ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] นิยาย บท 84

บทที่ 84 ถูกต่อต้าน

หลังจากถวนถวนเข้าไปข้างในโรงเรียนแล้ว สวีรุ่ยหันกลับมามองที่อวี้ฮ่าวหราน และเอ่ยขึ้นว่า “ก่อนหน้านี้ที่คุณซื้อบ้านให้ฉันอยู่ ฉันยังไม่ได้ขอบคุณเลย”

“ไม่จำเป็นหรอก มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”

อวี้ฮ่าวหรานยักไหล่แสดงท่าทางว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่จริง ๆ

“ไม่ได้! คุณไม่รู้หรอกว่ามันสำคัญสำหรับฉันขนาดไหน!”

สวีรุ่ยไม่สนใจว่าฝั่งตรงข้ามจะเห็นว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยแค่ไหน เธอเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมกับจับแขนอวี้ฮ่าวหราน

“ไม่ว่ายังไง ฉันต้องขอบคุณให้เหมาะสม!”

ในขณะที่สวีรุ่ยยังไม่รู้ตัวว่าการกระทำของเธอมันเปิดเผยไปหน่อย อวี้ฮ่าวหรานกลับแสดงสีหน้ากระอักกระอ่วน เพราะในระหว่างที่สวีรุ่ยจับแขนของเขาอยู่ตอนนี้ ตัวของเธอมันแนบชิดกับแขนของเขาไปด้วยจนเขาสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่มันนุ่มนิ่มกว่าส่วนอื่น ๆ ของร่างกายเธอ

“อะแฮ่ม เอาไว้พวกเราคุยเรื่องนี้กันทีหลังดีไหม เราค่อยคุยกันอีกทีตอนอยู่ในที่ลับตาคนสักหน่อยจะดีกว่า”

อวี้ฮ่าวหรานตั้งใจจะสื่อว่าพวกเขาไม่ควรจะใกล้ชิดกันเกินไปในที่สาธารณะแบบนี้ แต่ทันทีที่เขาเผลอพูดประโยคนี้ออกไปเขาก็รู้ตัวว่าเขาเลือกใช้คำพูดผิดไปหน่อย!

พ่อม่ายชวนครูสาวไปคุยกันในที่ลับตาคน?

ใบหน้าของสวีรุ่ยเปลี่ยนเป็นแดงก่ำทันทีเมื่อได้ยินประโยคนี้ พร้อมกันนั้นเธอรีบปล่อยแขนของอวี้ฮ่าวหรานทันที

“ก…ก็ได้…เอาไว้พวกเราค่อยคุยกันทีหลัง…” สวีรุ่ยเอ่ยขึ้นอย่างตะกุกตะกัก

“เอ่อ…คุณรู้ใช่ไหมว่าผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น?” อวี้ฮ่าวหรานรีบเอ่ยขึ้นทันทีเพื่อแก้ไขความเข้าใจเธอใหม่

“ฉ…ฉันเข้าใจว่าคุณหมายความว่าอะไร…”

ตอนนี้ทั้งสองฝ่ายต่างรู้สึกกระอักกระอ่วน อวี้ฮ่าวหรานจึงพยักหน้าแล้วรีบเดินจากไปขึ้นรถอย่างรวดเร็ว

เขาไม่อยากจะรั้งคุยต่อไปให้มากกว่านี้เพราะมันอาจจะยิ่งทำให้เกิดความเข้าใจผิดไปมากกว่าเดิม

ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ตัวดีว่าเขาไม่ได้คิดอะไร แต่เขาไม่แน่ใจว่าสวีรุ่ยจะเข้าใจตรงกันกับเขาทั้งหมดรึเปล่า

หลังจากขึ้นรถและปรับอารมณ์ตัวเองเรียบร้อย อวี้ฮ่าวหรานขับรถตรงไปที่บริษัทชงซานทันที

วันนี้เขาตั้งใจว่าจะทำการเริ่มปรับโครงสร้างบริษัทใหม่ทั้งหมด!

“ผู้จัดการหวัง คุณเรียกตัวบอร์ดบริหารทั้งหมดของบริษัททั้งหมดที่เป็นเจ้าของมาประชุมกับผมทันที”

อวี้ฮ่าวหรานออกคำสั่งผู้จัดการคนใหม่ที่เขาเพิ่งจ้างมาสด ๆ ร้อน ๆ ซึ่งเป็นชายอายุอายุ 30 ต้น ๆ ที่จบจากมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศและมีประสบการณ์การทำงานในด้านการเป็นผู้จัดการบริษัทมาแล้วหลายปี

ผู้จัดการหวังไม่รีรอเลยเมื่อได้รับคำสั่ง เขารีบไปดำเนินการตามที่อวี้ฮ่าวหรานสั่งการอย่างรวดเร็ว

1 ชั่วโมงต่อมา รถหรูจำนวนมากก็มาจอดที่หน้าตึกบริษัทชงซาน ซึ่งคนที่ลงจากรถเหล่านั้นล้วนแล้วแต่เป็นพวกบรรดาผู้บริหารบริษัทในเครือของอวี้ฮ่าวหรานทั้งหมด

หลังจากทุกคนเข้ามานั่งในห้องประชุมขนาดใหญ่กันครบหมดแล้ว อวี้ฮ่าวหรานก็ประกาศแผนการปรับเปลี่ยนโครงสร้างบริษัททันที

“เอาล่ะในเมื่อตอนนี้ทุกคนมากันครบแล้ว ผมจะขอประกาศแผนเปลี่ยนโครงสร้างบริษัทใหม่ให้กับทุกคนได้รู้”

เมื่อพูดถึงจุดนี้ อวี้ฮ่าวหรานหยุดลงและส่งสัญญาณให้ผู้จัดการหวัง “ผู้จัดการหวัง คุณนำเสนอแผนการปรับโครงสร้างบริษัททั้งหมดให้กับบอร์ดบริหารทุกคนในที่นี้ได้ดู แสดงรายละเอียดและอธิบายทุกอย่างให้ทุกคนให้เข้าใจให้หมด”

ผู้จัดการหวังพยักหน้าและรับช่วงต่อทันที “ทุกคนคงรู้อยู่แล้วว่าอัตราการเจริญเติบโตของบริษัทเราหยุดชะงักมาเป็นเวลานานแล้ว ดังนั้นพวกเราจึงจำเป็นต้องมีแผนการปรับเปลี่ยนโครงสร้างบริษัทใหม่ทั้งหมด ซึ่งตอนนี้บริษัทของทุกคนในที่นี้ได้ควบรวมกันเรียบร้อยแล้วเป็นบริษัทเดียวกันในนามเครือฮ่าวหราน ดังนั้นแผนการต่อไปของเราก็คือจะมีการแบ่งแผนกต่าง ๆ ออกเป็นสัดส่วนอย่างชัดเจน…”

“เดี๋ยวก่อน!”

ถึงแม้ว่าอวี้ฮ่าวหรานจะประกาศโดยใช้โทนเสียงแข็งซึ่งบอกเป็นนัยว่าคำสั่งของเขาคือห้ามใครถกเถียง แต่มันก็ยังมีคนที่พูดขัดขึ้นมาอยู่ดี

คนที่เอ่ยขัดขึ้นคือชายอายุราว 50 กว่า ๆ ที่มีแววตาหยิ่งผยอง

“คุณขึ้นมาบริหารไม่ทันไรก็จะปรับเปลี่ยนโครงสร้างบริษัทใหม่แล้วงั้นเหรอ? คุณรู้รึเปล่าว่าการปรับเปลี่ยนโครงสร้างบริษัทใหม่มันยุ่งยากแค่ไหน? หากการเปลี่ยนแปลงนี้ผิดพลาดแค่เพียงเล็กน้อย…. มันจะหมายถึงว่าการดำเนินงานทั้งหมดต้องหยุดชะงักและนั่นจะเป็นความเสียหายของบริษัทอย่างใหญ่หลวง!”

ในทันทีที่ชายคนนี้พูดจบ หลายคนที่อยู่ในห้องประชุมต่างก็พยักหน้าและพูดขึ้นสนับสนุน