เนลล์ เจนนิงส์พยักหน้า
จากนั้นเนลล์และเกรกอรี เกรแฮม ก็มุ่งหน้าไปที่รถด้วยกัน
แนนซี่ เมอร์เรย์ได้รับสัญญาณจากเนลล์แล้ว และรู้ว่า เนลล์จะมีโอกาสได้จัดการพี่ใหญ่คนนั้น ต่อมาเธอก็ต้องรอให้เนลล์กลับมาแล้วดูแลคนที่ทิ้งไว้ข้างหลังด้วยกัน
หลังจากผ่านไปอย่างกะทันหัน แนนซี่ก็รอให้เนลล์กลับมาอย่างไม่คาดคิด
อย่างไรก็ตาม เธอพบว่ามีคนสองคนเดินกลับมา
เธอตกตะลึงและประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง เธอคิดว่าเธอเข้าใจผิดเนลล์
ในสถานการณ์เช่นนี้ เธอไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
เธอควรทำต่อไปหรือไม่? หรือพวกเขากำลังรอ?
มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง?
แนนซี่นั่งอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าที่สับสน
เนลล์ยังทำอะไรไม่ถูกและแอบมองแนนซี่อย่างลับ ๆ แนนซี่เข้าใจทาาทางนั้น ปิดปากของเธอไว้ และไม่พูดอะไร
เธอปีนขึ้นไปบนรถ และเมื่อพี่ชายเห็นพวกเขากลับมา เขาก็คุยแสดงความยินดีกับเกรกอรีอย่างอบอุ่น
เกรกอรีสามารถตอบเขาด้วยภาษาถิ่นที่คล่องแคล่ว เนลล์ไม่รู้สึกอะไร เพราะเธอรู้ว่าพี่ใหญ่คือ เกรกอรี่
ตอนนี้มันฟังดูแปลกไม่ว่าเธอจะฟังมันอย่างไร
ร่างกายของเธอมีความรู้สึกแปลก ๆ
หัวใจของแนนซี่เป็นกังวลพอ ๆ กับมดที่อยู่บนกระทะร้อนเมื่อเธอเห็นว่าเนลล์ไม่สามารถพูดอะไรได้
ท้ายที่สุด พวกเขาทั้งสองได้พบโอกาสที่หายากนี้และคิดว่าพวกเขาจะหนีไปได้ในตอนนี้
ถ้าพวกเธอไม่หนีตอนนี้ เมื่อพวกเขาเข้าไปในเมือง พวกเขาคงจะอยู่ในถ้ำโจรจริง ๆ พวกเธอจะทำอะไรได้อีก?
หลังจากที่ประตูรถปิดลง ในที่สุดแนนซี่ก็อดไม่ได้ ดึงเนลล์ลงแล้วถามด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “เนลลี่ เกิดอะไรขึ้น เธอไม่จัดการเขาเหรอ?”
เนลล์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
เรื่องที่เกรกอรีเป็นพี่ใหญ่นั้นซับซ้อนเกินไปสำหรับเธอที่จะอธิบายในขณะนั้น เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ชายอีกคนได้ยินพวกเธอ
แม้ว่าเธอจะรู้ว่ามีเพียง 3 คนเท่านั้น แต่ก็ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีในการหยุดพวกชายผู้นั้น
เนื่องจากเกรกอรีปลอมตัวเป็นชายอีกคนแล้ว เขาต้องมีเจตนาและแผนการของเขา ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนของเขา
เนลล์จึงไม่พูดอะไร เธอแค่ส่ายหัวเงียบ ๆ และเขียนคำสองสามคำบนมือของแนนซี่: ใจเย็น ๆ สถานการณ์เปลี่ยนไป
แนนซี่ตกตะลึงและไม่ค่อยเข้าใจว่าเนลล์หมายถึงอะไร
เนลล์ไม่สามารถอธิบายอะไรมากได้ ดังนั้นเธอจึงพยักหน้าให้เธอเพื่อเป็นสัญญาณว่าตอนนี้พวกเขาปลอดภัยแล้ว และบอกเธอว่าไม่ต้องกังวล
แนนซี่ขมวดคิ้ว
แม้ว่าเธอจะยังไม่ค่อยเข้าใจนัก เนื่องจากเนลล์ได้แสดงออกมาแล้วว่าอันตรายนั้นหมดไปแล้ว เธอทำได้เพียงเชื่อใจเธอเท่านั้น
ขณะที่เธอคิดถึงเรื่องนี้ แนนซี่ไม่ได้ถามคำถามใด ๆ เพิ่มเติมอีก
รถแกว่งไปแกว่งมา และหลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็เข้าไปในเมืองในที่สุด
เมื่ออยู่ในเมือง เนลล์รู้สึกว่าถนนใต้ล้อนุ่มนวลขึ้นมาก
ขณะนี้เป็นเวลา 6:30 น. และผู้ขายอาหารเช้าจากแผงขายอาหารริมถนนก็เริ่มปรากฏให้เห็นตามท้องถนน
มีเสียงคนโห่ร้องและรีบเร่งไปตลาดเช้า มันเป็นบรรยากาศที่คึกคัก
หลังจากที่พวกเขาอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน นี่เป็นครั้งแรกที่ เนลล์ได้ยินเสียงที่มีชีวิตชีวาเช่นนี้ หัวใจของเธอซึ่งดูเหมือนจะถูกแช่แข็งมาเป็นเวลานาน ในที่สุดก็กลับมามีชีวิตอีกครั้งในเวลานี้
ก่อนหน้านี้ ในภูเขาที่รกร้างนั้น ทิวทัศน์สวยงาม แต่การอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานทำให้รู้สึกหายใจไม่ออกเล็กน้อยเนื่องจากขาดประชากร
ตอนนี้เธอออกไปแล้วรู้สึกมีชีวิตชีวาอีกครั้ง
เนลล์อยากเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอกจริงๆ แต่ประตูรถม้ายังคงปิดอยู่ มีเพียงช่องว่างเล็ก ๆ สำหรับอากาศ พวกเขาไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกได้
มีเสียงสนทนาของผู้ชายจากข้างบน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก