เขาจะชูป้ายเพื่อเสนอราคาแสดงให้เห็นถึงความรักของลูซี่
บริษัทยาร์ดเป็นธุรกิจค้าอสังหาริมทรัพย์ และวัสดุก่อสร้างและในฐานะองค์กรชั้นนำของประเทศในแง่นี้พวกเขาได้สะสมความมั่งคั่งทางการเงิน
ในฐานะลูกชายคนเดียวของประธานยาร์ด แน่นอนว่าเทรนนั้นย่อมไม่ขาดแคลนทุนทรัพย์
เขาใช้เงินเหมือนน้ำเปล่า เมื่อต้องไปติดพันสาว ๆ ทุ่มเงินเพื่อให้ได้รอยยิ้ม
แต่เมื่อเขาเจอโจเอลในวันนี้
ในทุกชิ้นส่วนที่เทรนจับตามอง โจเอลจะเสนอราคาตัดหน้าเขาทั้งหมด
เทรนยังคงใจเย็นในช่วงแรก แต่ในไม่ช้าก็รู้ว่าราคาพุ่งสูงขึ้นในอัตราที่ไม่น่าเชื่อ
ราวกับว่าตัวเลขเหล่านั้นไม่ได้แสดงถึงเรื่องการเงิน
แน่นอนว่าเทรนมีเงิน แต่เขาก็ไม่ควรใช้จ่ายด้วยวิธีนี้
กำไลข้อมือซึ่งมีมูลค่าเพียงห้าแสนบาทได้รับกาประมูลจากโจเอลถึงสามสิบล้าน
ถ้าเขาไม่รู้ว่า เขาคือ โจเอล ฟอสเตอร์ ซึ่งเป็นคนหัวร้อนที่ร่ำรวย และมีชื่อเสียงโด่งดัง เทรนอาจสงสัยว่าโจเอลพยายามที่จะรีดไถเขา
เมื่อสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่ผิดปกติ ลูซี่จึงหันกลับมาและมองไปที่โจเอลด้วยใบหน้าที่ดูเย่อหยิ่ง เธอจ้องมองเขาก่อนจะหมุนศีรษะกลับเพื่อกระตุ้นเทรน
“คุณชายยาร์ด ลืมไปซะ ปล่อยให้ คุณชายฟอสเตอร์ ไปถ้าเขาชอบมากขนาดนั้น! มาดูกันว่าการประมูลมีอะไรอีกบ้าง”
อย่างไรก็ตาม เธอหลงลืมความจริงที่ว่าผู้ชายมักจะอวดอ้างความเหนือกว่าของตน โดยเฉพาะเมื่อเผชิญหน้ากับผู้หญิงอันเป็นที่รักของพวกเขา
ในกรณีนี้ เทรนรู้สึกว่าโจเอลกำลังทะเลาะกับเขาเพราะลูซี่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขา
ท้ายที่สุดแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้นั่งด้วยกัน แต่เทรนและลูซี่ก็นั่งตรงหน้าโจเอล และกลุ่มของเขา การจ้องมองที่แผดเผาจากด้านหลังไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้
เทรนพยายามอดทน เขาประมูลโดยไม่ฟังลูซี่ การเลิกในเวลาเช่นนี้เท่ากับยอมรับความพ่ายแพ้
ผู้ชายคนไหนก็ไม่ยอมแพ้ หากยังมีโอกาสแข่งขัน
ในสายตาของพวกเขา เทรนและโจเอลไม่ได้อยู่ติดกับกำไล แต่เป็นความภาคภูมิใจของผู้ชาย
อย่างไรก็ตาม น่าแปลกใจที่ โจเอลยอมรับทันทีหลังจากที่ยกการประมูลราคาอีกครั้ง
เทรนอยู่ในความงุนงง
พวกเขาไม่ได้แข่งขัน?
คุณชายฟอสเตอร์หยุดที่สามสิบห้าล้าน เกิดอะไรขึ้น?
ความตกใจได้เกิดขึ้น เขาหันกลับไปมอง แต่โจเอลกำลังยิ้มเยาะกลับมาที่เขาและพูดคำที่ค่อนข้างเกินจริง
ไอ้โง่!
เทรนพูดไม่ออก
ลูซี่ก็สังเกตเห็นว่าโจเอลกําลังพูดคํานี้อยู่ สีบนใบหน้าของเธอค่อย ๆ จางหายไป
แม้แต่คนงี่เง่าก็สามารถบอกได้ว่าโจเอลกำลังเล่นงานเขาเป็นคนโง่!
เธอกระซิบกับเทรนท์ว่า “คุณชายยาร์ด กำไลนี้แพงเกินไป เขาเสนอราคาให้คุณ ปล่อยไว้เถอะ”
เทรนฝืนยิ้ม
"ไม่เป็นไร คุณไม่ชอบมันเหรอ? เงินซื้อความรักไม่ได้ มันเป็นเพียงเงินก้อนเล็ก ๆ อย่าไปสนใจ”
เขาอาจต้องสูญเสีย แต่เขาจะไม่ปล่อยให้มันแสดงออกมา
หลายสิบล้านคนเหล่านี้ไม่มีอะไรเทียบได้กับการเสียหน้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก