ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 511

ลีวายตะคอกอย่างหมดความอดทนแล้วมองไปที่ลูซี่

“คุณคิดที่จะเล่นเป็นคนดีกับทีมงานนั้นก็ไม่ได้แย่ แต่โชคไม่ดีที่วิธีการของคุณไม่ได้ทำให้ดูฉลาดเลย”

ลูซี่เลิกคิ้วขึ้น

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงเข้าใจทัศนคติของลีวายที่มีต่อเธอในที่สุด

โดยไม่ต้องหันกลับมามอง เธอก็ได้ยินคนอื่น ๆ พูดถึงเธอ พวกเขามีเหตุผลที่จะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเพิ่งเห็น ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้คิดในรายละเอียดว่าทำไมลูซี่ถึงถึงเลือกแอสทริดเป็นเป้าหมายตั้งแต่แรก

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ แม้แต่ผู้กำกับเฟอร์นันเดซก็ยังสรุปว่าลูซี่เป็นคนเจ้าเล่ห์ ครั้งแรกที่เขาช่วยพูดในนามของแอสทริด ขณะตอบโต้กับลูซี่เป็นการส่วนตัว

ลูซี่ยิ้มอย่างเย็นชาและมองลงไปที่ดาบบนพื้น และหยิบมันขึ้นมาอย่างใจเย็น

“ก่อนหน้านี้มันเป็นความผิดพลาดของฉัน อย่างไรก็ตาม ฉากนี้ยังไม่จบ ดังนั้นมาถ่ายกันต่อเลย”

ลีวายมองนักแสดงสาวคนสวยด้วยความประหลาดใจ

“ถ่ายต่อเหรอ”

“ใช่ คุณไม่ต้องการให้การถ่ายทำมันล่าช้าไม่ใช่หรือไง งั้นก็ไปถ่ายต่อเลย อาการบาดเจ็บของรุ่นพี่แอสทริดเป็นเพียงบาดแผลที่เล็กน้อย มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการถ่ายทำใช่ไหม?”

แอสทริดไม่ได้คาดหวังว่าลูซี่จะมีการตอบสนองที่สงบขนาดนี้

เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นอกจากเธอแล้ว คนอื่น ๆ ที่กำลังดูฉากนี้ก็อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน พวกเขาไม่เข้าใจว่าลูซี่กำลังทำอะไรอยู่

สุดท้ายเป็นลีวายที่ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ และพูดว่า “เที่ยงแล้ว ทุกคนควรไปกินข้าวกันก่อน เราจะถ่ายทำฉากนี้ในตอนหลังกัน”

เสียงของผู้กำกับแสดงออกถึงความพอใจอย่างปกติ ทุกคนก็โล่งใจทันที

แอสทริดนั่งบนเก้าอี้นั่งเล่น มองดูลูซี่เป็นครั้งคราว ไม่มีใครนอกจากผู้ช่วยที่อยู่ใกล้ ๆ เท่านั้นที่มองเห็นความรังเกียจในดวงตาของเธอ

เพื่อไม่ให้ฉากถ่ายในตอนบ่ายดูอึดอัดเกินไป ลูซี่คิดทบทวน และตัดสินใจเดินไปหาแอสทริด

ไม่ไกลนัก มีเจ้าหน้าที่ภาคสนามและตากล้อง ที่รอเงี่ยหูฟังราวกับว่าพวกเขาจะพลาดงานใหญ่หากพวกเขาไม่ได้ใส่ใจ

“เธอมาที่นี่ทำไม ผู้กำกับก็พูดเรียบร้อยแล้วนี่”

แอสทริดหมดความมั่นใจเล็กน้อยกับสีหน้าที่สงบบนใบหน้าของลูซี่ เธอลืมความไม่พอใจนั้นนานแล้ว แต่เพราะว่าเธอใส่ร้ายลูซี่ เธอจึงไม่กล้าสบตากับเธอ

“ฉันมาเพื่อขอโทษพี่ ก่อนหน้านี้มันเป็นความผิดของฉัน เพราะพวกเราเคยถ่ายทำด้วยกันมาก่อน พวกเราต้องร่วมมือกัน ฉันขอโทษ"

ฟังจากเสียงของเธอแล้วมันไม่ได้ฝืนใจเลย แต่มันทำให้แอสทริดรู้สึกเหมือนกระวนกระวายใจ

“ก็ได้ พี่เข้าใจ”

ใบหน้าด้านขวาของเธอกระตุกอย่างผิดปกติ และรอยยิ้มปลอม ๆ ของเธอก็ดูแย่ยิ่งกว่าตอนที่เธอร้องไห้เสียอีก

ลูซี่มองเธอนาน ๆ แล้วยิ้ม ก่อนที่จะจากไปโดยไม่พูดอะไรอีก

สำหรับแอสทริด ความกล้าในหัวใจของเธอเริ่มจางลง เมื่อเห็นถึงทัศนคติของลูซี่

เมื่อทีมงานเสร็จจากการรับประทานอาหารกลางวัน ผู้ช่วยก็รีบนำอาหารมาให้ลูซี่

อย่างไรก็ตาม เธอดูไม่ค่อยมีความสุขนัก