ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 489

กิดเดียนไม่ได้ปฏิเสธ แต่เขายังคงยิ้มอย่างมีความสุขและพยักหน้าอย่างเสแสร้ง

“ใช่ ผมแค่แกล้งคุณ”

เขาพูดขณะเล่นนิ้วของเธอ ขณะที่แสงแดดส่องเข้ามาในห้อง ซึ่งทำให้ห้องอบอุ่นและทำให้จิตใจและร่างกายของพวกเขาผ่อนคลาย

เนลล์รู้สึกไม่สบายใจไปทั่วร่างกาย เนลล์ยิ้มอย่างเขินอายและผลักเขาออกไป “หยุด มันจั๊กจี้!”

“คุณภรรยา ตอนนี้ร่างกายของคุณดีขึ้นหรือยัง?”

เนลล์ขมวดคิ้วและถามว่า “อาการดีขึ้นหมายความว่าอย่างไร?”

กิดเดียนดึงเธอเข้ามาทันที

"คุณ..."

เนลล์หน้าแดงก่ำ เธออยากจะลุกขึ้นแต่ถูกสามีกดดัน

ชายคนนั้นซุกศีรษะของเขาไว้ที่คอของเธอและดมกลิ่นผมที่หอมกรุ่นของเธอ ช่วงเวลานั้นดูสงบและอบอุ่น

“อย่าหนี ขอผมกอดคุณเงียบ ๆ แบบนี้สักพักเถอะนะ”

กิดเดียนพูดเบา ๆ น้ำเสียงของเขาอ่อนโยน สภาพแวดล้อมก็อบอุ่นและเงียบสงบ

หลังของเธอแข็งและหยุดเคลื่อนไหว เธอกอดไหล่ชายของเธอด้วยความรัก

ตั้งแต่เธอท้อง กิดเดียนได้ดูแลเธอและพวกเขาก็มีเพศสัมพันธ์ไม่กี่ครั้ง

หลังจากนั้นไม่นาน กิดเดียนก็เงยหน้าขึ้นและใช้นิ้วยาวยกคางขึ้นเพื่อเผชิญหน้ากับเขา

“เมื่อกี้คิดอะไรอยู่? คุณดูไม่มีความสุข”

เนลล์ม้วนผมของเธอและพึมพำ “ไม่มีอะไรหรอก”

“อย่าโกหกผม”

กิดเดียนหรี่ตาลง และในที่สุดเนลล์ก็พูดความจริงผ่านสายตาของเขา

“เกล เชลบีมาเมื่อเช้านี้ และเล่าเรื่องตระกูลเชลบีให้ฉันฟัง”

กิดเดียนตกใจมาก

เขาเม้มริมฝีปากเข้าหากันและถามว่า “เขาพูดอะไร?”

จากนั้นเนลล์ก็ย้ำสิ่งที่เกลบอกเธอก่อนหน้านี้ในวันนี้

“ฉันค่อนข้างลังเลเพราะฉันไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับเรื่องของตระกูลเชลบี พูดตามตรง มันซับซ้อนเกินไปและขัดกับค่านิยมของฉัน ฉันแค่อยากมีชีวิตที่เรียบง่าย

“ฉันยังไม่รู้สึกรักครอบครัวใด ๆ กับพวกเขาเลย ฉันจะรู้สึกขุ่นเคืองถ้าฉันต้องทำอะไรเพื่อพวกเขา และพวกเขาอาจจะไม่ชอบมันเช่นกัน”

กิดเดียนยิ้มเยาะ

“คุณเคยคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เข้ายึดครองตระกูลโบฮิเนียหรือไม่? จำนวนอำนาจและความมั่งคั่งที่คุณจะได้รับ...”

เนลล์ถึงกับอึ้ง

เธอจ้องไปที่กิดเดียนและกะพริบตาที่ใสเป็นน้ำ

“ฉันไม่เคยคิดเกี่ยวกับมัน นอกจากนี้ ฉันไม่เคยต้องการความมั่งคั่งหรืออำนาจ ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือคุณ!"

เนลล์จึงเผยรอยยิ้มที่สดใสที่สุดของเธอ ภายใต้แสงแดดยามบ่าย เธอดูเหมือนเอลฟ์ที่เปล่งประกาย เธอเอื้อมมือไปคล้องคอของกิดเดียน

“ฉันมีคุณและลูกของเรา ฉันสามารถทำทุกอย่างที่ฉันชอบและแสดงในภาพยนตร์ที่ฉันต้องการ ทั้งหมดนี้ก็เพียงพอแล้ว ฉันไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้ การมีมากเกินไปหมายถึงความรับผิดชอบและการเสียสละที่มากขึ้น ฉันไม่ต้องการให้ชีวิตของฉันเป็นแบบนั้น ฉันแค่หวังว่าเราจะมีชีวิตที่เรียบง่าย อบอุ่น และมีความสุข”

กิดเดียนรู้สึกใจสั่น

เขาจับที่ด้านหลังศีรษะของเธอและจูบเธออย่างลึกซึ้งทันที

จูบนี้มีความรู้สึกซับซ้อนนับไม่ถ้วน ความรักที่ปั่นป่วนและความสุขที่อธิบายไม่ได้

เนลล์พึมพำและตะโกน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก