ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1080

เจ้าวีมอนด์ตัวน้อยยังคงทำสีหน้าเคร่งเครียด จากนั้นเขาจึงมองที่หน้าท้องของเนลล์แล้วพูดขึ้น “ผมจะสร้างหุ่นยนต์สุดเจ๋งขึ้นมาหลาย ๆ ตัว พอน้องชายกับน้องสาวตัวเล็กออกมา ผมจะให้เป็นของขวัญกับพวกเขาฮะ”

เนลล์หัวเราะแล้วพูดขึ้น “แล้วถ้าน้องสาวตัวเล็กไม่ชอบล่ะจ๊ะ?”

วีมอนด์น้อยเบิกตากว้างขึ้นทันที

เพราะเขาชอบหุ่นยนต์มาก ดังนั้นเขาจึงคิดเอาเองว่าหุ่นยนต์จะเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในโลก

เขาคิดไม่ออกเลยว่าจะมีคนที่ไม่ชอบหุ่นยนต์ได้อย่างไร?

เมื่อมองใบหน้าน่ารักของเขา เนลล์ก็กลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่

กิดเดียนเองก็หัวเราะออกมาเหมือนกัน แล้วพูดขึ้นมา “ไม่เป็นไรหรอก ถ้าน้องสาวไม่ชอบ เอาแบบนี้สิลูกก็ให้ของขวัญที่เธอชอบก็ได้ ตกลงไหม?”

“ถ้าเป็นของขวัญจากพี่ชายคนโต น้องสาวของลูกจะต้องชอบอย่างแน่นอน”

หลังจากนั้นวีมอนด์น้อยก็ดูเหมือนจะเข้าใจ เขาจึงพยักหน้ารับ

วีมอนด์น้อยพูดขึ้นด้วยท่าทางเคร่งขรึม “คุณแม่กับคุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะฮะ ผมจะดูแลน้องชายและน้องสาวตัวเล็กเป็นอย่างดีเลยฮะ!”

เขามองดูเหมือนเด็กโตมาก ทุกคนจึงอดที่จะรู้สึกอบอุ่นใจหัวใจไม่ได้

เมื่อเห็นความมั่นใจของน้องชาย เป็นธรรมดาที่ลิซซี่จะไม่ยอมแพ้

เธอตบหน้าอกแล้วพูดขึ้น “คุณพ่อคุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ หนูจะดูแลพวกเขาเป็นอย่างดีเหมือนกันค่ะ”

เนลล์อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ จึงลูบศีรษะของพวกเขาอย่างอ่อนโยน

“ดีจ้ะ แม่รู้ว่าลิซซี่กับดีมอนด์น้อยเป็นเด็กดี! แม่เชื่อในตัวลูกนะ!”

เมื่อเด็กทั้งสองคนได้รับความไว้วางใจจากคุณแม่ พวกเขาจึงระบายยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

ในขณะที่ท้องของเนลล์ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะคลอดในอีกไม่ช้านี้ ดังนั้นฌอนกับเคธี่จึงรีบกลับมาจากทะเลทราย

ตอนนี้เรื่องที่ฌอนต้องจัดการในทะเลทรายเสร็จเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นจึงนำงานวิจัยและห้องปฏิบัติการกลับมายังประเทศจีนได้แล้ว

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเงินทุน สถานที่ และการประสานงาน กิดเดียนให้การสนับสนุนเต็มที่

ตราบใดที่ฌอนและเคธี่อาศัยอยู่ในประเทศจีน และนั่นทำให้เนลล์มีความสุข เขาเต็มใจจะทำทุกอย่าง

เคธี่ได้เห็นสิ่งนี้กับตาตัวเอง เธอรู้สึกซาบซึ้งมากที่ในที่สุดเนลล์ก็ได้พบกับคนที่ใช่สักที

เนลล์เองก็มีความสุขมากเหมือนกัน เธอถูกแยกห่างจากเคธี่ตั้งแต่เธอยังเด็ก และหวังอยู่เสมอว่าเธอจะได้เจอกับเคธี่อีกครั้ง

ตอนแรกเนลล์คิดว่าเรื่องแบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นได้ เพราะไม่เคยคาดคิดมาก่อน ไม่เพียงพวกเธอจะได้พบกันอีกครั้ง แต่ตอนนี้พวกเธอยังได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง

การที่ได้อยู่ด้วยกันและเห็นหน้ากันทุกวันเหมือนดังเคย เป็นธรรมดาที่เธอจะรู้สึกมีความสุขมาก

เพราะฌอนกับเคธี่เพิ่งย้ายมาได้เมื่อไม่นาน ยังคงมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องจัดการ

ในช่วงนี้ เธอหยุดทำงานเพราะเนลล์ใกล้จะคลอด

แต่ความจริงแล้ว ตามความคิดของเนลล์ เธอยังทำงานต่อได้อีกสักพักหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม กิดเดียนกลับให้เธออยู่บ้าน ไม่ยอมให้เธอไปที่บริษัท

เมื่อเห็นว่าเขายืนกรานมากเพียงใด เนลล์เองก็ไม่ฝืนเช่นกัน

สุดท้ายแล้ว การตั้งครรภ์ในคราวนี้แตกต่างจากการตั้งครรภ์ก่อนหน้านี้ เธอตั้งครรภ์ลูกแฝด ท้องของเนลล์จึงใหญ่ขึ้นมากเมื่อเทียบกับครั้งที่แล้ว

ไม่ใช่เพียงกิดเดียนคนเดียวที่เป็นห่วงเธอ แม้กระทั่งนายท่านและท่านผู้หญิงก็ทนฟังเธอไม่ได้ แม้พวกท่านจะทราบดีว่าเธอทำงานต่อได้

เมื่อเนลล์ได้เห็นวิธีที่ทุกคนในครอบครัวทำกับเธอราวกับเป็นเด็กน้อย เธอก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้

เคธี่รู้สึกว่านี่เป็นโชคดีของเธอ

เพราะสุดท้ายแล้ว การที่มีใครสักคนรักเธอเป็นเรื่องที่ดี อีกทั้งมีคนมากมายที่รักเธอ

นี่ถือว่าเป็นโชคดีที่ผู้คนมากมายต่างอธิษฐานขอ แต่ไม่ได้รับ

เนลล์เข้าใจความหมายของสิ่งนี้ ดังนั้นเธอจึงไม่สร้างปัญหาด้วยการดื้อรั้นจะไปทำงาน

ดังนั้นเธอจึงพักผ่อนอยู่ที่บ้าน

ฌอนกับเคธี่ไม่ได้อาศัยอยู่ที่คฤหาสน์เฟิงเฉียวในทันที ดังนั้นกิดเดียนจึงเตรียมสถานที่ที่อยู่ไม่ไกลจากคฤหาสน์เฟิงเฉียว และซื้อคฤหาสน์ให้พวกเขาอยู่

เมื่อเห็นแบบนี้ เคธี่จึงรู้สึกทุกข์ใจ แต่ก็ไม่อยากเตือนเขา

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ทุกคนต่างรู้กันว่าการหาวิธีรักษาเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในตอนนี้

มีชีวิตของผู้คนมากมายเป็นเดิมพัน!

กิดเดียนเป็นห่วงว่าฌอนจะทำงานหนักเกินตัวเพราะค้นคว้าเรื่องนี้เพียงลำพัง ดังนั้นเขาจึงหาผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้จากทั่วโลกมาช่วยฌอน

ฌอนเคยเป็นคนที่ถือตัวมาก ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงไม่ยอมเป็นแน่ เขาคงคิดว่าอีกฝ่ายดูถูกและไม่ไว้ใจเขา

ถึงอย่างไรก็ตาม คราวนี้คงยากที่เขาจะปฏิเสธ กลับกัน เขายอมรับคนเหล่านี้ด้วยความสุภาพแทน

จากเหตุการณ์นี้ ทุกคนจึงได้เห็นถึงความยากลำบากของปัญหานี้

แม้แต่ฌอนก็ไม่ได้มั่นใจมากขนาดนั้น

ดังนั้นเขาจึงยอมให้คนเหล่านี้อยู่ช่วยโดยไม่ลังเล

ทุกคนเป็นห่วงมาก ตรงกันข้าม วิกกี้ซึ่งเป็นผู้เกี่ยวข้องโดยตรงกลับไม่ได้คิดมากในเรื่องนี้

เมื่อไรก็ตามที่เนลล์คุยกับเธอถึงความคืบหน้าของเรื่องนี้ทางโทรศัพท์ วิกกี้จะปลอบพวกเขาแล้วบอกพวกเขาว่าอย่ากังวลมากจนเกินไปนัก

ชีวิตและความตายถูกโชคชะตาลิขิตเอาไว้แล้ว จะร่ำรวยหรือมียศถาบรรดาศักดิ์ก็ถูกพระเจ้าลิขิตเอาไว้แล้ว

อีกครึ่งชีวิตที่มีอยู่ เธออยากมีชีวิตอยู่ มีความรัก เธอก็ถือว่าได้มีชีวิตแล้ว ได้รักก็พอแล้ว

แม้ว่าตอนนี้เธอจะต้องตาย วิกกี้ก็ไม่เสียใจเลย

เมื่อได้ยินวิกกี้พูดแบบนั้น ทำให้เนลล์ได้แต่สะอึกสะอื้นและร้องไห้ออกมา

เนลล์รู้สึกว่าพระเจ้าเล่นตลกกับเธอ เพราะทำให้ผู้หญิงสวยคนหนึ่งต้องพบเจอกับชีวิตที่โหดร้าย

สุดท้ายแล้ว ก็เป็นวิกกี้เสมอที่คอยปลอบเธอแทน

ถึงอย่างไรก็ตาม แม้ว่าวิกกี้จะดูมีความสุข แต่เกรกอรี่กลับตรงกันข้าม

นับตั้งแต่เกรกอรี่กับวิกกี้แต่งงานกัน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ราบรื่นมาตลอด