ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 471

บทที่ 471 ประชุมบนตึกระฟ้า

บทที่ 471 ประชุมบนตึกระฟ้า

อวี้ฮ่าวหรานไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร เขาก็รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันที

“อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกเลยครับ พ่อคุณไปดูงานต่างมณฑลเป็นยังไงบ้างครับ?”

เฉิงชิวอวี้พยักหน้าทันทีที่ได้ยินคำถาม

“อืม สาขาที่มณฑลอื่นเกิดปัญหานิดหน่อยน่ะค่ะ พ่อคงจะเรียกประชุมเพื่อหาแนวทางแก้ปัญหาหลังจากกลับมา”

“ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกผมได้เสมอนะครับ”

อวี้ฮ่าวหรานพยักหน้าพร้อมกำชับอีกฝ่าย

บริษัทของเขาสามารถเติบโตอย่างก้าวกระโดดแบบนี้ เพราะได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลเฉิง ซึ่งปกติแล้วเขาไม่ได้เป็นคนใจดำหรือไม่สำนึกบุญคุณ

ไม่นานอาหารก็ถูกยกมาเสิร์ฟ

“หือ? คุณรู้ได้ยังไงว่าผมชอบอะไร?”

อวี้ฮ่าวหรานเลิกคิ้วขณะมองอาหารบนโต๊ะด้วยความประหลาดใจ ถึงจะไม่ได้ลงมือทำเอง ทว่าเธอก็สั่งแต่อาหารที่เขาชอบทั้งนั้น

เฉิงชิวอวี้มีท่าทางลังเลที่จะพูดออกมา

“หืม…เพราะเป็นฉันยังไงล่ะ ถ้างั้นคราวหน้าขอเชิญประธานอวี้ไปกินข้าวที่บ้านฉันอีกนะคะ ฉันจะทำให้สุดฝีมือเลย”

อาหารเที่ยงเพิ่งยกมาเสิร์ฟ แต่เธอกลับเชิญชวนอีกฝ่ายไปรับประทานอาหารมื้อต่อไปแล้ว

“ดีเลย ถ้ายังไงก็คุณโทรมานัดผมก่อนนะครับ ครั้งนี้คุณช่วยผมไว้เยอะมากเลย”

อวี้ฮ่าวหรานตอบตกลงอย่างรวดเร็ว ไม่เหมือนที่ผ่านมา หลังจากคุ้นเคยกับหญิงสาวแล้ว ทั้งสองก็พูดคุยกันอย่างสบาย ๆ จนถึงเวลาเที่ยงครึ่ง

นอกร้านอาหาร

“ขอบคุณสำหรับมื้ออาหารครับ คุณกลับไปก่อนเถอะ วันนี้ผมมีประชุมใหญ่ที่บริษัทน่ะ”

“ฮ่า ๆ โอเค! ขอบคุณนะคะฮ่าวหราน วันนี้ฉันมีความสุขมาก”

เฉิงชิวอวี้ฉีกยิ้มกว้าง ใบหน้างดงามราวกับนางฟ้าของเธอดึงดูดความสนใจจากคนรอบข้างให้หันมองเป็นตาเดียวกัน

ผู้คนมากมายไม่สามารถละสายตาจากเธอได้

เป็นไปไม่ได้ที่จะมีหญิงสาวหน้าตางดงามขนาดนี้อยู่บนโลกมนุษย์

ไม่นาน รถเมอร์เซเดสเบนซ์สีดำหลายคันก็แล่นเข้ามาใกล้คนทั้งสอง คนที่อยู่รอบ ๆ จึงตระหนักได้ทันทีว่าสาวงามคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาที่พวกเขาจะแตะต้องได้

“คุณหนู ขึ้นรถเถอะครับ”

เป็นคนขับรถของเฉิงชิวอวี้ที่มารับเธอ

“คุณกลับก่อนเถอะครับ ผมต้องกลับไปที่บริษัท”

อวี้ฮ่าวหรานบอกลาอย่างไม่เป็นทางการ

“ฉันไม่รีบค่ะ ฉันจะรอคุณออกไปก่อน”

เฉิงชิวอวี้ยืนนิ่งไม่ยอมขึ้นไปบนรถ ขณะมองอวี้ฮ่าวหรานด้วยสายตาดื้อรั้น

ดูเหมือนว่าการได้มองดูชายตรงหน้าเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดในชีวิตสำหรับเธอ

“ครับ…งั้นผมขอตัวก่อน”

อวี้ฮ่าวหรานเป็นฝ่ายยอมแพ้ หลังจากบอกลา เขาก็หันหลังกลับแล้วจากไปทันที

เฉิงชิวอวี้จ้องมองรถสปอร์ตสีเหลืองสดใสเคลื่อนตัวออกไปจนลับตา

“เฮ้อ… ถ้าฉันได้มองเขาแบบนี้ทุกวันก็ดีน่ะสิ ฉันจะมองเขายี่สิบสี่ชั่วโมงแน่นอน”

“คุณหนู ขึ้นรถเถอะครับ…”

บอดี้การ์ดถึงกับพูดไม่ออก

คุณหนูตระกูลเฉิง ลูกสาวของประธานห้างสรรพสินค้าชื่อดังผู้งดงามกลายเป็นหญิงสาวคลั่งรักได้ยังไง?

ผู้ชายแบบไหนที่ทำให้เธอหลงรักหัวปักหัวปำอย่างนี้

“ไปกันเถอะ”

เฉิงชิวอวี้สั่งคนขับรถด้วยน้ำเสียงพึงพอใจ

แต่เธอและบอดี้การ์ดไม่ทันสังเกตว่าด้านหลังรถสีดำมีค้างคาวตัวเล็กคลานอยู่!

ดวงตาสีเลือดของมันจ้องมองคนในรถผ่านกระจกหลังรถอย่างไม่วางตา!

…