ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 20

ในวันถัดไปงานเลี้ยงวันเกิดของเซลีน

เวลา 20.00 น. ที่โรงแรมดิจู แม้ว่างานเลี้ยงจะเพิ่งเริ่ม แต่แขกส่วนใหญ่ก็มาถึงแล้ว บุคคลที่มีอำนาจและมีชื่อเสียงส่วนใหญ่ของ จินเฉิงรวมตัวกันอยู่ในห้องโถงที่ตกแต่งอย่างหรูหราและผสมผสานกันภายใต้โคมไฟระย้าที่งดงาม บรรยากาศคึกคักด้วยแขกที่แต่งตัวฟุ่มเฟือย

เซลีน เจนนิ่งส์ สวมชุดเดรสยาวปักด้วยมือสีม่วงพร้อมดีไซน์ท่อนบน ซับในของชุดยาวถึงข้อเท้าของเธอและชั้นบนชั้นของผ้าฝ้ายโปร่งที่กองอยู่บนพื้นทำให้เธอดูราวกับสวรรค์และสวยงาม ด้วยแก้วในมือเธอเดินไปท่ามกลางฝูงชนและทักทายแขกทีละคน วิธีที่เธอพูดและแสดงนั้นดูสง่างามและสงบและกิริยามารยาทของเธอเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบจากสังคมชั้นสูง

เสียงสรรเสริญในระดับต่ำดังขึ้นรอบ ๆ ตัวเธอทันที "คุณเจนนิงส์สวยจริง ๆ คุณคู่ควรกับการเป็นดอกไม้แนวหน้าแห่งวงการบันเทิง”

“แน่นอน เธอไม่เพียง แต่สวยเท่านั้น แต่เธอยังรู้วิธีเลือกคู่! ไม่ใช่แค่ใครก็สามารถไต่เต้าไปสู่ระดับปรมาจารย์หนุ่มของตระกูลมอร์ตันได้”

“เป็นเวลาเพียงไม่กี่ปีนับตั้งแต่เธอเดบิวต์ แต่เธอสามารถไต่ขึ้นสู่ตำแหน่งที่สูงเช่นนี้ได้ด้วยความสามารถของเธอ ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถทำเช่นนี้ได้”

“เจนนิงส์ถือได้ว่าที่มีลูกสาวที่มีความสุขโดดเด่นเช่นนี้ ตอนนี้พวกเขากำลังทำงานร่วมกับมอร์ตันฉันกลัวว่ามันจะยากกว่าที่จะยืนหยัดสู้กับเจนนิงส์ในอนาคต เสียงดังในห้องจัดเลี้ยงทำให้เซลีน เม้มปากด้วยความพึงพอใจ ท้ายที่สุดการได้รับการยอมรับจากทุกคนเป็นสิ่งที่ทุกคนภาคภูมิใจ

ทุกคนจากครอบครัวเจนนิงส์ ยิ้มแย้มแจ่มใส แม้แต่ ซิลเวีย วอล์คเกอร์ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกภาคภูมิใจ เธอมองไปรอบ ๆ ห้องโถงแขกและถามฌอร์นเบา ๆ ว่า

“เนลล์มาถึงแล้วหรือยัง?” ฌอร์นกระซิบกลับ “ยังไม่มาครับ” ซิลเวียขมวดคิ้วเล็กน้อย ฌอร์นพึมพำเสียงต่ำ “แม่ เธอจะไม่เบี้ยวนัดเราใช่ไหม?”

“เธอไม่ทำหรอก” แซลลี่ยังมีความกังวลบนใบหน้าของเธอ “เนลลี่เป็นคนที่ทำตามคำพูดของเธอ บางทีเธออาจจะรถติดหรือมีอะไรไม่คาดคิดเกิดขึ้น? เราควรโทรไปถามเธอดีไหม?” ฌอร์นเย้ยหยัน

“มันจะเกิดขึ้นได้ไง? เราได้แจ้งให้เธอทราบล่วงหน้าสองวันแล้ว พวกเราไม่สามารถทำมันล่วงหน้าได้และไม่ได้หวังให้เธอมาพังงานเรานะ?

