ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 270

ลูซี่หัวเราะเบา ๆ “งานแบบนี้มักจะกินเวลาหลายชั่วโมงค่ะ คราวหน้าคุณทานอะไรมาก่อนจะดีกว่า เผื่อคุณโดนพวกโดยปาปารัสซี่ถ่ายภาพ แล้วมันจะกลายเป็นข่าวในเชิงลบอีก”

ขณะที่เธอพูด เธอก็ชี้ไปที่นักข่าวสองสามคนที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ พร้อมกับกล้องถ่ายรูป

เธอทำเสียงฮึดฮัดตอบ ทว่าเธอไม่ได้สนใจพวกเขาหรอก

คนมีชื่อเสียงก็ยังคงเป็นมนุษย์ พวกเขารู้สึกเหนื่อย และหิวเป็นเหมือนกัน แล้วอย่างไรถ้าพวกเขาจะกินอะไรบ้าง

ย้อนกลับไปเมื่อครั้งที่เธอทำงานประชาสัมพันธ์ เธอพบว่าปาปารัสซี่เหล่านี้น่ารำคาญมากแค่ไหน พวกเขาทำให้เรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้

จริง ๆ แล้ว ศิลปินบางคนต้องการสร้างข่าวลือให้กับตัวเองเพื่อให้เป็นที่สนใจ อย่างไรก็ตาม ไม่มีคนมีชื่อเสียงคนไหนปรารถนาจะถูกสาธารณชนมองในแง่ลบ

แต่เธอไม่สนใจ

สุดท้ายแล้ว สำหรับตอนนี้ การแสดงเป็นเพียงงานอดิเรกของเธอ ตอนนี้เธอชอบมัน ทว่าไม่ได้หมายถึงว่าเธอจะชอบมันในอนาคตด้วย เธอตัดสินใจที่จะก้าวไปทีละก้าวและไม่ได้กำหนดเป้าหมายใด ๆ ให้ตัวเองเป็นพิเศษ ดังนั้นเธอจึงไม่แยแสกับเรื่องดังกล่าวสักเท่าไร

เมื่อเธอสังเกตว่าเนลล์เมินเฉยอย่างไร ลูซี่จึงหัวเราะออกมา เธอเข้าใจแล้วว่าเธอรู้สึกอย่างไรและพูดขึ้น “ตอนนี้ฉันจะไปแล้ว! โอ้ จริงด้วย นักแสดงนำชายยอดเยี่ยมเรมิงตันอยู่ตรงนั้น คุณอยากจะเข้าไปทักทายเขาไหมคะ?”

เชส เรมิงตัน?

ดวงตาของเนลล์เป็นประกายด้วยความกระตือรือร้น

เธอมองไปยังที่ ๆ ลูซี่ชี้ไปและเห็นเชสถูกห้อมล้อมด้วยกลุ่มคนขนาดใหญ่ ดังนั้นเธอจึงส่ายหัว

“ไม่เป็นไร ฉันไม่ไป คุณไปก่อนเลย”

“ได้เลย ฉันจะไปตรงนั้น”

ลูซี่ไปแล้วและเนลล์ก็นั่งลงกินต่อ

เธอต้องการทำความรู้จักกับเชสเป็นการส่วนตัว ทว่ามีคนเยอะเกินไป ลืมไป!

เธอไม่รู้ว่าเธอจะพูดอะไรเมื่อพบกับเขา ดังนั้นเธออาจจะเป็นเช่นนั้นดีแล้วที่ไม่ทำ ในกรณีที่ความคาดหวังของเธอที่มีต่อเขาถูกทำลาย

เวลาผ่านไปสักพัก เธอก็รู้สึกอิ่มในที่สุด

เธอรู้สึกปวดท้องและต้องการไปเข้าห้องน้ำ

ดังนั้นเธอจึงมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำเพียงลำพัง

กาเร็ธอยู่ที่นี่เหมือนกัน เขามาเข้าร่วมงานด้วย แต่วันนี้เนลล์รู้สึกเหนื่อยมาก และไม่ยอมสังสรรค์กับใครทั้งนั้น ดังนั้นเขาจึงไปตามทางของเขา

แต่ถึงอย่างไร หลังจากที่พบปะสังสรรค์และกล่าวทักทายกับผู้คนหลากหลาย กาเร็ธสังเกตเห็นว่าเนลล์ไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว แต่กลับมีจานเปล่ามากมายในบริเวณที่เธอนั่งอยู่ เขาหัวเราะออกมาเบา ๆ และส่ายหัว

ในวงการบันเทิง เครือข่ายสำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด ผิวเผิน งานนี้ดูเหมือนงานการกุศล ทว่าตอนนี้มีพูดคุยตกลงกันอย่างลับ ๆ เกิดขึ้น

เขาสงสัยว่าเนลล์จะประสบการณ์สำเร็จได้อย่างไรถ้าเธอยังคงมีท่าทีไม่สนใจเช่นนี้

จากนั้นเมื่อเขาจำคนที่หนุนหลังเอาไว้ ทันใดนั้นกาเร็ธก็ตาสว่างในทันที

แล้วอย่างไรถ้าเธอไม่สนุกกับการเข้าสังคม? ด้วยผู้ช่วยคนนั้นที่ช่วยเหลือเธอ เธอจะได้รับผลประโยชน์ตามที่เธอต้องการ

กาเร็ธคิดถึงเรื่องนี้และตัดสินใจปล่อยให้เธอเป็นตัวของตัวเอง

ในห้องน้ำ

เนลล์เพิ่งออกจากห้องน้ำเมื่อเธอได้ยินผู้หญิงสองสามคนพูดถึงเชส

พวกเธอเป็นแฟนคลับผู้หญิงที่เป็นคนจัดการให้สมาชิกในครอบครัวของพวกเขาใช้เส้นสายและพวกเขาอยู่ที่นี่เพื่อพบเชส

พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในฮอลล์บริเวณที่จัดงานค็อกเทลปาร์ตี้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องอยู่ในห้องน้ำ

เนลล์หัวเราะออกมา

เธอรู้ว่าแฟนคลับผู้หญิงพวกนี้ผิดหวัง เพราะเธอได้ยินมาว่าเชสต้องรีบไปที่อื่นต่อในคืนนี้ ดังนั้นการปรากฏตัวของเขาที่นี่เป็นเพียงช่วงระยะเวลาสั้น ๆ และเขาจะกลับไปในไม่ได้

ถึงอย่างนั้นเธอไม่ได้เป็นทุกข์ร้อนกับเด็กสาวเหล่านี้และกลับไปที่ฮอลล์

หลังจากนั้นไม่นานเธอก็รู้สึกเบื่อและส่งข้อความหากาเร็ธหลังจากที่เธอออกมา

คนขับรถกำลังรอเธออยู่ด้านนอก

ขณะที่เนลล์เดินออกไป เสียงกรีดร้องดังขึ้นรอบ ๆ ตัวเธอ

“เชส เรมิงตัน อยู่ที่นี่แล้ว!”

“เชสฉันรักคุณ!”

“อ้า...เชสซี่!”

“...”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก