ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 463
สรุปบท บทที่ 463 ความคิดถึงเหมือนกระแสน้ำ: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]
อ่านสรุป บทที่ 463 ความคิดถึงเหมือนกระแสน้ำ จาก ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] โดย Internet
บทที่ บทที่ 463 ความคิดถึงเหมือนกระแสน้ำ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่ 463 ความคิดถึงเหมือนกระแสน้ำ
บทที่ 463 ความคิดถึงเหมือนกระแสน้ำ
“แล้วเธอชอบตัวนี้ไหม?”
ท่ามกลางสถานการณ์คิดไม่ตก อวี้ฮ่าวหรานดูเหมือนจะนึกบางอย่างขึ้นได้ เขาหยิบตุ๊กตาจิ้งจอกตัวเล็กออกมาจากกระเป๋า
“สวยจังเลยค่ะ งานประณีตมาก!”
หลี่หรงรับมา เมื่อมองใกล้ ๆ ก็ชอบทันที
“ซื้อมาจากไหนคะ? น่าจะไม่มีของประณีตแบบนี้ขายนะคะ?”
“คือ…พี่ได้มาจากเพื่อนน่ะ”
อวี้ฮ่าวหรานนึกขึ้นได้ว่าเขาเอามาจากพวงกุญแจของหลิวว่านฉิงและลืมบอกเธอไป
“ซื้อมาจากไหนคะ? น่ารักจัง ฉันอยากซื้อบ้างค่ะ!”
เมื่อเจ้าตัวน้อยเห็นว่าเธอชอบตุ๊กตามาก จึงละสายตาจากจอโทรทัศน์ หันมามองตุ๊กตาในมือตัวเอง
“แม่หรง ถวนถวนก็มีตั้งหลายตัวค่ะ!”
“นี่! จริง ๆ นะ ตัวนี้น่ารักแล้วก็ตัดเย็บดีจริง ๆ!”
หลี่หรงได้ยินจึงหันไปมองตุ๊กตาในมือถวนถวน
“ฮ่า ๆ เพื่อนพี่ทำเองน่ะ พี่เลยซื้อมาหลายตัว”
อวี้ฮ่าวหรานอธิบาย
ตุ๊กตาพวกนี้ทั้งน่ารักและประณีต ทุกรายละเอียดถูกตัดเย็บอย่างดี ตุ๊กตาจากโรงงานเทียบไม่ติด
หากแต่ประโยคนี้ทำให้หลี่หรงพลันสงสัยขึ้นมา
“ผู้หญิงเหรอพี่เขย?”
“อืม พี่รู้จักมาสักพักแล้วน่ะ แต่ไม่ต้องห่วงหรอก พี่เห็นเป็นน้องสาวคนหนึ่งน่ะ ไม่มีไรหรอก”
อวี้ฮ่าวหรานเอ่ยชี้แจงอย่างไม่รู้ตัว
เขางุนงงเล็กน้อยเมื่อนึกขึ้นได้ เหตุใดเขาต้องอธิบายเรื่องนี้ให้น้องภรรยาฟังด้วย?
“โอ้…พี่เขยไม่ต้องบอกฉันเรื่องนี้ก็ได้”
หลี่หรงบอก แม้ปากเธอจะปฏิเสธ หากแต่ใคร ๆ ก็เห็นความยินดีบนใบหน้าของเธอ
เวลาช่วงเย็นผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว เวลาสี่ทุ่ม อวี้ฮ่าวหรานจึงเข้าไปอาบน้ำในห้องตนเอง
เขาเผลอมองรูปแต่งงานที่แขวนอยู่บนผนัง ในภาพ สาวสวยราวนางฟ้ายิ้มกว้างอย่างมีความสุข
“เม่ยเอ๋อร์ เธออยู่ที่ไหนกันนะ?”
อวี้ฮ่าวหรานถอนหายใจและพึมพำขึ้นขณะจ้องมองรูปภาพ ท้องฟ้าค่ำคืนด้านนอกมืดมิดตัดกับดวงจันทร์ส่องสว่าง
ในทางกลับกัน ห่างไปหลายพันไมล์ ท้องฟ้ากลับขุ่นมัวพร้อมสายฝนเทกระหน่ำ!
บนเขาสูงชันและป่าไม้น่าพิศวง หน้าปากถ้ำแห่งหนึ่ง
สาวสวยคนหนึ่งยืนอยู่ด้านนอก ปล่อยให้สายฝนร่วงหล่นกระทบร่างตนเอง
“สามปีแล้ว… ฮ่าวหราน คุณอยู่ที่ไหนกัน? ยังคิดถึงกันอยู่หรือเปล่า?”
หญิงสาวคนนี้คือหลี่เม่ย
“น้องสาว รีบเข้ามาเถอะ เดี๋ยวอาจารย์จะโกรธเอา”
หญิงสาวที่ตัวสูงกว่าเล็กน้อยปรากฏตัวบริเวณปากถ้ำ
“ไม่ ฉันไม่สบายใจ ได้ตากฝนบ้างคงดีขึ้น”
หลี่เม่ยซึ่งอยู่นอกถ้ำส่ายหน้าเบา ๆ
“นี่…ผู้ชายที่ชื่ออวี้ฮ่าวหรานมีดีตรงไหนกัน? เขาไร้ความรับผิดชอบขนาดนี้ ทำไมเธอยังไม่เลิกคิดถึงเขาอีก?”
เธอไม่เข้าใจน้องสาวของตนเองแม้แต่น้อย
ตัวเธอเองความสามารถมีจำกัด ไม่อาจสืบทอดและการฝึกถือเป็นเรื่องไม่มีประโยชน์
น้องสาวคนนี้เป็นคนดี มีความสามารถ แต่กลับเอาแต่คิดถึงผู้ชายใจดำคนนั้น
“ไม่ต้องคิดถึงเขาแล้ว เขาจากไปเมื่อสามปีก่อน เธอไม่ต้องคิดถึงเขาอีก ถ้ายังมีชีวิตอยู่ทำไมถึงไม่ออกตามหาเมียกับลูกสาวล่ะ? เธอบอกว่าตระกูลอู๋บังคับเธอ แล้วเขาก็มาช่วย…”
“ชิ้ง!”
คำพูดของเธอถูกแทรกขึ้น!
ดาบยาวฟ้าคะนองตัดผ่านม่านฝนมาประชิดลำคอเธอ!
รอบตัวดาบมีไอรังสีแผ่วนไปมา! เธอไม่กล้าขยับตัวแม้แต่น้อย
“น้องสาว… ฉัน…ฉันแค่พูดความจริง”
เจ้าของดาบยาวคือหลี่เม่ย!
เสื้อเชิ้ตขาวและผมดำขลับของเธอเปียกปอน ท่าทีเย็นชาของเธอไม่อาจปิดบังได้
อาจารย์หลับตามลง ก่อนถอนหายใจ
“เฮ้อ…ยัยโง่…ยัยโง่!”
เธอไม่พูดอะไรต่ออีก หันหลังเดินกลับเข้าไปในส่วนลึกที่สุดในถ้ำ
เหลือเพียงหลี่เม่ยตามลำพังภายในโถง
“ฮ่าวหราน คุณไปอยู่ที่ไหน? ตอนนี้ฉันปกป้องคุณได้แล้วนะคะ”
เสียงกระซิบแผ่วเบาดังขึ้นพร้อมหยาดน้ำใสที่ร่วงหล่นบนพื้น ไม่อาจแยกออกระหว่างฝนและน้ำตา
—
หลายวันต่อมา อวี้ฮ่าวหรานมาถึงบริษัทแต่เช้าตรู่
“ประธานอวี้ ช่วงนี้บริษัทของเราเติบโตขึ้นมากครับ ทำให้มีปัญหาภายในอยู่บ้าง”
หวังจุนยื่นเอกสารรายงาน
“ปัญหาภายในเหรอ?”
อวี้ฮ่าวหรานนิ่วหน้า
“มีปัญหาอะไรก็ว่ามา”
เมื่อหวังจุนได้ยิน เขาหยิบข้อมูลขึ้นมารายงาน
“ตอนนี้เราตั้งบริษัทสาขาขึ้นแล้ว ขนาดกิจการจึงขยายขึ้นมาก แต่บริษัทสาขาอสังหาฯ แทบจะไม่ได้มีการดำเนินการ ที่ผ่านมาก็ไม่ได้ทำกำไรเลยครับ”
“มีปัญหาที่ตรงไหน?”
“ปัญหาคือขาดแคลนพนักงานครับ ถ้าจะดำเนินการให้ครอบคลุม เราต้องใช้พนักงานมากประสบการณ์มาเสริมครับ”
หวังจุนวางสรุปผลกำไรของบริษัทสาขาบนโต๊ะขณะกล่าวรายงาน
“อืม สถานการณ์น่าเป็นห่วงจริง ๆ”
อวี้ฮ่าวหรานก้มอ่าน เห็นว่าผลประกอบการติดลบ ทำเอาชายหนุ่มถึงกับคิ้วขมวด
“จะหาคนอย่างเร็วได้ยังไง?”
สายตาหวังจุนส่อความลำบากใจ
“ตอนนี้ยังไม่มีหนทางครับ ปกติพวกมือดีจะมีเส้นสายและอยู่ในการควบคุมของบริษัทอสังหาฯ เจ้าใหญ่น่ะครับ”
“อืม ฉันเข้าใจแล้ว”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]