“นอกจากนี้ตอนนี้ไม่ใช่ชั่วโมงเร่งด่วนแล้วเธอจะรถติดได้อย่างไร? ถ้าแม่ถามผม ผมจะบอกว่าเธอจงใจปฏิเสธที่จะปรากฏตัวเพื่อที่จะทำให้ครอบครัวเจนนิงส์อับอาย!” แซลลีฝืนยิ้ม

“แม้ว่าเธอจะไม่มา แต่แขกคนอื่น ๆ ก็ไม่สังเกตเห็นอยู่ดีค่ะ คุณนายโจนส์…”

คุณนายโจนส์เป็นแม่อุปถัมภ์ของเนลล์ เคธี่ มอร์ริสัน เธอยังเป็นทนายความเมื่อเนลล์ และเจสันลงนามในข้อตกลงการแต่งงานในตอนนั้น ครอบครัวโจนส์ถือได้ว่าเป็นครอบครัวเก่าแก่ในจินเฉิง แม้ว่าพลังของพวกเขาจะไม่แข็งแกร่งเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ยังไม่ควรมองข้ามโดยเฉพาะในภาคธุรกิจ ท้ายที่สุดนามสกุลเดิมของมิสซิสโจนส์ คือการ์เร็ตต์ และทุกคนในประเทศก็รู้ดีว่าตระกูลการ์เร็ตต์ มาจากเกียวโตไม่ใช่ใครที่ไหน

แม้ว่าจะเป็นเวลาหลายปีแล้วที่นางโจนส์ออกไปแต่งงานในสถานที่ห่างไกล แต่เธอก็ยังคงติดต่อกับสายสัมพันธ์ของเธอในเกียวโตดังนั้นครอบครัวเจนนิงส์จึงไม่สามารถทำให้เธอขุ่นเคืองได้

ซิลเวียขมวดคิ้วลึกและพูดเสียงเบา

“โทรหาเธอแล้วถามว่าเธออยู่ที่ไหน บอกเธอว่าถ้าเธอไม่ปรากฏตัวอย่ามาโทษฉันว่าใจร้าย!” ฌอร์นกระตือรือร้นขึ้นทันทีและตอบตกลงอย่างรวดเร็วก่อนที่จะโทรออก

ในขณะนั้นคุณนายโจนส์ก็มาพร้อมกับหลานชายของเธอ เบลน โจนส์

“เนลล์ยังไม่มาเหรอ คุณบอกว่าเนลลี่ยกเลิกการแต่งงานโดยสมัครใจดังนั้นฉันจึงมาดู แต่ดูเหมือนว่าคุณจะโกหก” เจนนิงส์หน้าซีดทันที

ซิลเวียรีบยิ้มและพูดอย่างมีความสุข “จะเป็นไปไม่ได้ยังไงคะ? แม้ว่าเราอยากจะโกหกเราก็ไม่กล้าที่จะโกหกคุณ เธอเพิ่งโทรหาเราและบอกว่ารถติดดังนั้นต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะมาถึง เธอจะอธิบายทุกอย่างให้คุณฟังเมื่อเธอมาถึงที่นี่”

คุณนายโจนส์กวาดสายตามองพวกเขาและเยาะเย้ยอย่างเย็นชา

“ดีที่สุดคือความจริง ไม่อย่างนั้นถ้าฉันรู้ว่าคุณกำลังกลั่นแกล้งเนลล์ ฉันจะไม่มีวันให้อภัยคุณ ฉันแน่ใจว่าคุณไม่ต้องการทำให้ครอบครัวโจนส์ของฉันขุ่นเคือง!” รอยยิ้มบนใบหน้าของซิลเวียแข็งขึ้นก่อนที่เธอจะพยักหน้า