กิดเดียนไม่ได้ปฏิเสธ แต่เขายังคงยิ้มอย่างมีความสุขและพยักหน้าอย่างเสแสร้ง
“ใช่ ผมแค่แกล้งคุณ”
เขาพูดขณะเล่นนิ้วของเธอ ขณะที่แสงแดดส่องเข้ามาในห้อง ซึ่งทำให้ห้องอบอุ่นและทำให้จิตใจและร่างกายของพวกเขาผ่อนคลาย
เนลล์รู้สึกไม่สบายใจไปทั่วร่างกาย เนลล์ยิ้มอย่างเขินอายและผลักเขาออกไป “หยุด มันจั๊กจี้!”
“คุณภรรยา ตอนนี้ร่างกายของคุณดีขึ้นหรือยัง?”
เนลล์ขมวดคิ้วและถามว่า “อาการดีขึ้นหมายความว่าอย่างไร?”
กิดเดียนดึงเธอเข้ามาทันที
"คุณ..."
เนลล์หน้าแดงก่ำ เธออยากจะลุกขึ้นแต่ถูกสามีกดดัน
ชายคนนั้นซุกศีรษะของเขาไว้ที่คอของเธอและดมกลิ่นผมที่หอมกรุ่นของเธอ ช่วงเวลานั้นดูสงบและอบอุ่น
“อย่าหนี ขอผมกอดคุณเงียบ ๆ แบบนี้สักพักเถอะนะ”
กิดเดียนพูดเบา ๆ น้ำเสียงของเขาอ่อนโยน สภาพแวดล้อมก็อบอุ่นและเงียบสงบ
หลังของเธอแข็งและหยุดเคลื่อนไหว เธอกอดไหล่ชายของเธอด้วยความรัก
ตั้งแต่เธอท้อง กิดเดียนได้ดูแลเธอและพวกเขาก็มีเพศสัมพันธ์ไม่กี่ครั้ง
หลังจากนั้นไม่นาน กิดเดียนก็เงยหน้าขึ้นและใช้นิ้วยาวยกคางขึ้นเพื่อเผชิญหน้ากับเขา
“เมื่อกี้คิดอะไรอยู่? คุณดูไม่มีความสุข”
เนลล์ม้วนผมของเธอและพึมพำ “ไม่มีอะไรหรอก”
“อย่าโกหกผม”
กิดเดียนหรี่ตาลง และในที่สุดเนลล์ก็พูดความจริงผ่านสายตาของเขา
“เกล เชลบีมาเมื่อเช้านี้ และเล่าเรื่องตระกูลเชลบีให้ฉันฟัง”
กิดเดียนตกใจมาก
เขาเม้มริมฝีปากเข้าหากันและถามว่า “เขาพูดอะไร?”
จากนั้นเนลล์ก็ย้ำสิ่งที่เกลบอกเธอก่อนหน้านี้ในวันนี้
“ฉันค่อนข้างลังเลเพราะฉันไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับเรื่องของตระกูลเชลบี พูดตามตรง มันซับซ้อนเกินไปและขัดกับค่านิยมของฉัน ฉันแค่อยากมีชีวิตที่เรียบง่าย
“ฉันยังไม่รู้สึกรักครอบครัวใด ๆ กับพวกเขาเลย ฉันจะรู้สึกขุ่นเคืองถ้าฉันต้องทำอะไรเพื่อพวกเขา และพวกเขาอาจจะไม่ชอบมันเช่นกัน”
กิดเดียนยิ้มเยาะ
“คุณเคยคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เข้ายึดครองตระกูลโบฮิเนียหรือไม่? จำนวนอำนาจและความมั่งคั่งที่คุณจะได้รับ...”
เนลล์ถึงกับอึ้ง
เธอจ้องไปที่กิดเดียนและกะพริบตาที่ใสเป็นน้ำ
“ฉันไม่เคยคิดเกี่ยวกับมัน นอกจากนี้ ฉันไม่เคยต้องการความมั่งคั่งหรืออำนาจ ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือคุณ!"
เนลล์จึงเผยรอยยิ้มที่สดใสที่สุดของเธอ ภายใต้แสงแดดยามบ่าย เธอดูเหมือนเอลฟ์ที่เปล่งประกาย เธอเอื้อมมือไปคล้องคอของกิดเดียน
“ฉันมีคุณและลูกของเรา ฉันสามารถทำทุกอย่างที่ฉันชอบและแสดงในภาพยนตร์ที่ฉันต้องการ ทั้งหมดนี้ก็เพียงพอแล้ว ฉันไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้ การมีมากเกินไปหมายถึงความรับผิดชอบและการเสียสละที่มากขึ้น ฉันไม่ต้องการให้ชีวิตของฉันเป็นแบบนั้น ฉันแค่หวังว่าเราจะมีชีวิตที่เรียบง่าย อบอุ่น และมีความสุข”
กิดเดียนรู้สึกใจสั่น
เขาจับที่ด้านหลังศีรษะของเธอและจูบเธออย่างลึกซึ้งทันที
จูบนี้มีความรู้สึกซับซ้อนนับไม่ถ้วน ความรักที่ปั่นป่วนและความสุขที่อธิบายไม่ได้
เนลล์พึมพำและตะโกน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก