ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 221

พูดสั้น ๆ เลยว่า ไม่ว่าข้างในใจจะรู้สึกอย่างไรทุกคนก็ดูมีความสุขและเป็นมิตรต่อกันและกันแต่ภายนอก

เซลีนจ้องมองลงไปที่พื้น เธอได้ยินเสียงหัวใจเต้นรัวขณะที่ความสุขสูบฉีดไปทั่วร่างกาย เธอคิดว่าตัวเองกำลังจะเป็นลมด้วยความยินดีอย่างยิ่ง

ในทางกลับกันเจสันก็หายจากอาการประหลาดใจ และเขาเข้าใจความตั้งใจของพ่อภายในไม่กี่วินาทีต่อมา

ใบหน้าของเขาตึงขึ้น แม้จะรู้สึกไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่เขาก็ไม่สามารถแสดงความคิดของเขาได้ในตอนนี้

โทมัสและซิลเวียตัดสินใจในรายละเอียดสำคัญก่อนที่จะลากับเจสัน

เมื่อออกจากที่บ้านของเจนนิงส์ เจสันก็ไม่สามารถเก็บมันได้อีกต่อไป “พ่อทำไมพ่อถึงเห็นด้วยกับข้อเสนอของพวกเขา? ก่อนหน้านี้พ่อไม่ได้ต่อต้านผมที่จะแต่งงานกับเซลีนเหรอ? ทำไมถึงเปลี่ยนใจ?”

โทมัสตอบอย่างไม่แยแสด้วยใบหน้าของเขามืดครึ้ม “แกคิดว่าฉันต้องการสิ่งนี้หรือไม่? แต่สถานการณ์ไม่อำนวยให้เราทำตามใจตัวเอง!

งั้นขอพูดตรง ๆ กับแกเลยนะ บริษัท มอร์ตัน กำลังเผชิญกับวิกฤตที่สำคัญในขณะนี้ บริษัทลึกลับจากต่างประเทศที่มีเงินทุนมากมายพยายามที่จะซื้อเราไป โชคดีที่ฉันได้รับการสนับสนุนจากลุงของแกเพื่อเอาชนะปัญหานี้

อย่างไรก็ตามพวกเขาเพิ่งเริ่มซื้อหุ้นของบริษัทเรา แกไม่ต้องการให้ฉันเตือนแกเกี่ยวกับสมาชิกคณะกรรมการเหล่านั้นเหรอ? คนไหนที่ไม่คิดเรื่องเงินบ้าง นอกเหนือจากพวกลุง ๆ คนของแก?

ในที่สุดอีกฝ่ายก็จะฝ่าการป้องกันไปยังสมาชิกที่อ่อนแอของเราตราบเท่าที่พวกเขาเสนอเงินก้อนใหญ่ เมื่อเป็นเช่นนั้นแม้ว่าฉันจะไม่มีทางเลือกนอกจากเฝ้าดูอย่างไร้ประโยชน์ในขณะที่พวกเขาอ้างว่า บริษัทมอร์ตันเป็นของตัวเอง

แกเป็นลูกชายคนเดียวของฉัน ฉันเป็นประธาน บริษัท ในตอนนี้ แต่ในที่สุดมันก็จะถูกส่งต่อไปยังแก จิ้งจอกเฒ่าเหล่านั้นยังคงเฝ้าสังเกตสถานการณ์ ฉันควรที่จะะจับพวกเขาลงได้ตราบใดที่ฉันดูแลอยู่

แต่พวกเขาจะคิดอย่างไรกับชื่อเสียงของแกหากเรื่องอื้อฉาวมาถึง?

หากแกสามารถทิ้งอดีตคู่หมั้นไปหกปีโดยไม่สนใจ ซึ่งสองปีนั้นเธอใช้เวลาบริหาร บริษัท บันเทิงเฟิงฮัว อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยแกคิดว่าสมาชิกในคณะกรรมการที่ซื่อสัตย์เหล่านั้นจะยังคงศรัทธาในตัวแกอยู่หรือไม่?

ความไว้วางใจเป็นเรื่องยากที่จะได้รับ แต่หายไปอย่างง่ายดายภายในไม่กี่วินาที เจสันครั้งนี้เราไม่สามารถเดินผิดพลาดได้! ดังนั้นเราต้องยอมแม้ว่านั่นหมายความว่าแกจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นก็ตาม”

เจสันไม่รู้เลยว่า บริษัท มอร์ตัน ซึ่งดูเหมือนจะทำงานได้อย่างราบรื่นได้กำลังตกอยู่ในสถานะนี้

แม้จะมีข่าวที่น่าตกใจมากมาย แต่เขาก็ยังคงปฏิเสธที่จะลาออกจากการตัดสินใจ

"แต่…"

“ไม่มีแต่! มันแค่ผู้หญิงที่เห็นแก่ความดี ถ้าแกไม่อยากเห็นเธอมากขนาดนั้นก็แค่คิดว่าเธอเป็นของตกแต่งบ้าน

ก่อนหน้านี้ แกไม่ได้ตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้เหรอ? ตอนนี้ลังเลอะไรอยู่? มันน่าเสียใจที่เห็นว่าแกไม่มีรับผิดชอบของผู้ชาย!” โทมัสเข้าไปในรถของเขาหลังจากพูดจบ

"ปัง" เขากระแทกประตูปิดคำพูดที่เหลือของเจสัน

หลังจากนั้นริมฝีปากของเขาก็แยกออก ขณะที่เขามองดูรถสีดำที่ขับออกไปต่อหน้าต่อตาเขา เขาล้มเหลวในการขอปฏิเสธ

โดยไม่มีทางเลือกอื่นเขาถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และเดินไปที่รถของตัวเอง

บริษัท ลีย์

กิดเดียนนั่งอยู่ในห้องทำงานของประธาน อากาศในห้องตึงเครียด

แมทธิวยืนอยู่ตรงข้ามเขาที่ดูประหม่า เขาตัวสั่นด้วยความกลัวเมื่อเห็นใบหน้าของประธานมืดลงกว่าเดิม

เขาแนะนำอย่างคร่าว ๆ ว่า “ประธานทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของคุณผู้หญิง! คุณไม่จำเป็นต้องกังวลตัวเองมากเกินไป ครั้งสุดท้ายคุณผู้หญิงไม่ได้โทรมาแจ้งคุณเช่นกันเหรอ?”

กิดเดียนหัวเราะอย่างเย็นชา

“อยู่ภายใต้การควบคุม? เธอวางแผนให้คนงี่เง่าพวกนั้นทำร้ายเธอด้วยหรือเปล่า?”

“ …”

แมทธิวนิ่งเงียบ

ไม่มีคำตอบที่ถูกต้องสำหรับคำถามนี้!