุณเจอเรื่องแบบนี้อีกก็มาหาผมได้ทุกเมื่อนะครับ”
“คงจะไม่มีอีกแล้วล่ะค่ะ เป็นครั้งแรกที่ฉันเจอคนแบบนี้เลย”
สวีรุ่ยยิ้มบอก ถวนถวนรับรางวัลเสร็จเรียบร้อยแล้วเช่นกัน บนอกเสื้อมีเข็มกลัดดอกไม้สีแดงขนาดใหญ่ติดไว้
“พ่อจ๋า ดูสิ ๆ ดอกไม้ดอกใหญ่สีแดง! คุณครูชมว่าหนูเก่งด้วย!”
เมื่อเห็นท่าทีตื่นเต้นของถวนถวน อวี้ฮ่าวหรานกับสวีรุ่ยก็สบตากัน พวกเขาอดยกยิ้มไม่ได้
การที่เจ้าตัวน้อยมีความสุขเป็นสิ่งที่สำคัญกว่าสิ่งใด
โรงเรียนอนุบาลหยุดเรียนครึ่งวันในช่วงบ่าย อวี้ฮ่าวหรานจึงรับลูกสาวกลับมาที่บริษัท
ทว่าเมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากโรงเรียน พลันพบกลุ่มคนเป็นสิบแอบซุ่มดักล้อมไว้
“แก! แกฉีกหน้าฉันไม่มีชิ้นดี! ตายซะเถอะ!”
คนที่เดินนำกลุ่มมาคือผู้ที่ตกอยู่ในสภาพน่าสมเพชก่อนหน้านี้ เป็นนายน้อยจางนั่นเอง…
“ไอ้นี่กล้าแตะต้องนายน้อยจางของเราเหรอ? รนหาที่ตายชัด ๆ!”
“ใช่ ผอมเป็นลิงแบบนี้ เดี๋ยวฉันจะหักซี่โครงให้ดู!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]