ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 360

นายท่านการ์เร็ตต์พุ่งไปด้วยความโกรธทันที

"แกพูดอะไร? พูดอีกครั้งสิ!"

สเตฟานียกคางของเธอขึ้นด้วยความโกรธ “หนูบอกว่าหนูไม่เห็นด้วย!”

"แก!"

เขาจับหน้าอกของเขา ในขณะที่หน้าของเขาแดงไปด้วยความโกรธ เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้วสเตฟานี่ก็ตกใจและรีบนำยามาให้เขา

“คุณปู่เป็นอย่างไรบ้าง? รีบกินยาก่อน!”

ชายชราผลักเธอออกไป พร้อมกับยาและตวาดกลับ “ทำไมแกถึงสนใจว่าปู่จะยังมีชีวิตอยู่หรือตาย ในเมื่อแกไม่เชื่อฟังปู่? ถ้าปู่ตายมันอาจจะทำให้ภาระของแกลดลงไง? ไม่มีใครจะเป็นคนบังคับหรือควบคุมแกในอนาคตได้แล้ว?”

หัวใจของสเตฟานีขุ่นหมอง แต่เมื่อมองไปที่สีหน้านั้น เธอก็ไม่กล้าที่จะโต้เถียงกลับ

ถึงอย่างนั้นเธอก็พูดกลับไปอย่างเศร้า ๆ ว่า “คุณปู่ หนูไม่ได้ชอบ นาธาน เกรแฮม และไม่อยากแต่งงานกับเขา หนูแค่พูดจากใจ ในใจของปู่ความสุขของลูก ๆ หลาน ๆ ไม่สำคัญเท่ากับอำนาจพวกนั้นใช่ไหมคะ?”

นายท่านการ์เร็ตต์จ้องไปที่เธอแต่ไม่พูด

เมื่อเห็นเช่นนี้สเตฟานี่ก็รู้ว่าเขาจะไม่ฟังเธอ หัวใจของเธอก็ค่อย ๆ เศร้าลง

ก่อนหน้านี้นายท่านโกรธมากจนทำให้หายใจไม่ออก โชคดีที่ตอนนี้เขารู้สึกดีขึ้นมากหลังจากที่ได้ค่อย ๆ หายใจอย่างช้า ๆ

สเตฟานี่ยืนขึ้นก่อนจะเช็ดน้ำตาและมองเขาอย่างเงียบ ๆ

“คุณปู่หนูแน่ใจว่า คุณปู่รู้อยู่แล้วว่า เซลีน เจนนิงส์ ไม่ใช่ลูกที่คุณแม่เสียไปในตอนนั้นใช่ไหม?”

ร่างของนายท่านการ์เร็ตต์รู้สึกตกใจ

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป

เขาจ้องมองไปที่สเตฟานี่และพูดเสียงเบา “ปู่ไม่รู้ว่าแกกำลังพูดถึงอะไร?”

สเตฟานี่ยิ้มกว้าง

“ปู่ไม่จำเป็นต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้ ปู่ไม่เพียงแต่รู้เรื่องนี้เท่านั้น คนอื่น ๆ ในตระกูลก็รู้เหมือนกัน แต่ปู่ยังคงเล่นละครเล็ก ๆ น้อย ๆ กับคนอื่น ๆ ต่อไป และปล่อยให้เธอเข้าสู่ตระกูลของการ์เร็ตต์ ทั้งหมดเป็นเพราะปู่คิดว่าเธอเป็นคนประเภทที่มีความทะเยอทะยาน แต่สามารถควบคุมได้

“เช่นเดียวกับปู่ เธอเป็นคนที่ทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ ถ้าเธอกลายเป็นหลานสาวของปู่ เธอจะผูกติดอยู่กับตระกูลการ์เร็ตต์และลงเรือลำเดียวกัน เธอจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาชนะตระกูลเกรแฮม เพื่อประโยชน์ของเธอเอง

“นอกจากนี้เธอยังมีเรื่องไม่พอใจกับ เนลล์ เจนนิ่งส์ อย่างมาก ในอนาคตถ้าการ์เร็ตต์และลีย์ลงเอยด้วยความขัดแย้งกันจริง ๆ เธอก็สามารถอยู่กับการ์เร็ตต์ได้ และการ์เร็ตต์ก็สามารถพึ่งพาสถานะของเธอในตระกูลเกรแฮมได้ ทั้งสองครอบครัวจะเติมเต็มซึ่งกันและกัน”

เธอเม้มริมฝีปากและหยุดเป็นเวลาสองวินาทีก่อนจะพูดต่อ “แต่คุณปู่ ถ้าหนูบอกปู่ว่าลูกของแม่ไม่ได้ตายจริง ๆ และเธอยอยู่เคียงข้างเราตลอดเวลา ตอนนี้ปู่ตัดสินใจที่จะทำยังไงต่อ?”

นายท่านการ์เร็ตต์รู้สึกตกใจอย่างรุนแรง!

เขาจ้องมองไปที่สเตฟานีด้วยความไม่เชื่อ ริมฝีปากซีดของเขาสั่นเล็กน้อย และหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถามด้วยเสียงสั่นเทา “แก…แกพูดถึงอะไร?”

สเตฟานีมองเขาอย่างเงียบ ๆ ก่อนจะอธิบายด้วยคำพูดของเธอ “หนูบอกว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ และเธอก็อยู่รอบ ๆ ตัวเรา”

นายท่านการ์เร็ตต์ตกใจอย่างที่สุด

ตาแก่ของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

สเตฟานีพูดต่อ “หนูเห็นเธอด้วยตาของหนูเอง เธอมีปานรูปผีเสื้ออยู่ที่หลัง ตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่แม่บอกหนูว่าปานนี้พิเศษมากและไม่มีอีกแล้วในโลกใบนี้ ในตอนนั้นแม่ยังพูดติดตลกว่า เด็กคนนั้นเป็นร่างอวตารของนางฟ้าผีเสื้อ นั่นเป็นเหตุผลที่หนูรู้ว่าเป็นเธอ ในขณะที่หนูเห็นมัน”