เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอก็เห็นโจเอลกำลังเดินมา ขณะที่เขานั้นฮัมพลงตอนที่เธอเงยหน้ามองเขา
ดูเหมือนว่าเขาจะอารมณ์ดี สีหน้าของเขาไม่เหมือนคนที่ทะเลาะกับแม่เลย
ลูซี่ลุกขึ้น เดินไปหาเขา
“คุณป้าเป็นอะไรไหม? คุณป้ายังโกรธอยู่หนือเปล่า?”
เมื่อโจเอลเห็นเธอ มันทำให้เขานึกถึงอะไรบางอย่างที่ทำให้เขามีความสุข โจเอลรีบวิ่งทันที พร้อมกับอุ้มเธอขึ้นแล้วหมุนเป็นวงกลม
ลูซี่ตกใจกับท่าทางของเขา เธอกรีดร้อง เขาใช้เวลาสักพักกว่าจะวางเธอลง
ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นซีดด้วยความกลัว หลังจากที่หน้าของเธอกลับไปเป็นปกติแล้ว เธอโกรธมากจึงตีไปที่ไหล่ของเขา
“คุณทำอะไรของคุณ? ฉันใจหายหมดเลยนะ!”
โจเอลหัวเราะก่อนจะตอบกลับ “คุณกลัวเหรอ? ผมว่าคุณกล้ามากเลนนะ”
ลูซี่จ้องมองไปที่เขา เขาหยุดหัวเราะและค่อย ๆ วางเธอลง
“ลูซี่ มีบางอย่างที่ผมต้องการที่จะปรึกษากับคุณ”
สีหน้าของเธอรู้สึกตงิด ๆ เมื่อเห็นโจเอลทำหน้าตาจริงจัง “มีอะไรหรือเปล่า?”
โจเอลคิดสักพัก ก่อนจะพูดขึ้นอย่างกะทันกันว่า “ขอเวลาผมสักครู่นึง”
เขาวิ่งออกไปทันที หลังจากที่เขาพูดจบ
ลูซี่ตกใจนิดหน่อย เธอรู้สึกงงนิดหน่อยเกี่ยวกับสิ่งที่เขาทำอยู่
ลักพักเขาก็รีบวิ่งกลับมา เขาหายใจไม่ค่อนทันเพราะว่าเขาวิ่งด้วยความเร็ว
เธอเห็นเขาถือเอกสารอยูในมือ อย่างแรก เขาวางเอกสารลงบนโต๊ะ จากนั้นเขาก็หยิบกระเป๋าสตางค์ออกจากกางเกงและหยิบบัตรเอทีเอ็ม ทั้งหมดที่มีอยู่ในนั้นออกมา
ลูซี่มองสิ่งนั้นด้วยความประหลาดใจ ก่อนที่เธอจะได้ทำอะไร เธอก็เห็นเขานั่งลงคุกเข่าลงไปที่พื้น โดยมืออีกข้างถือทุกอย่างไว้ในมือ
“เฮ้ย ! คุณกำลังทำอะไรอยู่?”
ลูซี่ตกใจมาก เธอรีบไปดึงเขาลุกขึ้นทันที
อย่างไรก็ตาม โจเอลไม่ยอมลุกขึ้น
เขามองลูซี่อย่างเอาจริงเอาจัง พร้อมกับพูดว่า “ลูซี่ ผมไม่รู้ว่าผมจะระบายความคิดของผมออกมาอย่างไงดี เรื่องใช้ความรักทั้งหมดของเรานั้น มันดูเหมือนความจริงที่ไม่ใช่ความจริง”
“ดังนั้น ผมจะบอกคุณแบบวิธีเดิม ๆ และตรง ๆ เลย ผมรักคุณ คำพูดที่ผมพูดกับแม่ไปเมื่อกี้นั้น ผมจริงจัง ไม่ใช่เพื่อแค่หลอกแม่”
ลูซี่ นี่คือโฉนดที่ดินของผม เอกสารถือหุ้นบางส่วน และทั้งหมดนี่คือบัตรธนาคารของผมทั้งหมด รหัสผ่านอยู่ด้านหลัง ผมไม่มีอะไรจะให้คุณอีกแล้ว ผมหวังว่าคุณจะเชื่อผม ถึงแม้ว่าตอนนี้ผมจะไม่ใช่นายน้อยรองของฟอสเตอร์อีกต่อไปแล้ว ไม่สามารถถอยกลับไปได้อีก แต่ผมยังคงสามารถใช้ชีวิตให้ดีที่สุดเพื่อคุณ ด้วยตัวผมเอง”
ลูซี่ตกตะลึง
เธอมองโจเอลอย่างไม่รู้สึกอะไร ขณะที่จิตใจของเธอนั้นสูญเสียความคิดไปแล้ว
“คุณ นี่คือ…”
โจเอลกำลังถือเอกสารกับบัตรเอทีเอ็ม ก่อนที่เขาจะพูดอย่างจริงใจว่า “ลูซี่ แต่งงานกับผมนะ”
ในที่สุดเธอก็เขาใจ ในตอนนั้นเธอไม่รู้ว่าเธอจะหัวเราะหรือว่าร้องไห้ก่อนดี
ความอบอุ่นก็ได้ก่อขึ้นในหัวใจของเธอ เธอกำลังจะร้องไห้ออกมา
ขณะที่เธอได้สบตากับผู้ชายคนนั้นอย่างตรงไปตรงมา เธอก็รู้ว่าความขี้คลาดของของในอตีตนั้น มันไม่มีประโยชน์และโง่มาก!
โจเอลจดจ่อกับการเปลี่ยนแปลงสีหน้าของเธอ ถึงแม้ว่าเขาจะดูใจเย็นและมั่นใจมาก แต่ตอนนี้เขารู้ดีว่าเขากังวลขนาดไหน
เขากลัวมาก เขากลัวว่าจะถูกลูซี่ปฏิเสธ
นอกจากนั้น ก่อนหน้านี้เธอก็ยังไม่ได้ให้คำตอบเขาเกี่ยวกับการกลับไปคบกันเลย
อย่างไรก็ตาม ลูซี่เม้มริมฝีปากของเธอ พ่นลมออกมาเบา ๆ “คุณคิดว่าฉันจะยอมแต่งง่าย ๆ เหรอ? อย่าคิดแบบนั้นเชียว”
ใบหน้าของโจเอลหดหู่ทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก