“วิล คุณไม่ได้สัญญากับเราว่าจะมีสาวสวยมาหรือไง? ผมไม่เห็นมีอะไรเลย?”
“พวกเขาอยู่ที่นี่ พวกเขาทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว ผมรับรองได้เลยว่าคืนนี้ทุกคนจะมีช่วงเวลานี้เต็มที่กับพวกเขา”
จากนั้นเขาก็บอกสาว ๆ ที่อยู่ข้างนอกด้วยการส่งสัญญาณ ถึงแม้ว่ามันจะมีไม่กี่คนในกลุ่มที่ไม่เต็มใจ แต่ก็มีคนที่ตั้งใจจะคว้าโอกาสนี้ คนเหล่านั้นเป็นคนที่คอยนำเข้าไป
ลูซี่อยู่ด้านหลังของฝูงชน เธอบ่นพึมพำและแสดงความไม่พอใจอยู่ในหัวของเธอ
นี่ไม่ใช่กิจกรรมสังคมทางธุรกิจ
นี่คือการใช้ส่วนร่วมทางธุรกิจ เป็นส่วนสำคัญสำหรับพวกเขาในการเล่นบทบาทเป็นบาร์เทนเดอร์สาวแทน
อย่างไรก็ตาม เธอพึงพอใจกับคนรอบข้างที่ไม่เยอะเท่าไหร่ ด้วยแผนการที่จะรักษาภาพลักษณ์ที่ดีและไม่อยากให้ใครสนใจตัวเองมากหนัก เธอต้องจะทำมันตลอดทั้งคืนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
ลูซี่ทำคอของเธอให้หด เพื่อพยายามที่จะดูบ้านนอกและไม่มีความน่าสนใจใด ๆ
เมื่อเข้ามาในห้อง เธอก็รู้ว่ามีคนเข้ามานั่งแล้ว ห้องนั้นใหญ่มากมีขนาดอย่างน้อยร้อยตารางเมตรอย่างไม่น่าเชื่อ
โซฟาด้านหน้ามีชายและหญิงนั่งผสมกัน ในหมู่พวกเขามีดาราหญิงที่มีชื่อเสียงไม่กี่คนในวงการ
ลูซี่จ้องมองพวกเขาด้วยความประหลาดใจ
เธอคิดว่าคนเหล่านี้จะมาโอ้อวด เนื่องจากพวกเขาเป็นที่รู้จักและมีจุดยืนในวงการบันเทิงแล้วทำไมพวกเขาถึงยังมางานสังคมแบบนี้?
ยิ่งไปกว่านั้นจากรูปลักษณ์ของชายที่นั่งข้าง ๆ พวกเขา เธอสามารถบอกได้ว่าพวกเขาอยู่ในตำแหน่งเดียวกับเธอนั่นคือ นักแสดงสนับสนุน
คืนนี้คนเหล่านี้เป็นใครกัน?
ลูซี่รู้สึกอยากรู้ ทันใดนั้นพี่วิลสันซึ่งยืนอยู่ห่างจากเธอเพียงไม่กี่ก้าวก็กระซิบว่า “คืนนี้ที่นี่มีงานใหญ่ในวงการบันเทิง จับจ้องไว้ดี ๆ อย่าแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดเพียงเพราะคุณเป็นคนดัง อย่างไรก็ตาม ตอนนี้คุณจะได้เป็นตั้งแต่ยาจกไปจนคนรวยมันก็ขึ้นอยู่กับภาระที่คุณแบกไว้!”
จากนั้นเขาก็หันไปยิ้มให้กับฝูงชน “ประธานเคลเมนต์ ประธานฮิลตัน ไม่ได้เจอกันมานาน วันนี้ได้โปรดดูแลพวกหน้าใหม่ของเราด้วย”
พี่วิลสันดึงเด็กผู้หญิงสองคนมาแนะนำ “นี่คืออีวอนน์และควีนนี่ สาว ๆ ทักทายหน่อย”
“สวัสดีค่ะ ท่านประธานเคลเมนต์!”
“สวัสดีค่ะ ท่านประธานฮิลตัน!”
“โอ้ สวัสดี สวัสดี”
จากสองตาของเธอเอง ลูซี่เห็นประธานเคลเมนต์จับมือหญิงสาวด้วยท่าทางหื่นกระหาย ขณะที่หญิงสาวอีกคนนั่งข้างประธานฮิลตัน
ใบหน้าของเธอดูเปลี่ยนไปจากการพบปะสังสรรค์ ในคืนนี้เป็นการเปิดหูเปิดตาอย่างแท้จริง
นี่ไม่ใช่งานเลี้ยงอาหารค่ำ แต่ในความเป็นจริงแล้วมันคือพวกแมงดา
พี่วิลสันจะต้องมีส่วนร่วมในสิ่งนี้แน่ ผู้คุ้มกันก็เต็มใจที่จะเข้าร่วมงานมากกว่าโอกาสของพวกเขาอยู่แล้ว หากพวกเขาได้เป็นเพื่อนกับเจ้าสัวในวงการบันเทิง
อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถอธิบายได้ว่าซูซานมีความสัมพันธ์กับคนเหล่านี้อย่างไร
ในขณะที่ลูซี่คิดไตร่ตรองอยู่อย่างเดาไม่ถูก เธอก็ถูกพี่วิลสันลากไปและผลักให้นั่งข้างชายร่างท้วมคนหนึ่ง
“ประธานลอว์สัน นี่คือคนดังที่ร้อนแรงที่สุดในตอนนี้ เธอแสดงละครหลายเรื่อง! คุณต้องคอยช่วยเธอในคืนนี้”
ชายคนนั้นที่ถูกเรียกว่าประธานลอว์สันก็มีความสุขเหลือบมองลูซี่แล้วพยักหน้า "ไม่มีปัญหา ผมชอบคนดังที่ดูไร้เดียงสาแบบนี้”
แขนที่มีเนื้อยื่นออกมาเพื่อกอดเธอ เธอรู้สึกไม่สบายท้อง ลูซี่จึงอยากพยายามที่จะวิ่งหนี
ถึงอย่างงั้นเธอก็เงยหน้าขึ้น แล้วเธอก็ได้พบกับสายตาเตือนของพี่วิลสัน ซึ่งบังคับให้เธอกลืนความขยะแขยง
อะไรก็ตาม เธอควรยอมเพราะเห็นแก่เงิน!
ด้วยเหตุนี้เธอจึงถอนมือออกอย่างใจเย็นและหยิบแก้วขึ้นมา เธอยิ้ม “ ประธานลอว์สัน ดื่มฉลองค่ะ”
“ได้เลย”
เมื่อเห็นเธอเริ่มคิดได้ ประธานลอว์สันก็ดูจะดีใจมากและด้วยเหตุนี้จึงหยิบแก้วขึ้นมาชนกัน
ลูซี่ไม่กลัวการดื่มเพราะเธอคอแข็ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก