ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 8
สรุปบท บทที่ 8 การประกาศการแต่งงาน: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก
อ่านสรุป บทที่ 8 การประกาศการแต่งงาน จาก ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก โดย ต้นเมฆ
บทที่ บทที่ 8 การประกาศการแต่งงาน คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนติก ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ต้นเมฆ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ณ บ้านเจนนิงส์
ห้องนั่งเล่นเต็มไปด้วยผู้คนรวมถึง ซิลเวีย วอล์กเกอร์ ผู้สูงอายุ ฌอร์น เจนนิงส์ แซลลี ยังส์ เฮย์ลีย์ มอร์ตัน น้องสาวของ เจสัน มอร์ตัน และเพื่อนของ เซลีน เจนนิงส์ อีกหลายคน
เซลีนและเจสันนั่งอยู่บนโซฟาด้านข้าง บรรยากาศมืดมนเล็กน้อย
“เซลีนถ้าถามฉัน คุณเชื่อคนง่ายเกินไป คุณเลยโดนกลั่นแกล้ง! พี่ชายของฉันและคุณมีความรักกัน เธอกล้าทำแบบนี้ได้อย่างไร? เธอรู้ดีว่าตัวตนของคุณอ่อนไหวแค่ไหน แต่เธอก็ยังโทรแจ้งตำรวจเพื่อจับคุณ เห็นได้ชัดว่าเธอต้องการทำลายคุณ?”
“ถูกต้อง นอกจากนี้การที่เธอไปกับผู้ชายคนอื่นทันทีหลังจากเลิกกับคุณมอร์ตัน ก็พิสูจน์ได้ว่าเธอไม่ใช่คนดี!”
“เซลีนคุณเสียเปรียบเพราะคุณเป็นบุคคลสาธารณะ ตอนนี้ทุกคนพูดถึงเรื่องของคุณบนอินเทอร์เน็ตโดยบอกว่าคุณถูกคุณมอร์ตันล่อลวงหรือคุณกำลังใช้ยาในทางที่ผิดและอื่น ๆ ทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องเท็จอย่างชัดเจนดังนั้นคุณต้องคิดหาวิธีแก้ไขโดยเร็ว”
“ใช่! เนลล์เรียกตำรวจอย่างจงใจ จะยอมเธอแบบนั้นไม่ได้นะ!”
เซลีนมองซิลเวียกำลังนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ อย่างน่าสงสารและน่าเห็นใจ ใบหน้าขาวกระจ่างใสของเธอเผยให้เห็นความเปราะบางและความเศร้าโศกได้อย่างง่ายดาย
“ฉันจะทำอะไรได้ พี่ของฉันยืนยันที่จะทำเช่นนี้ดังนั้นฉันไม่สามารถบังคับเธอได้ ท้ายที่สุดพวกเราคือครอบครัว ถ้าเราทะเลาะกันคนที่มีปัญหาก็จะเป็นย่า แม่และพ่อ”
ซิลเวียให้ความเห็นชอบกับคำพูดของเธอ
ณอร์นคำรามด้วยความโกรธ “ทำไมพ่อจะต้องทุกข์? แกปฏิบัติกับเธอเหมือนพี่สาว แต่ทำไมแกไม่ถามมันบ้างว่ามันเคยเห็นแกเป็นน้องสาวของมันหรือไม่”
“คุณลุงอย่าโทษเธอ สำหรับเรื่องนี้…มันเป็นความผิดของผม”
เจสันขมวดคิ้วและพูดอย่างใจเย็น
เซลีนรีบไขว่คว้า “ไม่ ฉันเป็นคนผิด ถ้าฉันไม่ตกหลุมรักเจสัน พี่ของฉันก็คงไม่มี…”
“เซลีนผมไม่ได้หมายถึงแบบนั้น”
เจสันหยุดเธอแล้วพูดเสียงเบา “ผมหมายความว่าเราควรบอกเธอก่อน เราไม่ควรลากเรื่องนี้ออกไปเพียงเพราะเรากังวลว่าจะทำร้ายเธอ เป็นเพราะผมจัดการเรื่องนี้ไม่ถูกต้องทำให้คุณถูกกระทำ”
จู่ ๆ เซลีนก็รู้สึกซาบซึ้งและมองเขาด้วยความดีใจ “ เจสัน…”
“อะแฮ่ม!”
ด้วยอาการไอเบา ๆ ซิลเวียยิ้มและหันไปหาเจสัน
“คุณมอร์ตันมาถึงจุดนี้แล้วและคุณได้เห็นความคิดเห็นสาธารณะบนอินเทอร์เน็ต เป็นไปไม่ได้ที่จะถือว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กน้อยในตอนนี้ คุณคิดอย่างไรกับสถานการณ์ปัจจุบัน”
สีหน้าของเจสันหนักอึ้ง เซลีนกำมือของเธออย่างเงียบ ๆ และดูประหม่าเล็กน้อย
“คุณท่าน คุณมั่นใจได้ว่าผมจะไม่ปล่อยให้เซลีนถูกทำกระทำอีกต่อไป เมื่อผมกลับไปผมจะออกแถลงการณ์ประกาศความสัมพันธ์ของผมกับเซลีนทันที
ซิลเวียดูดีใจ
แซลลีและฌอร์นก็ตื่นเต้นเช่นกัน มีเพียงเซลีนเท่านั้นที่แสดงความกังวลในดวงตาที่บอบบางของเธอ
“แต่ทุกคนข้างนอกรู้ว่าคุณมีคู่หมั้นแล้ว พวกเขาจะเชื่อเราไหม?”
