แม้ว่าเจด้าจะมีความสัมพันธ์กับโจเอล แต่ภายหลังพวกเขาก็เลิกรากันหลังจากที่ทะเลาะกัน
โจเอลไม่เคยแตะต้องเธอ และเขาก็ไม่ได้ยอมรับว่าเธอว่าเป็นแฟนของเขา ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งสุดท้ายที่เขาได้เปิดเผยต่อสาธารณถึงความตั้งใจที่เข้าไปใกล้ชิดกับเขา
ไม่ว่าเจด้าจะไม่ละอายใจแค่ไหน บางครั้ง เธอก็ควรที่จะดูการกระทำของตัวเองบ้าง
ดังนั้น ในเวลานี้ เธอสามารถแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา แต่เธอก็ไม่สามารถเสนอตัวเองให้เขาอย่างโจ่งแจ้งได้
อันที่จริง ในวันนี้ไม่ใช่ตัวตนปกติของโจเอล โดยปกติเขาจะไม่สนใจที่จะพูดคุยกับผู้หญิงคนอื่น ทิ้งเจด้าไว้ตามลำพัง
อย่างไรก็ตาม คืนนี้เขาอนุญาตให้เธอนั่งลงกับพวกเขา ขณะที่พวกเขาดื่ม
เห็นได้ชัดว่าเขาอารมณ์ไม่ดี
“นายน้อยฟอสเตอร์ อะไรทำให้คุณรำคาญในวันนี้ รบกวนบอกฉันหน่อยได้ไหม?”
เจด้าพบว่าโจเอลไม่ได้ปฏิเสธเธอในวันนี้ ซึ่งหมายความว่าเธออาจมีโอกาส ดังนั้นเธอจึงแสร้งทำเป็นอยากรู้อยากเห็นและสอบสวนเขา
โจเอลมองเธออย่างสงสัย
เขารู้ว่าเจด้ากำลังคิดอะไรอยู่
ถ้าในวันปกติเขาจะปฏิเสธที่จะตอบเธอ
ด้วยเหตุผลแปลก ๆ เขาจึงตัดสินใจตอบกลับไปในวันนี้
"ผู้หญิง"
โจเอลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยคำนี้อย่างสงบ
หลังจากนั้น เจด้าทำการวิเคราะห์อย่างกล้าหาญต่อหน้าโจเอล และเนวาลล์
หลังจากดื่มไปไม่กี่ครั้ง เจด้าก็กล้าขึ้น เธอถือแก้วของตัวเอง และนั่งข้างโจเอล
“บอกฉันทีว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบไหนที่ไม่สนใจเสน่ห์ของคุณ”
เจด้าทำหน้าอย่างไม่เชื่อ
โจเอลดื่มอย่างเงียบ ๆ และเมื่อผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ข้างๆ เขา รอยย่นเล็กน้อยก็ปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขา
เขาคิดว่าเขาอาจจะเรียนรู้เรื่องจิตวิทยาของผู้หญิงสักสองสามเรื่อง ถ้าเขาให้เจด้าอยู่เคียงข้าง แต่ถึงกระนั้น เขาก็ไม่ชอบการที่เธอมาอยู่ร่วมด้วย
“ถ้าฉันเป็นผู้หญิงคนนั้น ฉันคงไม่ทำแบบนั้น คุณเป็นคนช่างคิดและมีเสน่ห์ คุณเป็นคู่รักที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันที่อยากจะมี”
เมื่อสังเกตเห็นว่าโจเอลไม่มีความเป็นศัตรูต่อเธอ เจด้าจึงสันนิษฐานว่าโจเอลยอมรับเธอ และด้วยเหตุนี้เธอจึงพูดตรงไปตรงมามากขึ้น
“แล้วคุณผู้หญิงชอบผู้ชายแบบไหน”
จู่ ๆ โจเอลก็สนใจที่อยากจะรู้ว่าผู้หญิงจะคิดอย่างไร เมื่อได้ยินคำพูดของเจด้า
ตอนนี้ เจด้ายิ้มอย่างเขินอาย
จากนั้นเธอก็เอนตัวไปทางโจเอล
“ก็ผู้หญิงอย่างเรา...”
เธอเอามือแตะที่ร่างของโจเอล
น้ำเสียงของเธอมีน้ำเสียงที่ไพเราะ
“ผู้ชายอย่างคุณ”
โจเอลเริ่มขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะเต็มไปด้วยกามตัณหาขนาดนี้
อันที่จริง โจเอลไม่ชอบให้ใครมาแตะต้องเขาเลย และผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเขากำลังหัวเราะเยาะเย้ยถากถาง
สายตาของเขาแข็งกระด้าง เมื่อเขายื่นมือออกและผลักเจด้าออก ทำให้เธอล้มลงไปกับพื้น
ทีแรกเจด้าก็มีความสุขอยู่ ย้อนกลับไปเมื่อเธออยู่กับโจเอล เขาไม่เคยปล่อยให้เธอเข้าใกล้เขา เว้นแต่พวกเขาจะอยู่ในที่สาธารณะ
เธอเกือบจะหมดความหวัง และเชื่อว่าเธอจะไม่มีโอกาสได้อยู่กับเขา ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของเธอ เธอบังเอิญเจอเขาในวันนี้ และได้อยู่ใกล้เขาด้วยซ้ำ
ดังนั้นเธอจึงตื่นเต้นมากจน เธอไม่ขยับเขยื้อนไปไหน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก