ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 683

หลังจากวางสาย โจเอลก็กลับไปที่แผนกผู้ป่วย เขามองผ่านกระจกเห็นแม่ของเขากำลังจัดห่มผ้าให้พ่อ

ความกังวลและความเป็นห่วงปรากฏอยู่บนใบหน้าของเธอ ทำให้เธอดูแตกต่างไปจากเดิมมาก

เขายืนอยู่ที่นั่นสักพัก ยังไม่เดินเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย รอยยิ้มของเขาก็ขยับขึ้นตามสัญชาติญาณ

อันที่จริงแม่ของเขาเป็นอย่างนั้น

โวยวายไปเรื่อยแต่ไม่มีอะไร เธอมักจะบ่นเรื่องพ่อ และคร่ำครวญตลอดว่าเขาไร้ความสามารถแค่ไหน

แต่ในความเป็นจริงแล้ว เมื่อไหร่ที่มีอะไรเกิดขึ้นกับพ่อ เธอเป็นคนที่ห่วงเขามากที่สุด

นี่อาจจะเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ และบริสุทธิ์ที่สุดในโลกก็ได้

ขณะที่เขากำลังคิดอยู่นั้น เขาก็นึกถึงเอมิเลียอีกครั้ง

คนอื่น ๆ อาจจะไม่ได้สังเกตท่าทางของเธอ แต่เขาเห็นมัน

เมื่อเอมิเลียได้เห็นพ่อเขา สายตาของเธอเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน

จากนั้นมันทำให้โจเอลหวนกลับไปนึกถึงที่พ่อของเขาซ่อนรูปของเอมิเลียไว้ในหนังสือ เขาคงกลัวที่ภรรยาของเขาจะรู้เรื่องนี้สินะ

ความสัมพันธ์ที่แท้จริงของพวกเขาคืออะไรกัน? ทำไมแม่เขาถึงไม่ชอบเอมิเลียขนาดนั้น?

นอกจากนี้แล้ว เอมิเลียมีความรู้สึกแบบไหนกับพ่อของเขา?

โจเอลรู้สึกว่าเขาไม่มีโอกาสที่จะได้สืบหามันเลย

ดังนั้นเขาจึงก้าวเข้าไปในห้องผู้ป่วยและยิ้ม “แม่ ผมบอกพี่แล้ว เขาจะมาที่นี่หลังเลิกงาน”

นาตาลีเพียงพยักหน้า

เธอมีลูกชายสองคนแต่แตกต่างกันคนละขั้ว ทั้งบุคลิกภาพและความคิดทางการทำงาน

ลูกชายคนโตของเธอนั้นโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ในขณะที่ลูกคนสุดท้องนั้นค่อนข้างกะล่อนไม่น่าเชื่อถือ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกโล่งใจที่ปล่อยให้จอห์นได้ดูแลบริษัท

เมื่อนึกถึงเรื่องนั้น เธอก็เงยหน้าขึ้นเพื่อมองโจเอล

“ไม่มีอะไรให้แกทำแล้ว ไปทำงานของแกเถอะ พ่อตื่นเมื่อไหร่แม่จะโทรหาแก”

อย่างไรก็ตาม โจเอลก็ไม่ได้ออกไป แต่เขาไปเอาเก้าอี้ตัวหนึ่งลากมานั่งข้าง ๆ เธอ

“แม่ แม่ไม่รักผมแล้ว ตอนที่พ่อตกอยู่ในอันตราย แม่ไม่ให้ผมไปไหน ตอนนี้พ่อไม่ได้เป็นอะไรแล้ว แม่มีเสาหลักไว้คอยช่วยเหลือแล้ว แม่ก็เลยไล่ผม ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น”

นาตาลีรู้ดีว่าโจเอลพูดโวยวายเพื่อตลก

ซาเวียร์ปลอดภัยแล้ว เธอก็มีอารมณ์ที่จะเล่นกับเขา

ดังนั้นเธอจึงมองเขาด้วยท่าทางที่ขบขัน “เอ๊ะ แกก็ไม่ได้รักแม่มาก ถ้าลูกสะใภ้อยู่ใกล้ ๆ แก ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่แกเรียนรู้ที่จะเป็นคนสองหน้าแบบนี้”

โจเอลตั้งตัวไม่ทัน

อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างออกมาจากคำพูดของนาตาลีมันดึงดูดความสนใจเขา

ใบหน้าของเขามีความยินดีเผยออกมา เขาอุทานว่า “แม่ แม่ยอมรับเธอเป็นลูกสะใภ้แล้วใช่ไหม?”

สีหน้าของนาตาลีแข็งกร้าวทันที

มันเป็นคำพูดที่ธรรมดาทั่ว ๆ ไป

เธอไม่ได้ตั้งใจจะยอมรับลูซี่ซะหน่อย

ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เธอก็ยังไม่ได้ทิ้งอคติกับวงการบันเทิง เพราะว่ามันมาจากเอมิเลีย นอกจากนี้ เธอยังไม่ชอบท่าทางที่ดื้อรั้นของลูซี่ด้วย

ดังนั้นถ้าเป็นไปได้ เธอก็อยากให้โจเอลกับลูซี่หย่ากัน

โจเอลยังโตไม่พอ ดังนั้นเธอจึงเชื่อมาตลอดว่า เขาแค่ต้องการใครสักคนเพื่อเป็นเพื่อนและคอยดูแล

แต่ทว่า ขณะที่เธอได้มองเข้าไปในสายตาที่สดใสนั้นกับความกระตือรือร้นของลูกชายแล้ว การปฏิเสธของเธอก็ล้มเหลวอยู่ในลำคอของเธอ

ในที่สุดเธอก็พูดเยาะเย้ยกลับมาทำหน้าบึ้งตึง