ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 477

บทที่ 477 เปิดประตูให้ผมหน่อย

บทที่ 477 เปิดประตูให้ผมหน่อย

อวี้ฮ่าวหรานสบถด่าด้วยความโมโห

เขาเปิดใช้เนตรเทวะทันที ไม่นานก็มองเห็นร่างของชายคนนั้น!

พลังวิญญาณมหาศาลไหลเวียนมารวมอยู่ที่มืออย่างรวดเร็ว วินาทีต่อมา พลังเหล่านั้นก็ซึมซาบลงไปในพื้นดิน!

“ตูม!

หลังจากเกิดระเบิดดังสนั่น พื้นดินไม่ไกลจากที่เขายืนอยู่ก็ปูดขึ้น!

จากนั้นร่างหนึ่งก็ระเบิดออกมาพร้อมสิ่งสกปรกนับไม่ถ้วน

“ตุบ!”

ทันทีที่ร่วงลงบนพื้น ร่างซูบผอมกระอักเลือดออกมาอย่างน่าสยดสยอง!

“แก…แกเป็นใคร? แข็งแกร่งเกินไป! แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”

เขารู้สึกราวกับว่าอีกฝ่ายมีพลังมหาศาลราวกับเทพเจ้า ขณะที่มือทั้งสองข้างสั่นระริกไม่หยุด

“ฉัน…ฉันไปขัดขาใคร…?”

ใบหน้าซูบตอบและน่าเกลียดน่ากลัวเต็มไปด้วยความสิ้นหวังอย่างเห็นได้ชัด

“ตายซะ!”

อวี้ฮ่าวหรานก้มมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นเยียบ จากนั้นก็ส่งพลังวิญญาณออกไปคร่าชีวิตชายคนนั้นทันที!

“เฉิงชิวอวี้!”

ชายหนุ่มพึมพำก่อนจากไปอย่างรวดเร็ว

“อวี้ฮ่าวหราน เขา…เขาเคยเป็นแบบนี้มาก่อนไหมคะ?”

หลิวว่านฉิงถามขณะมองร่างไร้วิญญาณและหลุมขนาดใหญ่บนพื้น

“อืม ลูกพี่อวี้เป็นคนตรง ๆ และมุทะลุแบบนี้แหละครับ”

หวังเหยียนพยักหน้า นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นอีกฝ่ายระเบิดอารมณ์ออกมาอย่างนี้

“ต่างกับ…เวลาปกติมากเลยนะคะ”

หลิวว่านฉิงพึมพำ ท่าทางของอวี้ฮ่าวหรานเมื่อครู่ดูเหมือนมหาเทพผู้เย็นชา แตกต่างกับอวี้ฮ่าวหรานชายหนุ่มผู้อ่อนโยนและสง่างามอย่างสิ้นเชิง

“คุณต้องทำใจให้ชินครับ เพราะว่าเขาเป็นคนลึกลับมาก”

หวังเหยียนตอบด้วยท่าทางสบาย ๆ

“ไปกันเถอะครับ คุณเสียเลือดมากเกินไปแล้ว”

ตอนนี้ผ้าก๊อซพันแผลที่หน้าอกของอีกฝ่ายชุ่มไปด้วยเลือด ดูเหมือนว่าปากแผลของเธอจะฉีกขาดระหว่างหลบหนี

ทั้งสองออกจากสถานที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว

…

ภายในวิลล่าตระกูลเฉิง

หลังจากเฉิงชิวอวี้ขว้างสิ่งของใส่ค้างคาวตัวโตเป็นครั้งที่สาม เธอก็ตะโกนท้าทายพวกมัน

“เข้ามาสิ! พวกแกอยากกินเลือดฉันเหรอ! ฝันไปเถอะ!”

ทันใดนั้นเสียงแปลกประหลาดก็ดังขึ้น มีบางอย่างเกิดขึ้นกับหน้าต่างบานใหญ่!

“เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ…”

เฉิงชิวอวี้หันมองด้านข้าง เธอถึงกับตกใจสุดขีดเมื่อพบว่าหน้าต่างบานใหญ่ถูกฝูงค้างคาวบินกระแทกจนเกิดรอยร้าวขนาดใหญ่!

“เป็นไปได้ยังไง นั่นไม่ใช่กระจกเทมเปอร์ปลอมสักหน่อย!”

เฉิงชิวอวี้พึมพำขณะพยายามข่มความกลัวในจิตใจ เธอจะต้องไม่แสดงท่าทีตื่นตระหนกต่อหน้าศัตรู!

ตอนนั้นเองค้างคาวที่อยู่ในห้องพุ่งเข้าโจมตีเธออย่างรวดเร็ว!

“ฉัวะ!”

กรงเล็บค้างคาวคมกริบราวกับมีดสั้น กรงเล็บแหลมคมเฉือนชุดนอนและเสื้อคลุม ก่อนจะทะลุเข้าไปสัมผัสกับต้นแขนเฉิงชิวอวี้ ทำให้เลือดไหลเป็นทาง!

“โอ๊ย! ไอ้พวกค้างคาวผี!”

เธอสะดุ้งตกใจอย่างแรง ในที่สุดความกลัวก็เข้ากัดกินจิตใจเธอ

เสียงกระแทกข้างนอกหน้าต่างดังขึ้นเรื่อย ๆ ค้างคาวเหล่านั้นไม่กลัวตายแม้แต่น้อย ขณะนี้หน้าต่างบานใหญ่ได้อาบไปด้วยเลือดของสัตว์เดรัจฉานเหล่านั้น ทำให้เฉิงชิวอวี้หวาดกลัวอย่างมาก

วิ่ง!

ตอนนี้ความตื่นตระหนกแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายเธอแล้ว เฉิงชิวอวี้ยอมแพ้ให้กับฝูงค้างคาว เธอขว้างหนังสือขาดรุ่งริ่งในมือไปที่ค้างคาวตัวหนึ่งแล้ววิ่งไปทางประตูทันที!

อย่างไรก็ตามค้างคาวอีกหนึ่งตัวที่เหลือบินตามเธอมาติด ๆ ขณะที่ประตูกำลังปิดลง หัวค้างคาวโผล่ออกมาครึ่งหนึ่งจนถูกประตูหนีบ!

“อะไรกันเนี่ย?”

เฉิงชิวอวี้ขมวดคิ้วแน่น หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ตัดสินใจใช้มือดันหัวค้างคาวที่น่าเกลียดกลับเข้าไปในห้องจนเกือบถูกกัด

“โอ๊ย!”

หญิงสาวกรีดร้อง นิ้วบอบบางหดกลับอย่างรวดเร็วราวกับถูกไฟฟ้าช็อต

โชคดีที่เธอผลักหัวค้างคาวเข้าไปในห้องแล้ว

“ตึง!”