ย้อนกลับไปในห้องน้ำ เจเน็ตกำลังเกาะโถชักโครกขณะที่โก่งคออาเจียน
เนลล์ลนลานเข้ามาและสายตาของเจเน็ตก็เต็มไปด้วยความสับสนเป็นสิ่งที่ยืนยันถึงความสงสัยของเธอ
เธอไม่ได้เสแสร้งในขณะนั้น
เธอเดินออกมาเพื่อเทน้ำใส่แก้วและกลับมาพร้อมกับกระดาษทิชชู่ด้วย
ขณะที่ลูบหลังของเธอ เนลล์แสดงความกังวลออกมา “เป็นยังไงบ้าง? คุณสบายดีหรือเปล่า?”
เจเน็ตโบกมือในอากาศและส่ายศีรษะ
ใช่เวลาสักครู่ก่อนเจเน็ตจะเปล่งเสียงของเธอออกมา “ฉันไม่เป็นไร ฉันโอเค”
เจเน็ตจิบน้ำจากแก้วที่เนลล์ส่งให้ เธอบ้วนปากและเช็ดปากของเธอด้วยกระดาษทิชชู่ หลังจากที่เธอทำเสร็จแล้ว เธอจึงพูดขึ้น “ฉันขอโทษที่ทำลายช่วงเย็นของคุณ”
เนลล์ส่ายศีรษะ “คุณพูดอะไรของคุณ? คุณเป็นคนที่ไม่สบาย คุณขอโทษทำไมกัน?”
เธอหยุดชั่วขณะก่อนที่จะถามอย่างโกรธ ๆ “ทำไมคุณถึงไม่บอกฉันถึงเรื่องสำคัญแบบนี้? เกิดอะไรขึ้น?”
เจเน็ตจ้องมองเธอ เมื่อเธอรู้ว่าเนลล์สงสัย เจเน็ตจึงกัดริมฝีปาก
หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ตอบคำถาม “อย่างที่คุณก็บอกได้แล้วว่าฉันกำลังตั้งครรภ์”
เนลล์พยักหน้า “ฉันเดาว่าใคร ๆ ก็สามารถบอกได้ด้วยอาการที่รุนแรงนั้นของคุณ”
รอยยิ้มของเจเน็ตที่ระบายอยู่บนใบหน้าของเธอบ่งบอกถึงความอ้างว้างไม่สิ้นสุด
“ฉันทะเลาะกับพ่อเพราะเรื่องนี้”
เนลล์ขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณถึงทะเลาะกับพ่อของคุณ? ใครคือพ่อของเด็ก? ทำไมเขาถึงไม่แสดงตัวออกมา?”
“พ่อของเด็ก...”
เจเน็ตพึมพำภายใต้ลมหายใจของเธอก่อนที่จะระบายยิ้มอย่างรวดเร็ว
“ลืมมันไปเถอะ ไม่ขอพูดถึงมัน เนลล์ คุณช่วยฉันเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับได้ไหม?”
เนลล์หน้าบึ้ง งงที่เจเน็ตหลีกเลี่ยงการตอบปัญหาเรื่องพ่อ
อย่างไรก็ตามเธอรู้ว่าเจเน็ตก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว ถ้าเจเน็ตตัดสินใจที่จะไม่บอกใคร เธอในฐานะเพื่อนควรจะเคารพในการตัดสินใจของเธอ
เธอถอนหายใจและพยักหน้า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่บอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่คุณมีแผนอะไรที่จะทำกับเด็ก? คุณไม่สามารถซ่อนท้องของคุณได้ตลอดไปนะ คุณเองต้องถ่ายภาพยนตร์ทุกวันเหมือนกัน!”
เจเน็ตจ้องมองอย่างเลื่อนลอยดวงตาของเธอว่างเปล่า
หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ส่ายศีรษะ “ฉันไม่รู้ แต่การถ่ายทำจะเสร็จในอีกสองเดือน ฉันจะพยายามเก็บมันไว้เพื่อไม่ให้ใครรู้ สำหรับในอนาคต...ฉันคิดว่าค่อยว่ากัน!”
ร่องระหว่างคิ้วของเนลล์ลึกขึ้น
อย่างไรก็ตาม เนลล์จะช่วยเธอโดยไม่พูดอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก