ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 444

สรุปบท บทที่ 444 รนหาที่ตาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]

สรุปตอน บทที่ 444 รนหาที่ตาย – จากเรื่อง ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดย Internet

ตอน บทที่ 444 รนหาที่ตาย ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

บทที่ 444 รนหาที่ตาย

บทที่ 444 รนหาที่ตาย

เมื่อถวนถวนบรรเลงเพลงจบ คณะกรรมการต่างตกอยู่ในอาการอึ้ง ก่อนก้มหน้าให้คะแนน

ผลคะแนนจะถูกประกาศพร้อมกันในช่วงท้าย แต่แม้ว่ามันจะไม่ประกาศตอนนี้ก็ไม่สำคัญอีกต่อไป…

ผู้ปกครองทุกคนต่างรู้ว่าใครจะได้อันดับหนึ่งในการแข่งขันครั้งนี้

บางคนพลันนึกบางอย่างขึ้นได้

“ฉันว่าฉันจำเด็กคนนี้ได้นะ เห็นว่าชนะการแข่งขันรอบที่แล้วด้วย”

ยิ่งทำให้คนที่อยู่ข้างเธอยิ่งตกตะลึง

“ถูกเลี้ยงมายังไงกัน สุดยอดเลย”

“เทียบไม่ได้เลย เทียบไม่ได้เลย”

“…”

หลังถวนถวนก้าวลงจากเวที ไม่เหลือสิ่งที่น่าสนใจให้ชมอีก

ผู้ปกครองหลายคนพากันพูดถึงเรื่องนี้ กระทั่งเมื่อลูกหลานขึ้นมาแสดงบนเวที พวกเขาจึงหันไปตะโกนเชียร์กัน

ความแตกต่างเห็นได้ชัดเจน

ไม่นานเวลาล่วงเลยมาถึงสิบเอ็ดโมงเช้า การแข่งขันก็สิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการ

“ผู้ชนะเลิศอันดับหนึ่งในการแข่งขันครั้งนี้ได้แก่…อวี้ซินถวน!”

ถวนถวนคว้าชัยชนะมาครองครองได้อย่างไม่น่าแปลกใจ

“ประธานอวี้ ลูกของคุณเก่งมากเลยครับ! ไม่มีใครเทียบได้สักนิด!”

คุณครูหัวล้านคนหนึ่งของโรงเรียนอนุบาลเข้ามากล่าวแสดงความยินดีกับเขา

เป็นเรื่องจริง…เขาเคยเห็นเด็กมาหลายคน ยากนักที่จะเจออัจฉริยะแบบนี้

“ใช่แล้ว ประธานอวี้ ต่อไปลูกสาวคุณต้องอนาคตไกลแน่เลยค่ะ”

“ครับ”

ผู้อำนวยการเอ่ยชมสำทับ อวี้ฮ่าวหรานขานรับนิ่งเฉย ลูกสาวของมหาเทพอย่างอวี้ฮ่าวหรานย่อมเก่งกาจเช่นนี้เป็นธรรมดาอยู่แล้ว!

หลังการแข่งขันสิ้นสุดลง อวี้ฮ่าวหรานก็เตรียมตัวเดินทางกลับ

“เดี๋ยว…เดี๋ยวก่อนค่ะ”

สวีรุ่ยวิ่งไปรั้งเขาไว้หลังจากจัดการงานของตนเองเสร็จ

“ขอบคุณสำหรับเรื่องวันนี้นะคะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงถูกไล่ออกแน่”

เธอมองหน้าชายตรงหน้าขณะบอก พร้อมหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ

ไม่ว่าเรื่องราวจะใหญ่โตและสิ้นหวังเพียงไหน เมื่อถึงมือเขาคนนี้ ดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องเล็กไปเสียหมด

เพียงแค่เขาขยับมือ ก็สามารถคลี่คลายปัญหาได้ตามต้องการ

อวี้ฮ่าวหรานพยักหน้ารับน้อย ๆ

“ครับ ไม่เป็นไรเลย ถ้าต่อไปคุณเจอเรื่องแบบนี้อีกก็มาหาผมได้ทุกเมื่อนะครับ”

“คงจะไม่มีอีกแล้วล่ะค่ะ เป็นครั้งแรกที่ฉันเจอคนแบบนี้เลย”

สวีรุ่ยยิ้มบอก ถวนถวนรับรางวัลเสร็จเรียบร้อยแล้วเช่นกัน บนอกเสื้อมีเข็มกลัดดอกไม้สีแดงขนาดใหญ่ติดไว้

“พ่อจ๋า ดูสิ ๆ ดอกไม้ดอกใหญ่สีแดง! คุณครูชมว่าหนูเก่งด้วย!”

เมื่อเห็นท่าทีตื่นเต้นของถวนถวน อวี้ฮ่าวหรานกับสวีรุ่ยก็สบตากัน พวกเขาอดยกยิ้มไม่ได้

การที่เจ้าตัวน้อยมีความสุขเป็นสิ่งที่สำคัญกว่าสิ่งใด

โรงเรียนอนุบาลหยุดเรียนครึ่งวันในช่วงบ่าย อวี้ฮ่าวหรานจึงรับลูกสาวกลับมาที่บริษัท

ทว่าเมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากโรงเรียน พลันพบกลุ่มคนเป็นสิบแอบซุ่มดักล้อมไว้

“แก! แกฉีกหน้าฉันไม่มีชิ้นดี! ตายซะเถอะ!”

คนที่เดินนำกลุ่มมาคือผู้ที่ตกอยู่ในสภาพน่าสมเพชก่อนหน้านี้ เป็นนายน้อยจางนั่นเอง…

“ไอ้นี่กล้าแตะต้องนายน้อยจางของเราเหรอ? รนหาที่ตายชัด ๆ!”

“ใช่ ผอมเป็นลิงแบบนี้ เดี๋ยวฉันจะหักซี่โครงให้ดู!”

สิ้นเสียงก้าวร้าว รถเบนซ์หลายสิบคันแล่นมาจอดข้างถนน!

ไม่ทันทุกคนได้ตั้งตัว เสียงเบรกเงียบลง ทางเข้าออกทั้งหมดถูกปิดกั้น!

“ปัง!”

โจวเฟยหู่ลงมาจากรถคนแรก หลังปิดประตู เขามองชายหนุ่มนับสิบที่มีกระบองเหล็กในมือ

“ไอ้เวร! กล้ายกพวกมาล้อมน้องฉันเหรอ? ให้ตาย! หาเรื่องตายหรือไง?!”

เขาว่าพลางชักมีดออกมาจากข้างเอว เงามีดส่องประกาย พร้อมความเยือกเย็นที่พลันแผ่ไปทั่ว!

ขณะเดียวกัน ลูกน้องของเขาทั้งหมดก็กรูลงมาจากรถ!

ครั้งนี้พาคนมาไม่มาก หากแต่ทั้งหมดคือสมาชิกอาวุโสของพยัคฆ์เวหา

พวกเขาท่าทีเฉยชาก่อนกระจายตัวตีวงล้อมรอบนอกเอาไว้ สายตาจับจ้องกลุ่มคนที่ไม่รู้ชะตากรรมของตนเองราวกับกำลังมองคนไร้ทางสู้!

นายน้อยจางผงะเมื่อถูกรถเบนซ์หลายคันล้อมเอาไว้ เขาเป็นเพียงทายาทรุ่นสองของเศรษฐีที่ใช้ชีวิตไปวัน ๆ จะเคยประสบพบเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร?!

เขามองกลุ่มชายร่างบึกบึนหน้าตาไม่เป็นมิตรด้วยความประหวั่นพรั่นพรึงในใจ

“ฉัน… ฉัน…”

เขาหันมองชายหนุ่มตรงกันข้ามอีกครั้ง รู้ตัวเองว่าเป็นสัตว์เลื้อยคลานตาบอดจริง ๆ!

หาเรื่องผู้มีอิทธิพลใหญ่ครั้งแล้วครั้งเล่า คงไม่พ้นตายในไม่ช้า!

โจวเฟยหู่ไม่พูดให้มากความ หลังก้างลงจากรถ เขาจ้องมองทายาทเศรษฐีตาเขม็ง ก่อนสาวเท้าก้าวหา!

“ไอ้หนู! แกมันดวงซวยจริง ๆ กล้ามามีเรื่องกับน้องฉัน!”

“ฉ…ฉัน!”

“กร็อบ!”

นายน้อยจางกำลังจะเอ่ยปากพูดบางอย่างเมื่อได้ฟังคำเขา กลับถูกเขาเตะเขาที่ขาเต็มแรง!

เสียงร้องโหยหวนและเสียงกระดูกหักที่ดังขึ้นทำให้ลูกน้องของนายน้อยจางตกอยู่ในความสะพรึงกลัว!

พวกเขาทิ้งกระบองในมือไปตาม ๆ กัน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]