ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 708

เนลล์พูดเย้ยหยัน “แล้วคุณรู้ได้อย่างไรว่าคนที่ทำร้ายฉันมีรอยสักเปลวไฟที่หลังคอของพวกเขา”

เกรกอรีตอบอย่างไม่ใส่ใจว่า “ฉันเห็นเขากับตาของฉันเอง”

เนลล์ตกใจและขมวดคิ้ว

"คุณหมายถึงอะไร? คุณบอกว่าคุณพบฉันในขณะที่กำลังหาปลาอยู่ไม่ใช่เหรอ?”

เกรกอรีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เมื่อได้ยินคำตอบของเธอ

เขาก็กลับมาทำงานอีกครั้ง? “อืม จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่เห็นอย่างอื่น”

เขาตั้งใจปิดปากเงียบ เนลล์จึงหงุดหงิด

“เกรกอรี เกรแฮม คุณช่วยบอกฉันทุกอย่างในครั้งเดียวได้ไหม”

"ได้สิ ฉันทำได้ จูบฉันสิ ลิตเติ้ลเซเว่น แล้วฉันจะบอกเธอทุกอย่าง”

"คุณ!"

เนลล์หลับตา สูดหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อดับความอยากที่จะตีเขา

หลังจากนั้นเธอก็หัวเราะอย่างชั่วร้าย “จู่ ๆ ฉันก็ไม่สนใจฟังคุณอีกต่อไปแล้ว พูดสิ คุณคิดว่าฉันจะทำมันได้ทันเวลาไหมถ้าฉันกลับไปตอนนี้ ตามหาคุณจากตระกูลเกรแฮมและตีคุณ”

เกรกอรีรู้สึกว่าเธอดูโหดร้ายเพียงใด

เขารู้ว่าเธอโกรธจริง ๆ เขาจึงหัวเราะเยาะและหยุดล้อเลียน

เขาตอบอย่างจริงจังว่า “เอาล่ะ ฉันจะบอกความจริงกับเธอ ก่อนที่ฉันจะพาเธอขึ้นจากน้ำ ฉันเห็นพวกเขา แต่ฉันไม่ได้สนใจพวกเขามากนัก”

“ต่อมาเมื่อฉันลากเธอออกจากทะเล ฉันสังเกตเห็นว่านอกจากเรือของเราแล้ว เรือของผู้ชายเหล่านั้นเป็นเรือลำเดียวที่ปรากฏขึ้นใกล้บริเวณนั้น แน่นอน เราไม่ได้โยนเธอลงไปในน้ำ ดังนั้นหากไม่มีสถานการณ์พิเศษใด ๆ พวกเขาคงจะเป็นคนที่ทิ้งเธอลงทะเล”

“ยิ่งไปกว่านั้น พื้นที่โดยรอบของทะเลนั้นใหญ่มาก และถ้าเธอไม่ได้สวมเสื้อชูชีพ จึงไม่น่าเป็นไปได้ที่เธอจะลอยจากที่ไกล ๆ และรอดมาได้ คำตอบก็เปิดเผยตัวมันเอง”

เนลล์ฟังแล้วรอยย่นลึกปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเธอ

เธอถามว่า “คุณจำได้ไหมว่าคนเหล่านั้นหน้าตาเป็นอย่างไร และมีลักษณะอื่น ๆ อีกไหม”

“ไม่มีอะไรมาก บนเรือมีทั้งคนจากตะวันออกและตะวันตก สิ่งเดียวที่เชื่อมโยงพวกเขา คือสัญลักษณ์แห่งไฟด้านหลังของคอ"

เกรกอรีหยุดชั่วคราวแล้วพูดต่อ “ฉันค้นหาสัญลักษณ์นั้นในภายหลัง แต่ไม่พบสิ่งผิดปกติใด ๆ มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย ฉันไม่สนใจ หากเธออยากรู้ เธอก็ค้นหามันเองได้”

เนลล์เงียบไปครู่หนึ่ง

จากนั้นเธอก็สั่งว่า “หลังจากนั้น วาดรูปสัญลักษณ์นั้นแล้วส่งรูปมาให้ฉัน”

เกรกอรียิ้ม “เอ๊ะ เธอกำลังขอความช่วยเหลือจากฉันหรือเปล่า ลิตเติ้ลเซเว่น?”

“เกรกอรี อย่าทำลายความสัมพันธ์หรือโอกาสกับคนอื่น เผื่อว่าคุณจะเจอพวกเขาอีก คุณควรเข้าใจ”

เกรกอรีพูดอีกครั้งแต่เขาไม่ได้ปฏิเสธเธอ เขาตอบว่าตกลงและวางสาย

เขาทำแบบร่างและส่งไปให้เนลล์

ร่างนั้นทำขึ้นอย่างรวดเร็วและสัญลักษณ์นั้นยากต่อการถอดรหัส

เนลล์พินิจพิเคราะห์มัน และเธอต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะมองเห็นรูปแบบได้

แบบร่างของเกรกอรีนั้นหยาบมาก เธอจึงลากดูมันบนกระดาษอีกแผ่นหนึ่ง ในที่สุดเธอก็รู้ว่ามันเป็นสัญลักษณ์ของเปลวไฟจริง ๆ

รอยย่นค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นระหว่างคิ้วของเธอ

เธอสงสัยว่าเธอกำลังจินตนาการถึงสิ่งต่าง ๆ หรือไม่ แต่เธอมีลางสังหรณ์ว่า เธอเคยเห็นสัญลักษณ์นี้ที่ไหนมาก่อน

อยู่ๆ เธอเจอเหตุการณ์พลิกผัน เธอแวบเข้ามาในหัวของเธอเพียงชั่วครู่

เมื่อฉากปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอไม่สามารถระบุได้ว่าพวกมันคืออะไรก่อนที่จะหายตัวไป

แล้วความเจ็บปวดรุนแรงก็ตามมา

เนลล์ร้องครวญคราง นิ้วของเธอเริ่มสั่น แผ่นกระดาษหลุดออกจากมือของเธอและตกลงบนพื้น เธอเอามือประคองศีรษะและขดตัวเป็นลูกบอล

แนนซี่ซึ่งอยู่ในห้องนั่งเล่นได้ยินเสียงจึงเข้ามา เธอตกใจมากที่เห็นเนลล์นั่งยอง ๆ ที่หน้าต่างโดยเอามือโอบศีรษะไว้

เธอรีบวิ่งไปหาเธอและถามอย่างกังวลว่า “เนลลี่ เกิดอะไรขึ้น?”

เมื่อความเจ็บปวดอันน่าสยดสยองแผ่กระจายไปทั่วศีรษะของเธอ ใบหน้าของเนลล์ขมวดคิ้วแน่น เธอรู้สึกเหมือนมีคนกำลังทุบตีเธอด้วยค้อน