บทที่ 56 บุกทะลวง
“หยุด! คุณจะเข้าไปไหน? คุณได้นัดเอาไว้ก่อนรึเปล่า?”
ทันทีที่อวี้ฮ่าวหรานเดินไปถึงหน้าประตูตึกก่วงผิงและกำลังจะ เดินเข้าไป เขาพลันถูกหยุดเอาไว้ทันทีจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตึก 2 คน
อวี้ฮ่าวหรานไม่มีเจตนาที่จะเสียเวลากับคนพวกนี้ เขาจับร่างเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดทั้ง 2 คนโยนทะลุประตูกระจกเข้าไปด้านในทันที!
“เพล้ง!!”
“กรี๊ดดดด!!”
บรรดาพนักงานประชาสัมพันธ์ที่อยู่หลังโต๊ะข้างในตึกกรี๊ดลั่นทันทีเมื่อเห็นว่า จู่ ๆ ร่างของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตึกถูกโยนลอยทะลุประตูกระจกเข้ามา “นั่นใครกัน ทำไมเขาถึงได้น่ากลัวขนาดนี้!”
“รีบโทรแจ้งตำรวจเร็ว!”
“อย่านะห้ามโทรแจ้งเด็ดขาด! นี่เธอไม่รู้รึไงว่าบริษัทของเรามีกฎระเบียบห้ามโทรแจ้งตำรวจทุกกรณีไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม!”
อวี้ฮ่าวหรานซึ่งเดินเข้ามาในตึกแล้ว เมื่อได้ยินบทสนทนาเหล่านี้เขารู้สึกโล่งใจทันที
ดูเหมือนว่าสถานที่แห่งนี้น่าจะเป็นที่ซ่อนของพวกอาชญากร จริง ๆ!
“สารเลวเอ๊ย! ใครบังอาจมาสร้างความเดือดร้อนให้กับพวกเราวะ!”
ไม่นานนัก เสียงตะโกนโหวกเหวกก็ดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของกลุ่มชายสิบกว่าคนที่สวมชุดเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เหมือน ๆ กัน
สีหน้าของพวกเขาทุกคนเต็มไปด้วยความเดือดดาล
หัวหน้ากลุ่มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเมื่อเห็นว่าประตูกระจกบริษัทแตกยับเยิน และเห็นลูกน้องของเขาสองคนนอนร้องโอดโอย อยู่ที่พื้นพร้อมกับชี้นิ้วไปที่อวี้ฮ่าวหรานเพื่อส่งสัญญาณว่านี่คือตัวการ เขาก็ยิ่งโมโหมากกว่าเดิม
ไอ้หนุ่มนี่มันวอนหาที่ตายซะแล้วที่มากำแหงที่นี่!
“ฮึ่ม ไอ้หนุ่ม! หากแกยอมคุกเข่าขอขมาต่อหน้าฉัน ฉันจะหักแขนแกแค่ข้างเดียวแล้วโยนแกออกไป แต่ถ้าหากแกไม่ยอมฉันจะหักทั้งแขนและขาของแกทิ้งให้หมด!”
หัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตะโกนขึ้นเสียงดังด้วยสีหน้าเดือดดาล ตั้งแต่เขาทำงานที่นี่มาเขายังไม่เคยเจอใครที่กล้าบุกบริษัท ของเขาแบบนี้มาก่อนเลย
“หัวหน้า! มันน้อยไปรึเปล่าที่จะหักแขนไอ้เวรนี่แค่ข้างเดียว มันทำร้ายคนของเราไปสองคนอย่างน้อยๆ พวกเราก็ต้องหักขามันอีกสักข้างหนึ่งด้วยมันถึงจะสาสม!”
“ใช่! พวกเราต้องให้มันคลานกลับออกไปมันถึงจะดี!”
“บังอาจมาหยามพวกเราถึงถิ่นแบบนี้มันต้องสั่งสอนให้รู้สำนึก!”
บรรดาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเมื่อเห็นว่าฝั่งตรงข้ามมาแค่คนเดียว พวกเขาต่างก็พากันพูดจาเย้ยหยันไม่กลัวอวี้ฮ่าวหราน แม้แต่น้อย
ทางด้านของอวี้ฮ่าวหราน เมื่อเห็นตัวตลกพวกนี้พูดจาใหญ่โต เขาก็เริ่มรำคาญ ต้องรู้ว่าตอนนี้ความอดทนของเขาต่ำมากเพราะ คนพวกนี้คือคนขององค์กรที่ทำร้ายครอบครัวของเขา “มดแมลงอย่างพวกแกนี่มันเสียงดังกันดีจริง ๆ เอาล่ะฉันไม่มีเวลามาเถียงอะไรกับพวกแกนักฉันขอจบเรื่องนี้เร็ว ๆ เลยก็แล้วกัน!”
เมื่อพูดจบ อวี้ฮ่าวหรานพุ่งตัวเข้าไปกลางดงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทันที
“ผลั่ก ผลั่ก ผลั่ก!!”
“กร๊อบ อ๊าก!!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]