ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 122

ไม่เป็นไรวิลเบิร์น แม้แต่ โอเวน แจ็คแมน ผู้สงบและแน่วแน่ที่สุดในกลุ่มก็ตกใจ เขาปรับแว่นขอบทองที่จมูกของเขาเขาถามว่า

“พี่กิดเดียนเรื่องจริงหรือ? คุณ... คุณได้เพื่อจ้างใครสลายข่าวลือหรือเปล่า?” แม้ว่าเอลียาและกิดเดียนจะสนิทที่สุด แต่โอเวนก็มีความรู้ดีขึ้นเกี่ยวกับสภาพร่างกายของกิดเดียน ไม่มีเหตุผลอื่นใดนอกจากภูมิหลังทางการแพทย์ของครอบครัวเขาโดยการค้าซึ่งเป็นชนิดที่ไม่ธรรมดาเช่นกัน

เนื่องจากเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับกิดเดียน และพี่น้องคนอื่น ๆ เขาจึงเป็นจุดที่ต้องดูแลร่างกายของพวกเขาเช่นกัน

ด้วยเหตุนี้โอเวนจึงรู้ดีว่ากิดเดียนไม่ได้เป็นเกย์ ทั้งรสนิยมทางเพศ และการทำงานของร่างกายของกิดเดียนนั้นดีมาก! บางทีอาจมีเหตุผลอื่นที่ทำให้เขาไม่สนใจผู้หญิง เมื่อเหลือบมองไปที่โอเวนกิดเดียนยิ้มจาง ๆ

“คุณจะรู้เมื่อครั้งหน้าเราพบกัน” เขาหยุดชั่วคราวเมื่อตระหนักว่าเป็นความจริง เขารู้สึกทึ่ง

“ดูเหมือนว่าฮวงจุ้ยจะดีมากในจินเฉิง คุณไม่เคยอยู่ใกล้ผู้หญิงเลยในช่วงหลายสิบปีที่คุณอยู่ต่างประเทศหรือในเมืองหลวง คุณมาที่จินเฉิงได้ไม่ถึงหกเดือนและตอนนี้คุณมีภรรยาแล้ว! คุณแน่นอนว่าเคลื่อนที่เร็วกว่าจรวด!” กิดเดียนแสยะยิ้ม

“อย่าอิจฉา คุณจะไม่สามารถหาภรรยาตัวเองได้แม้ว่าคุณจะหึงก็ตาม” โอเวนรู้สึกราวกับว่าเขาถูกแทงเข้าไปในหัวใจ วิลเบิร์นยิ้ม

"ฉันอยากรู้ เจ้าหญิงองค์ใดจับตาดูพี่กิดเดียนของเรา? คราวหน้าต้องพาเธอไปด้วย ฉันอยากจะเห็นเธอจริงๆ”

"ใช่ เธอเป็นพี่สะใภ้ของเรา คุณพาเธอไปเมืองหลวงเมื่อไหร่? แน่นอนว่าจะต้องเป็นที่ฮือฮาเมื่อเรารวมตัวกัน”

“โอ้ใช่ คุณทั้งสองควรจะกลับมาที่เมืองหลวงใช่ไหม?” กิดเดียนยักหน้า

“ใช่ อีกไม่นาน!”

“เอาล่ะ เราจะรอคุณอยู่ที่เมืองหลวง”

“คุณหมายถึงอะไรเหรอ? ฉันอยากเจอเธอในวันพรุ่งนี้”

“มองไปที่วิลเบิร์น เขามั่นใจว่าเป็นคนใจร้อน ฮ่า ๆ ๆ ๆ..."

ห้องส่วนตัวเต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งความสามัคคีและความยินดี ทันใดนั้นโทรศัพท์ของกิดเดียน ก็ดังขึ้น วิลเบิร์นหยอกล้อ

“เฮอะ เป็นพี่สะใภ้โทรให้พี่กิดเดียนกลับบ้านหรือเปล่า?” เอลียาซึ่งนั่งอยู่ใกล้กับกิดเดียนโน้มตัวเข้ามาใกล้เพื่อแอบดู ตามที่คาดไว้เขาเหลือบไปเห็นไอดี ผู้โทรที่ปรากฏบนโทรศัพท์ของภรรยาสุดที่รักกิดเดียน

“จิ๊ ๆ ฉันกำลังประจบประแจง ตอนนี้คุณโตเป็นหนุ่มแล้วแต่ยังใช้ชื่อน่าเบื่อ พี่ไม่คิดว่ามันเชยบ้างเหรอ?” กิดเดียนตะคอกกลับ

“แม้ว่าคุณจะอยากมีกล้าม แต่ก็ไม่มีใครให้คุณรู้สึกแย่ได้” เอลียา

“ ... ” หนุ่มโสดอย่างเขาถึงต้องอ้าปากค้าง กิดเดียนลุกขึ้นและรับสายข้างนอกโดยไม่สนใจงานเลี้ยง

“เนลลี่คุณเสร็จจากที่นั่นหรือยัง?” เสียงที่อ่อนโยนของเขาทำให้เกิดความอ่อนโยนที่แทบจะเปลี่ยนไม่ทันตั้งตัว อย่างไรก็ตามเสียงของอีกด้านหนึ่งของสายไม่ใช่ความสงบและความห่างเหินตามปกติของเนลล์ มันรีบและบัดซบ

“กิดเดียน ลีย์ คุณสะดวกไหมที่จะพาฉันออกไปที่นี่” กิดเดียนขมวดคิ้วเมื่อรู้สึกถึงบางอย่างที่ผิดปกติในน้ำเสียงของเธอ

“เกิดอะไรขึ้น?”

“ฉัน ... ฉันถูกวางยาในบ้านของเจนนิงส์” ใบหน้าของชายคนนั้นเปลี่ยนไป

“ผมจะไปเดี๋ยวนี้” กิดเดียนรีบกลับไปที่ห้องส่วนตัวและไม่มีเวลากล่าวคำอำลากับคนในห้องเขาก็คว้าเสื้อผ้าแล้วรีบออกไป