เนลล์ เอนตัวพิงกระจกรถอย่างอ่อนแรงพลางชมทิวทัศน์ยามค่ำคืน ตาของเธอเป็นสีแดง
คำพูดของเจสัน ยังคงดังก้องอยู่ในหูของเธอ แต่เธอพบว่ามันไร้สาระมาก
เซลีน รังแกเธอกี่ครั้งแล้ว และทุกครั้งก็มีครอบครัวคอยปกป้องช่วยเหลือเธอ? เนลล์ยังคงเงียบและอดทน เธอคิดว่าจะได้รับความสงบสุขด้วยวิธีนั้น แต่เซลีนกลับมาเพิ่มพูนวิธีการของเธอแทน
เนลล์ไม่ใช่คนอ่อนแอดังนั้นเธอจึงเรียนรู้วิธีต่อสู้กลับโดยธรรมชาติเมื่อเธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป อย่างไรก็ตามในสายตาของเจสัน กลายว่าเธอนั้นกลั่นแกล้งเซลีน?
เธอถูกขับออกจากครอบครัวเจนนิงส์ ทุกคนในเมืองเพย์สัน รู้ดีว่าครอบครัวเจนนิงส์ไม่ต้องการให้เธอเป็นลูกสาวและย่าของเธอก็ยิ่งไม่พอใจเธอมากขึ้นไปอีก
เพื่อที่จะไม่ทำให้เจสันลำบากใจเธอจึงหลีกเลี่ยงการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ปรากฏตัวในที่สาธารณะ แต่ในสายตาของเขาเธอกำลังแก้ตัวและปฏิเสธที่จะไปกับเขา?
ส่วนการขายเซ็กส์ทอย
ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุการณ์นั้น หรือถ้าไม่ใช่เพราะความเห็นแก่ตัวและอคติของครอบครัวเจนนิ่งส์อนาคตของเธอจะพังพินาศหรือ เธอจะตกอยู่ในสถานะนี้หรือไม่?
ทั้งหมดนี้กลายเป็นความผิดของเธอ?!
เนลล์หลับตาลงเพียงรู้สึกเสียใจและประชดประชันไม่รู้จบ
จู่ ๆ ก็มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นข้าง ๆ เธอ “การรู้สึกเศร้ากับผู้ชายแบบนั้นมันคุ้มค่าไหม”
เธอสะดุ้งเล็กน้อยและมองข้ามไป ในสายตาที่พร่ามัวของเธอชายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่ตรงนั้นหลังตรง แววตาของเขาเย็นชา
จากนั้นเธอก็จำได้ว่าดูเหมือนเธอจะเข้าไปในรถของผู้ชายคนหนึ่ง คนนี้เป็นคนที่ช่วยเธอออกจากในบาร์ก่อนหน้านี้
ตอนนี้ภายนอกเธอไม่สามารถแสดงสีหน้าหดหู่ของเธอได้ เธอจึงเช็ดน้ำตา “ใครบอกว่าฉันเสียใจเพราะเขา”
กิดเดียนเลิกคิ้วใส่เธอ เขาจ้องมองอยู่ที่ดวงตาแดงก่ำแต่สวยงามของเธอ
เนลล์อธิบาย “ฉันไม่ได้เสียใจเพราะเขา แต่ฉันเสียใจเพราะตัวเอง”
เธอเสียใจกับหกปีในวัยเด็กที่สูญเปล่า
กิดเดียนพยักหน้าเห็นด้วย
“คุณรู้หรือไม่ว่าวิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับการลงทุนที่ล้มเหลวคืออะไร”
“อะไร?"
“เลิกเสียใจทันเวลา”
คำพูดสี่คำที่ไหลออกมาจากริมฝีปากบางของเขาทำให้หัวใจของเธอสั่นสะท้าน
เธอหันมามองเขา ภายใต้แสงไฟสลัวท่าทางของชายคนนั้นสูงโปร่ง แสงทำให้เกิดเงาที่ด้านข้างของใบหน้าทำให้ลักษณะของเขาลึกล้ำและมีมิติมากขึ้น เขาดูเย็นชาและสูงส่ง
ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้เห็นผู้ชายที่น่าดึงดูด เจสัน ยังค่อนข้างดูดี
อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับผู้ชายตรงหน้าเธอความแตกต่างนั้นห่างกันเกินไป
เช่นเดียวกับที่ดวงดาวไม่สามารถแข่งขันกับดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์ได้ ชายคนตรงหน้าเธอก็พราวระยับเหลือเกิน เขาเหมือนนกอินทรีที่ทะยานอยู่เหนือสวรรค์ทั้งเก้า ออร่าของเขาทรงพลังและไม่มีใครเทียบได้
ไม่ต้องพูดถึงว่าเขามีใบหน้าที่เพียงพอที่จะทำให้ผู้หญิงทุกคนกรีดร้องด้วยความตื่นเต้น
ความคิดของเธอกะพริบเป็นความคิดที่ไร้สาระฉายอยู่ในใจของเธอ
เธอจ้องมองไปที่โปรไฟล์อันหล่อเหลาของเขาและกลืนน้ำลาย “ฉันรู้"
จู่ ๆ เธอก็ถามว่า “คุณคิดยังไงกับสินค้าเกี่ยวกับเซ็กส์ทอย?”
กิดเดียนขมวดคิ้ว “มันเป็นอุตสาหกรรมปกติเหมือนกับอุตสาหกรรมอื่น ๆ ผมไม่มีความคิดเห็นเป็นพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้”
เนลล์ยิ้มจาง ๆ
รอยยิ้มของเธอ เมามาย สติพร่าเลือนและดวงตาที่วาวของเธอเหมือนหยดน้ำในฤดูใบไม้ร่วง เธอพูดเบา ๆ ว่า “ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน”
ทันใดนั้นกลิ่นหอมเย็น ๆ ก็ปัดปลายจมูกของเขาและกิดเดียน ก็หันไปเล็กน้อยเมื่อเห็นเธอยืดตัวตรงและเอียงร่างกายส่วนบนทั้งหมดเข้าหาเขา
“แล้วคุณคิดว่าฉันสวยไหม?”
สันหลังของกิดเดียนเสียววาบขึ้น
ผู้หญิงตรงหน้าเขาสวยอย่างไม่ต้องสงสัย
ไม่เพียงแต่สวยเท่านั้น แต่เธอยังมีเสน่ห์อย่างไม่น่าเชื่อ ความงามของเธอน่าทึ่ง
แม้ว่าเธอจะสวมเสื้อแจ็คเก็ตสีเบจเรียบ ๆ ทับเสื้อชั้นในสีขาว แต่ก็ไม่สามารถซ่อนความงามที่สะอาดและเย็นชาที่เล็ดลอดออกมาจากภายในได้
ทันใดนั้นความคิดก็แวบเข้ามาในใจของเขา ‘ไม่ว่าคุณจะเคยเห็นคนสวยมากแค่ไหน แต่ก็ยังมีคนที่สวยกว่านี้อยู่เสมอ’
ลูกกระเดือกของเขาขยับขึ้นลงขณะที่หน้าของเขานิ่งเงียบ
ไม่กี่อึดใจต่อมาเขาก็รู้สึกไม่สบายใจ “อืม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก