บทที่ 456 ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล
บทที่ 456 ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล
ไม่นานเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็พาตัวชายชราออกไป
ขณะเดียวกันอวี้ฮ่าวหรานหันมองชายวัยกลางคนพุงพลุ้ยในห้องประชุม
“ส่วนคุณ ออกไปได้แล้ว”
“ผม…ผมไม่เกี่ยว ผมเตือนคุณหลี่ตอนที่อยู่ข้างนอกแล้ว”
เขาตื่นกลัวทันทีที่ได้ยินอีกฝ่ายเรียกตัว ชายคนนี้ไม่ใช่ผู้ถือหุ้นบริษัท พอถูกลาออก เขาจะสิ้นเนื้อประดาตัวทันที
“ผมผิดไปแล้ว ผมแค่ทำเพื่อบริษัท…”
แม้จะถูกพาตัวออกไปจากห้องประชุมแล้ว แต่ชายวัยกลางคนยังมีสีหน้าเศร้าโศกปนโกรธเคือง
แต่อวี้ฮ่าวหรานไม่ต้องการคำแก้ตัวหรือหลักฐานอะไร ตราบใดที่คนคนนั้นอยู่ตรงหน้า เขาก็สามารถมองเจตนาของพวกเขาจนทะลุปรุโปร่ง
“เอาล่ะ ตอนนี้เรามาประชุมกันต่อได้แล้ว!”
หลังจากประตูห้องประชุมปิดลงก็ไม่มีใครกล้าพูดคุยหรือกระซิบอีก พวกเขาเห็นแล้วว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นบ้าไปแล้ว
เหตุผลและข้อแก้ตัวไม่สามารถใช้กับเขาได้
“ในส่วนของผม ผมเตรียมเอกสารไว้ก่อนการประชุมแล้ว และเอกสารพวกนี้มีข้อมูลเกี่ยวกับการจัดการบริษัท พวกคุณส่งต่อกันดูได้”
อวี้ฮ่าวหรานไม่ได้พูดอะไร แต่กลับโยนเอกสารฉบับหนึ่งลงบนโต๊ะ
“พี่เขย…ไปเอาเอกสารมาจากไหน? ทำไมฉันไม่รู้?”
หลี่หรงรู้สึกประหลาดเล็กน้อยเมื่อเห็นอย่างนั้น หญิงสาวไม่รู้ว่าพี่เขยจะมีอำนาจมากขนาดนี้
“ฮ่า ๆ ฉันสั่งให้พนักงานที่บริษัทส่งแฟกซ์มาให้ก่อนประชุมแล้วก็ค้นหามาเองบางส่วนน่ะ”
อวี้ฮ่าวหรานอธิบายด้วยท่าทางสบาย ๆ
หลังจากทำความเข้าใจสถานการณ์ทั่วไปในบริษัทฮัวหรงแล้ว เขาก็พบว่าปัญหาที่เกิดขึ้นมีสาเหตุมาจากชายชรา
นอกจากนี้การเติบโตอย่างกะทันหันของบริษัทยังส่งผลต่อให้การบริหารงานบุคคลล่าช้าและวุ่นวาย
เขายังรู้อีกว่าไม่มีใครรายงานปัญหาพวกนี้กับหลี่หรงเลย แถมมีปัญหาบางจุดน่าสงสัยอีกด้วย!
เอกสารถูกหมุนเวียนอย่างรวดเร็ว บางคนดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งต่าง ๆ มากขึ้น แต่บางคนกลับขมวดคิ้วแน่น
“ทางบริษัทมีแผนจะแต่งตั้งผู้จัดการทั่วไปและรองผู้จัดการทั่วไปเร็ว ๆ นี้ไหมครับ?”
“รับสมัครคนใหม่เหรอครับ? เอ่อ…เขาคงใช้เวลาปรับตัวนานเลยทีเดียว”
“ใช้วิธีเลื่อนขั้นดีไหมครับ? ผมว่ามันเข้าท่าดีนะครับ”
“…”
หลังจากทุกคนอ่านรายละเอียดในเอกสาร เสียงถกเถียงในห้องประชุมก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
หลังจากเอกสารถูกส่งต่อไปให้หลี่หรง อวี้ฮ่าวหรานก็ลุกยืนขึ้น
“เอาล่ะ! ผมคิดว่าทุกคนคงเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ดังนั้นตอนนี้เรามาโหวตกันเถอะ”
ทันทีที่เสียงคนเหล่านั้นเงียบลง เขาก็เริ่มพูดอีกครั้งโดยไม่รอให้คนที่เหลือออกความคิดเห็น
“ผมเห็นด้วย! มีใครจะคัดค้านไหม?”
ทุกคนตกตะลึงเมื่อได้ยินอย่างนั้น ผู้ชายคนนี้ออกความเป็นคนแรกเลยเหรอ?
ดูจากผลงานของอีกฝ่ายเมื่อครู่แล้ว ถ้าใครคัดค้านคงถูกไล่ออกแน่!
“ผม…ผมเห็นด้วยครับ”
“ผมก็เห็นด้วยเหมือนกันครับ”
“…”
ตอนนี้ไม่มีใครกล้าคัดค้านคนบ้าที่เพิ่งไล่พนักงานระดับผู้บริหารออกถึงสามคนหรอก
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือแผนนี้สมเหตุสมผลมาก แม้แต่คนที่ไม่มีประสบการณ์ยังคิดว่าแผนการจัดการนี้เหมาะสมกับบริษัทฮัวหรง
ก่อนที่หลี่หรงจะอ่านเอกสารจบ ทุกคนในห้องประชุมก็ตอบเห็นด้วยกับอวี้ฮ่าวหรานหมดแล้ว
“หือ?”
เธอมองกลุ่มคนที่ไม่กล้าคัดค้านอวี้ฮ่าวหรานด้วยความประหลาดใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าสิ่งต่าง ๆ เป็นไปอย่างราบรื่น
เมื่อก่อนมักจะมีชายชราที่คัดค้านเธอตลอด ไม่ว่าจะเสนอแผนการจัดการอะไรก็ตาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]