ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 410

ด้วยความกังวล เขาจึงดึงมือของเธอออกจากเตาย่างและเปิดขวดน้ำแร่อย่างรวดเร็ว เพื่อดับตรงจุดที่โดน

ของเหลวเย็น ๆ บรรเทาความเจ็บปวดของเธอขณะที่เนลล์พูดเบา ๆ ว่า “ไม่เป็นไร มันไม่ได้โดนจริง ๆ ฉันเพียงแค่สัมผัสมันเบา ๆ ไม่ได้เจ็บแล้ว”

กิดเดียนแสดงสีหน้าอย่างเคร่งเครียด เขามองดูมือของเธออย่างระมัดระวัง ถึงแม้ว่าจะไม่มีแผลพุพอง แต่ก็มีรอยสีแดง ดูเหมือนไม่ร้ายแรงแต่คงเจ็บ

เขารู้สึกหงุดหงิดทันที เขาจึงดึงเธอไปนั่งบนเก้าอี้ให้ห่างจากเตามากที่สุดแล้วพูดว่า “อย่าเข้าไปใกล้ที่นั่นอีก ถ้าคุณอยากกิน ผมจะให้ไซมอนทำให้คุณ”

ไซมอนถึงจะดูขี้เล่นและเขาไม่ได้ชำนาญอะไรมากนัก แต่ทักษะการย่างบาร์บีคิวของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก จริง ๆ แล้วเขาเป็นคนเสนอให้ทำบาร์บีคิวในคืนนี้

เนลล์ดึงมือและแซวด้วยรอยยิ้ม “ทำไมคุณถึงกังวลล่ะ? ฉันไม่เป็นอะไร"

กิดเดียนยังคงไม่มีความสุข

ปากของเนลล์กระตุก “โอเค ฉันจะทำผิดพลาดบ้างไม่ได้เหรอ? อย่าเรียกหาโจเอล พวกเขากำลังสนุกอยู่ อย่าไปขัดจังหวะพวกเขา”

กิดเดียนมองไปทางโจเอล แน่นอนว่าโจเอลกับไซมอนกำลังเล่นตลกกับคนอื่น ๆ แม้ว่าพวกเขาจะอายุ 20 ปี แต่พวกเขาก็เล่นเหมือนเด็ก ๆ โดยไม่คำนึงถึงภาพลักษณ์ของพวกเขาเลย

เขาอดไม่ได้ที่จะพ่นออกมาอย่างหนักและเย้ยหยัน "เด็กดื้อ!"

เนลล์อมยิ้มก่อนจะลุกขึ้น จับมือเขาแล้วนั่งลงที่เตาอีกครั้ง “เอาล่ะ ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นแล้ว อยากกินอะไร ฉันจะทำเนื้อย่างให้คุณเพิ่ม "

จู่ ๆ ชายคนนั้นก็หยิบภาชนะในมือเธอแล้วพูดว่า “นั่งลง ผมจะทำเอง”

แม้ว่าเนลล์จะแปลกใจเล็กน้อย แต่เธอก็ขยับเก้าอี้กลับอย่างเชื่อฟังและถามว่า "คุณรู้วิธีทำเหรอ?"

เขาเหลือบมองเธออย่างรังเกียจ “แค่งานเล็ก ๆ แค่นี้ มันจะเรื่องใหญ่แค่ไหน?”

เนลล์ไม่เชื่อเขา

อย่างไรก็ตาม ความจริงก็คือบางครั้งไอคิวของบุคคลสามารถกำหนดสิ่งต่างๆ ได้มากมาย นี่เป็นครั้งแรกที่กิดเดียนทำบาร์บีคิว เมื่อเขาเริ่มทำอาหารครั้งแรก การทำอาหารของเขาไม่ค่อยดีนัก แต่เมื่อเสียบไม้ครั้งที่สาม รสชาติก็ดีขึ้น ต่อมาก็อร่อยขึ้นเรื่อย ๆ

เนลล์ไม่สามารถหยุดกินและชื่นชมทักษะของเขาขณะที่เธอกิน “พระเจ้า ถ้าวันหนึ่งคุณเลือกที่จะไม่เป็น ซีอีโอคุณสามารถตั้งแผงขายเนื้อย่างได้ คุณจะรวยอย่างแน่นอน”

กิดเดียนเหงื่อตกในทันที

ซีอีโอของบริษัทลีย์ ผู้มีเกียรติขายบาร์บีคิวข้างถนน? มันน่าขายหน้าขนาดไหน?

เขาจ้องที่เธอและพูดว่า "กินเข้าไป"

เนลล์ดื่มด่ำกับอาหารอร่อยและป้อนอาหารเขาเป็นครั้งคราว

แม้ว่ากิดเดียนจะเรียนทำอาหาร แต่เขาก็ยังไม่ชอบอาหารประเภทนี้มากนัก ถ้าไม่ใช่เพราะคำแนะนำของโจเอลในวันนี้ และคนอื่น ๆ ก็ไม่ได้คัดค้านอะไร เขาคงไม่ยินยอมที่จะกินสิ่งนี้อย่างแน่นอน

กลิ่นของบาร์บีคิวดึงดูดคนสองคนที่กำลังต่อสู้ที่อยู่ไกล ๆ โจเอลตะโกนมาแต่ไกล “ว้าว พี่สะใภ้รองย่างอยู่หรือเปล่า? กลิ่นหอมจัง”

เมื่อเขาเข้าใกล้พวกเขาเท่านั้น เขาจึงรู้ว่ากิดเดียนกำลังทำอาหารอยู่

กรามของพวกเขาตกลงไปในทันใด และจากนั้นพวกเขาก็มองไปที่เนลล์ข้าง ๆ พวกเขากินมันจนปากมันเยิ้ม โดยไม่สนใจว่าคนจะมองเธออย่างไรในขณะนั้น

ทั้งสองคนสั่นสะท้านในหัวใจทันที

พี่รองเอาใจแต่ภรรยาของเขา!

ในฐานะที่เป็นคนที่ไม่เคยแตะต้องอะไรในครัวมาก่อน เขาได้เรียนรู้ที่จะย่างเองจริง ๆ เหรอเนี้ย!

เป็นเวทมนตร์แห่งความรักจริง ๆ สินะ และมันช่างยอดเยี่ยมเหลือเกิน!

โจเอลไม่สามารถทนต่อการยั่วยวนของกลิ่นหอมได้ เขายิ้มขณะที่เขาเลียริมฝีปากและเอนตัวไป “พี่รอง กลิ่นหอมมาก! ย่างให้ผมด้วย”

ไซมอนไม่สามารถแสร้งทำอีกต่อไปได้ ดังนั้นเขาจึงเดินออกไป “ผมก็ต้องการเหมือนกัน ผมต้องการหอยนางรมครึ่งโหล เนื้อสามไม้ และเนื้อแกะสิบไม้”

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่กิดเดียนทำคือ ทำเย็นชาต่อพวกเขา

ทันทีหลังจากนั้น เขาพูดออกมาสามคำสั้น ๆ "ทำกินเอง!"

พวกเขาถึงกับอึ้ง!