ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 391

เนลล์รู้สึกปวดหัว

รู้สึกเหมือนมีคนเอาขวานมาฟันหัวของเธอ

เธอเหนื่อยทางร่างกายเช่นกัน และมีอาการปวดหลังที่ศีรษะของเธอ

เธอคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกห่อด้วยผ้าห่ม ตามสัญชาตญาณเธอเอื้อมมือไปเขย่าคนที่อยู่ข้าง ๆ เธอและหลับตาลง “กิดเดียน…”

เวลาผ่านไปนานแต่ไม่มีใครตอบ

มีบางอย่างผิดปกติ เนลล์ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น

ห้องนั้นมีไฟสลัว ๆ การตกแต่งแบบเรียบง่ายและลายทางสีดำกับสีขาวที่เป็นส่วนหนึ่งของการออกแบบ ห้องนี้เธอไม่คุ้นเคยกับมันเลย

เธออยู่ที่ไหน?

ความทรงจำของเธอค่อย ๆ ผุดขึ้นในใจเธอ เธอจำได้เลือนลางขณะที่เธอสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวเธอ เมื่อเธอสังเกตเห็นโลโก้ร้านอาหารที่โต๊ะข้างเตียง ความตระหนักในทันใดก็เกิดขึ้นกับเธอและเธอก็สะดุ้งตื่น

เธออยู่ที่โรงแรมมูซี่!

เนลล์ลุกขึ้นนั่งทันที ตอนนั้นเองที่เธอรู้ว่ามีคนอื่นอยู่บนเตียง

เกรกอรี เกรแฮม!

หน้าก็ซีดขาวเหมือนกระดาษ!

ในเวลาเดียวกัน เกรกอรีก็ตื่นขึ้นมาและมีริ้วรอยปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขา ตอนแรกเขาแปลกใจที่เห็นผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ตรงหน้าเขา แต่แล้วเขาก็ยิ้มออกมา

“ลิตเติ้ลเซเว่นคุณไม่จำเป็นต้องใช้มาตรการที่รุนแรงเช่นนี้ ถ้าคุณต้องการนอนกับผม ด้วยการใส่แอลกอฮอลล์ลงไปในเครื่องดื่มของผมและพาผมมาที่นี่? จุ๊ ๆ คุณเป็นคนที่เปิดเผยมาก แต่ผมชอบมัน”

"หุบปาก!"

เนลล์โกรธมาก

เธอจับศีรษะและพยายามครุ่นคิด หลังจากนั้นเธอก็หันหน้าไปอย่างรวดเร็วเพื่อดูว่ากระเป๋าถือและโทรศัพท์ของเธอยังอยู่ที่นั่น

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และตรวจสอบข้อความที่เจเน็ตส่งถึงเธอก่อนหน้านี้

ข้อความยังคงอยู่ที่นั่นและจำนวนพวกนั้นเป็นของเธออย่างไม่ต้องสงสัย

เธอยังค่อนข้างตกใจและนิ้วของเธอก็สั่น เธอลังเล แต่ในที่สุดก็โทรออก

โทรศัพท์ดังขึ้นสักพักก่อนจะมีคนรับสาย

“เนลลี่”

เสียงของเจเน็ตปรากฏขึ้นที่ปลายอีกด้าน เธอฟังดูน่ารื่นรมย์และร่าเริง

ความรู้สึกแห้งผากในลำคอของเนลล์ เธอหยุดชั่วคราวสองสามวินาทีก่อนที่เธอจะถามว่า “แกสบายดีไหม?”

"ฉัน? แน่นอนฉันไม่ได้เป็นไร จะมีอะไรเกิดขึ้นกับฉันล่ะ?”

มีเสียงหัวเราะเป็นนัย ๆ ในน้ำเสียงของเจเน็ตซึ่งตรงกันข้ามกับที่เธอฟังก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

เมื่อเนลล์ไม่ตอบ เจเน็ตถามด้วยความสงสัย “เนลลี่ แกเป็นอะไรไหม? เกิดอะไรขึ้น?"

เนลล์หัวเราะอย่างประหม่า

“ไม่มีอะไร”

“ทำไมแกถึงถามว่าฉันสบายดีหรือเปล่า?”

“ฉัน…” เธอเม้มริมฝีปากและพูดต่อหลังจากที่เธอกลืนกิน “ฉันฝันร้าย ไม่เป็นไรถ้าแกสบายดี ฉันมีอย่างอื่นที่ต้องทำ บาย"

เจเน็ตฟังแล้วหัวเราะ เธอยังปลอบใจ เนลล์ก่อนที่เธอจะวางสาย

จากนั้นห้องก็เศร้าลงในความเงียบที่น่าขนลุก

เนลล์สัมผัสได้ถึงการเต้นของหัวใจของเธอ ขณะที่เธอรู้สึกหวาดกลัวและสับสน

เธอบีบโทรศัพท์แน่นและสังเกตว่าสายที่ไม่ได้รับบนหน้าจอของเธอมาจากกิดเดียน จนถึงตอนนี้เธอไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

อย่างไรก็ตามเธอสามารถเดาผลลัพธ์ได้

มีคนจัดฉากเธอขึ้นมาและพาเธอมาสู่กับดักนี้ เพื่อทำลายเธอให้สิ้นซาก!

โทรศัพท์ของเจเน็ตเป็นกลอุบาย

มันใช้วิทยาศาสตร์ที่สูงเพื่อเปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์ของเจเน็ต ข้อความเสียงที่ไม่ชัดเจนสามารถพัฒนาได้โดยใช้ซอฟต์แวร์บางตัว

เนลล์ล้อมรอบตัวเองด้วยกองกำลังใต้ดินในต่างแดนเป็นเวลาหลายปี ตามทฤษฎีแล้วเธอไม่คุ้นเคยกับกลวิธีดังกล่าวและแทบจะไม่หลงกลพวกมันเลย