ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 17

เนลล์ “ผู้ช่วย” เจนนิงส์ก้าวไปข้างหน้าอย่างดื้อรั้นและยกแขนขึ้นพร้อมกับเยาะเย้ย “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันยืนยันที่จะลองชุด?”

ผู้ช่วยร้านขมวดคิ้ว มีคนอื่นที่ยืนอยู่ด้านข้างได้ยินเสียงวุ่นวายจึงเดินไป "เกิดอะไรขึ้น?" ผู้ช่วยในร้านกระซิบคำสองสามคำกับเพื่อนร่วมงานของเธอของการมาถึงคนใหม่ก็ยิ้มออกมาทันที

“คุณชุดนี้เป็นส่วนหนึ่งของผลิตภัณฑ์ใหม่ตามฤดูกาลของแบรนด์เรา ราคา 88,800 หยวน แน่ใจไหมว่าต้องการซื้อ” เนลล์หัวเราะอย่างเย็นชา

“ฉันยังไม่ได้ลองใส่เลย แต่คุณก็ถามฉันอยู่นั่นว่าจะซื้อมันหรือเปล่า ร้านของคุณมีวิธีสร้างสีสีนให้กับลูกค้าจริง ๆ!”

“ขอโทษนะคะ แต่เราพยายามปกป้องผลประโยชน์ของลูกค้ารายอื่นด้วย ท้ายที่สุดเสื้อผ้าในร้านของเรามีราคาแพงมาก ถ้าทุกคนลองใส่กันหมด แต่ไม่ซื้อเสื้อผ้าของเราสักคน เสื้อผ้าจะกลายเป็นของมือสองไม่ใช่หรือคะ? คุณคิดเหมือนกันมั้ยคะ?” ผู้ช่วยร้านค้ามีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ แต่ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเยาะเย้ยและเยาะเย้ย

เนลล์รู้สึกว่าเธอคงลืมดูดวงก่อนออกจากบ้านในวันนี้ เธอจึงได้พบกับคนงี่เง่าแบบนี้ได้ยังไง? ลูกสาวคนโตของครอบครัวเจนนิงส์ที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีตอนนี้อยากจะอ้าปากด่า! เธอหยิบเช็คจากกระเป๋าเงินและตบมันลงบนเคาน์เตอร์

“ฉันลองได้หรือยัง?” สายตาของผู้ช่วยร้านกวาดไปมาและตกใจมาก เมื่อไม่สนใจตัวเลขแรกจำนวนเงินที่เขียนในเช็คจะตามด้วยศูนย์หลายตัว พวกเขาไม่จำเป็นต้องนับเพื่อดูว่าจำนวนเงินนั้นอยู่ในหลักล้าน

สายตาของทั้งสองที่มีต่อเนลล์เปลี่ยนไปทันทีและยิ้มอย่างรวดเร็ว "แน่นอนค่ะ คุณลองได้ค่ะ กรุณารอสักครู่นะคะ ฉันจะเอาไปให้”

เนลล์พ่นลมออกอย่างเซงๆ เพื่อประโยชน์ของนักออกแบบคนนั้นเธอชอบมากเธอจึงไม่รำคาญกับผู้ช่วยทั้งสองและเพียงแค่เอาชุดเข้าไปในห้องลอง ชุดเข้ารูปพอดี มันเป็นสไตล์ของอเล็กซ์ดีไซเนอร์คนโปรดของเธอ การไล่ระดับสีน้ำเงินเข้มนั้นดูเรียบง่าย แต่ดูหรูหราและทั้งฝีมือและการออกแบบทำให้ไม่สามารถเลือกความผิดพลาดแม้แต่ข้อเดียวได้

เมื่อเธอสวมชุดออกไปผู้ช่วยของร้านก็ตกใจเช่นกัน ก่อนหน้านี้พวกเขาเห็นเธอแต่งตัวสบาย ๆ และเดินตามหลัง เจเน็ต แฮนค็อก พวกเขาจึงคิดว่าเธอเป็นผู้ช่วยของเจเน็ต ตอนนี้ไม่มีใครกล้ารู้สึกแบบนั้น ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าจะมาจากรูปร่างหรือหน้าตาของเธอ หรือแม้แต่ออร่าที่เยือกเย็นและงดงามนั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่ผู้ช่วยจะมีได้

ผู้ช่วยร้านที่เสิร์ฟเธอก่อนหน้านี้เดินมาอย่างตื่นเต้น “คุณผู้หญิงคุณดูดีมากในชุดนี้ ฉันเคยเห็นคนมากมายใส่ชุดนี้ แต่ฉันไม่เคยเห็นใครใส่ดูดีเท่าคุณเลย!” คนอื่น ๆ พูดในข้อตกลงของพวกเขา พวกเขาไม่เพียงแค่ประจบสอพลอเธอ มันเป็นความจริงที่แท้จริง เนลล์โค้งริมฝีปากและยิ้ม หลังจากเปลี่ยนชุดแล้วเธอก็วางมันลงบนเคาน์เตอร์อย่างไม่เห็นแก่ตัว

“แพ็คใส่ถุงให้หน่อย” ผู้ช่วยร้านก็มีความสุขอย่างมาก เธอคิดว่าเนลล์จะไม่พอใจและปฏิเสธที่จะซื้อเพราะสิ่งที่พวกเขาพูดก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเขาคิดมากเกินไป อย่างไรก็ตามในขณะนั้นชายหนุ่มและหญิงสาวเดินเข้ามาจากด้านนอก

“ทำไม ถ้าไม่ใช่คุณเจนนิงส์คนโตล่ะ?” เนลล์มองย้อนกลับไปและการแสดงออกของเธอก็มืดลงทันที วันนี้เป็นวันที่เลวร้ายจริงๆ มีสุนัขเห่าเธอทุกที่ที่เธอไป เธอไม่สนใจพวกเขาและหันกลับไปหาผู้ช่วยร้าน “แพ็คให้ดีนะ ตรวจสอบให้ดีล่ะอย่าให้มีข้อบกพร่อง”

“แน่นอน” ผู้ช่วยร้านจัดชุดให้อย่างมีความสุขและกำลังจะห่อมันเมื่อเธอถูกใครบางคนแวะเข้ามา

เฮย์ลีย์ มอร์ตัน มองไปที่ป้ายราคาบนชุดและยิ้ม “ เฮ้ เธอเพิ่งรีดไถเงินจำนวนหนึ่งจากพี่ชายของฉันและรอแทบไม่ไหวที่จะใช้จ่ายทั้งหมดแล้วใช่ไหม ชุดดังกล่าวมีราคามากกว่า 80,000 หยวน เนลล์ เจนนิ่งส์ เธอคิดว่าเธอมีค่าพอที่จะสวมใส่หรอ?”