เจสันจับมือเธอและอธิบายว่า “แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่าผมหมั้นแล้ว แต่ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าคู่หมั้นของผมคือใคร สิ่งที่ผมต้องบอกพวกเขาก็คือสัญญาการแต่งงานที่ทำไว้กับคุณ แต่เดิมคุณเป็นคู่หมั้นของผม คงไม่มีใครจะพูดอะไรแล้ว
จากนั้นเซลีนก็แสดงความดีใจ
อย่างไรก็ตามในวินาทีต่อมาเธอก็ขมวดคิ้วอีกครั้ง
“แต่พี่ฉัน…”
“ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น! ผมจะจัดการเรื่องพี่ของคุณเอง”
น้ำเสียงของซิลเวียกล่าวออกจากผู้ที่มีอายุมากที่สุด
“ไม่จำเป็นที่คุณมอร์ตันจะต้องประกาศทางอินเทอร์เน็ตเกรงว่าปัญหาที่ไม่จำเป็นจะปรากฏขึ้นอีกครั้ง มะรืนนี้เป็นวันเกิดของเซลีนไม่ใช่เหรอ เราจะจัดงานเลี้ยงและเชิญนักข่าวสองสามคนดังนั้นเพียงแค่ประกาศในวันเกิดของเธอ”
เจสันพยักหน้า “เอาล่ะผมจะทำตามที่คุณพูด”
“คุณควรกลับไปคุยเรื่องนี้กับพ่อแม่ของคุณด้วย ท้ายที่สุดมันเป็นเรื่องของการแต่งงาน การตัดสินใจด้วยตัวเองจะไม่เป็นการดี”
“ไม่ต้องกังวล พวกเขาเห็นด้วยกับผมแล้ว พ่อแม่ของผมก็ชอบเซลีนมากเช่นกัน”
เธอหลบตาและตอบเบา ๆ ว่า “พ่อถามทำไม?”
“แกยังกล้าพูดแบบนั้นอีกเหรอ? แกไม่ได้บอกฉันด้วยซ้ำว่าแกกลับมาเมื่อไหร่ แกยังคิดว่าฉันเป็นพ่อของแกหรือไม่? แกยังคิดว่าเราเป็นครอบครัวของแกหรือไม่”
เนลล์ยกมุมริมฝีปากขึ้นอย่างเยาะเย้ย “คุณเจนนิงส์ ถ้าฉันจำไม่ผิดฉันโทรหาตอนฉันกลับมานะ”
ณอร์นหยุดนิ่งชั่วคราว
จากนั้นเขาพูดอย่างไม่แน่ใจว่า “แกโทรหาฉันเมื่อไหร่? ทำไมฉันจำไม่ได้”
เนลล์หัวเราะเบา ๆ และยิ้มบิดเบี้ยว
นับตั้งแต่เซลีนกลับมาฌอร์นไม่เคยสนใจเนลล์เลย เธอรู้ดีอยู่แล้ว
อย่างไรก็ตามเธอไม่เคยคาดหวังว่าเขาจะไม่สนใจเธอขนาดนี้ เขาลืมไปด้วยซ้ำว่าเธอโทรหาเขาเมื่อเธอกลับมา
สิ่งที่น่าขันกว่านั้นก็คือตอนนี้เขามาตั้งคำถามว่าทำไมเธอไม่บอกเขาว่าเธอกลับมา
เห็นได้ชัดว่าฌอร์นเริ่มนึกถึงความผิดพลาดของเขาและรู้สึกอายเล็กน้อย
“เอาล่ะ บริษัทได้ขยายธุรกิจในช่วงสองปีที่ผ่านมาและฉันยุ่งทั้งวันจนอาจลืมไปบ้าง ในฐานะลูกสาวแกเข้าใจพ่อบ้างไม่ได้เหรอ? แกกลับมานานแล้ว แต่แกไม่เคยกลับบ้านมา แกคิดอะไรของแก!”
เนลล์อดไม่ได้ที่จะถกเถียงกับเขาและถามอย่างเย็นชาว่า “พ่อต้องการอะไร”
“ฉัน…” ฌอร์นโกรธด้วยน้ำเสียงเย็นชาของเธอ แต่เมื่อนึกถึงอารมณ์ของเธอเขาก็ระงับความโกรธได้ในที่สุด
เขาพูดเสียงแข็ง “ย่าของแกขอให้แกกลับมาทานอาหารเย็นในคืนนี้!”
“ไม่ดีกว่า ขอบคุณ”
“แกพูดอะไร? แกยังคงเป็นสมาชิกของครอบครัวเจนนิ่งส์ มีอะไรผิดปกติที่โทรชวนทานอาหารเย็น แกต้องการให้ฉันไปที่นั่นและพาแกมาที่นี่ไหม”
เนลล์ยิ้มอย่างเย็นชา “ครอบครัวเดียวกันที่ไม่เคยจำฉันได้ในช่วงเทศกาลจู่ ๆ ก็โทรหาให้กลับบ้านเพื่อทานอาหารเย็น ฉันกังวลว่าอาจมีคนวางยาพิษในอาหารและฆ่าฉันทิ้งซะมากกว่า”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก